Alle inzendingen over Vluchten kan niet me

Ik vertel graag wat ik heb beleefd op mijn vlucht -- als geworpen steen.…

Een bui: de mensen vluchten de ijssalon in -- en likken wachttijd.…

Willen de kruipbloem en de hondsdraf vluchten? Voor -- mijn wiedende hand?…

ganzen op de vlucht het einde komt snel in zicht een schot in de lucht…

Ik vlucht naar buiten Weg van dat, wat ze me aandeden. Ik vlucht voor mijn gevoelens Mijn boosheid en verdriet. Naar een eenzaam plekje Daar, waar niemand mij ziet. Zacht ga ik de trap weer op. Ik kijk mijn kamer rond. Mijn kamer is het enige plekje Waar ik vertrouwen vond. Nu lig ik op mijn bed Ik voel me nietig en klein.…

Vliegen lijkt te appelleren aan mijn dichterlijk gevoel Schuivelend ga ik langs het witte wolkendek denk ik over ’t leven na Tot de laatste vlucht zal komen en ik uittreed uit mijn lijf Maar met mijn gedachten dan voor eeuwig in de wolken blijf…

langs de rand van licht donkeren de nachtvleugels vliegen schaduwen met ijselijke kalmte in evenredige vlucht…

Zonder een woord Zonder een zucht Vliegt de vogel voorbij In zijn vlucht En als je goed luistert Dan hoor je hem gaan Boven de bomen Onder de maan Zonder een woord Zonder een zucht Vliegt de vogel voorbij In zijn vlucht En als je goed luistert Even blijft staan Dan vliegt daar de vogel Naar ver hier vandaan…

O, bitt're smart en tegenheen; O, diepe val en mens en kind; Vlucht, vlucht toch veilig heen!…

Broodnodig snoof hij zinlozer dan ooit de lucht voor zijn langste vlucht…

wijd spreiden vlokken witter de wintervelden wintervogel vlucht…

De vogel vlucht De kat springt Alweer een vogel voor de kat…

zeventien ganzen schrijven vrijheid in de lucht vlucht van de seizoenen…

Waarvandaan komt de vogel Uit de lucht die ik voorspel Ik vlucht niet meer Zij wel…

verlaat je schaduw en sla verlost van ballast je vleugels tot vlucht…

Broodnodig snoof je zinlozer dan ooit de lucht voor je langste vlucht…

[Haiku] een vlucht trekvogels hun maanverlichte vleugels doorbreken de nacht…

een vlucht regenwulpen opwaaiende zomerjurken hersenschimmen de herinneringen zien mij…

Eindeloos doolhof waarvan je wenst dat je nooit naar binnen vluchtte...…

Vergeet niet je hart soms eens te luchten Het  helpt je niet ervoor te vluchten…

Elke vlucht die ik nam wanneer ik door de gate liep sprak jouw verleidelijk blik de intense boekdelen in de kleur van amber met een geur van bloemen waarbij ik jouw eerste aanraking weer voelde strelen.…

Zo voor even, zo aan de deur zonder enige vlucht. Ik zag jouw gezicht, jouw alles ... kreeg ik nog lucht ?…

Waar de gierzwaluw zijn nest overschouwt zich een laatste maal te rusten begeeft wacht hem morgen de eindeloosheid in zijn vlucht naar het zuiden waar de zon hem roept maar éénmaal nog zal hij zwevend in zijn glijdende vlucht mij zacht bekoren als laatste groet om mij te beloven wees maar gerust ik kom terug…

van onmacht doen haar verdrinken ze slikt en vlucht in de eenzaamheid van de nacht.…

Op reis, in vrije vlucht, naar een plaats voor mij alleen. In vrije vlucht, ver weg. Over de top van de heuvel. Door de begrenzing heen. Te gaan waar gedachten brengen. Naar een onontdekte plaats. Om de dood te verjagen en het leven te verlengen. Gewichtloos onder het hemelgewelf. Naar een plaats, dichtbij. Dicht bij mezelf.…

het begon al met verlaten en werd dan later eerst traag en dan steeds vlugger vluchten…

Van zaadje tot windvanger in koolzuurgassige luchten vanaf het maaiveld de lucht in vluchten.…

Boom door storm geveld; ontheemde tortels vluchten op zoek naar asiel…

Steken in het water Spugen in de lucht Gillen tegen rotsen Kiezen voor de vlucht…

Leven is gejacht klucht om macht dood onverwacht vlucht maar zacht…