Alle inzendingen over Voel me achttien...

Het voelen van je hart het versnellen tijdens de zoen het voelen van je lichaam dat precies weet wat het moet doen Het voelen van je handen zachtjes door mijn haren het horen van jouw woorden die alle liefde verklaren Het voelen van jouw liefde het vormt een warme gloed het voelen van jou dat doet me zoveel goed…

ik sluit mijn ogen glij met mijn hand over mijn gezicht voel de vormen voel de gladheid voel de oneffenheden ruwheid soms wou ik dat ik naar binnen kon gleiden tastbaar voelen wat ik voel gewoon voelen lukt niet meer ruwheid het voelen en het weghalen opnieuw beginnen glad van buiten glad van binnen…

Ik wil je voelen heel dichtbij Je even aanraken De tastbare aanwezigheid Van je warmte en liefde Heel eventjes maar Ik wil je voelen meer dan ooit Warme zachtheid die je straalt Omringd door passie en vuur Ik wil je voelen heel even maar Die gedachte kleurt mijn diepe wens Om jou nog even aan te raken Die zachte onuitgesproken wens...…

ik voel ze nog, jou armen om me heen jou handen in de mijne samen één ik voel het nog de vreugde en de verwondering toen we keken naar onze zoon zo vol bewondering ik voel nog de eenzaamheid de afstand tussen ons de eeuwige strijd ik voel het nog de pijn en het verdriet toen je tegen me zei dat je me verliet ik voel ze nog jouw…

Ik staar naar de bomen en hoor wat vogels zingen wil deze vreugde tot me door laten dringen maar diep heel diep van binnen voel ik meer verdriet dan mijn oren horen en ogen zien ik blijf luisteren tot het geluk me raakt...misschien…

Ik kijk omhoog naar de lucht naar al die prachtige sterren en daar... daar zie ik mijn maan hem wil ik alles vertellen alles wat ik voor hem voel... Ik voel warmte, zoete liefde vertrouwen en bewondering overweldigend.…

houden Ik was bang jij niet Ik weet nu wat liefde is Liefde is iets heel bijzonders En niet zomaar iets Ik voel me verlaten Verlaten door jou Mijn liefde voor jou is voorbij Je bent heel lief en ik je hartendief…

Want ik voel me vaak alleen, alsof de wind mijn levenslust wegvaagt. Weet je dat ik mezelf soms haat, al wil ik dat eigenlijk niet. Want terwijl de rest zijn gangen gaat, zit ik boordevol verdriet. En dat maakt me dan zo kwaad! Want er is bijna niemand die mijn pijn en verdriet ziet.…

Waarom voel ik wat ik nu voel, en denk ik, wat ik nu denk, waarom weet jij, wat ik bedoel, en het zegt nog voor ik het bedenk? Wanneer zie jij, wat ik nu zie, en kom ik, waar jij nu bent, ben jij nou echt, degene die mij door en door zo kent..…

Ik voel.. Ik voel me alleen in een andere wereld. Een wereld vol stress. Stress die je gek maakt, en niet vrolijk kan laten zijn. Ik voel me gelukkig met vrienden om me heen. Zo gelukkig dat ik alle verdriet vergeet. En dan word ik weer wakker. Wakker in een nachtmerrie Al de dingen komen weer terug.…

Je eigen huid voelt zacht en onderwijl gaan gedachten vrij omdat alleen jij, en jij alleen kan denken wat je voelen wilt.…

Vang me met jouw woorden zoek me in het open veld hoor ik jouw akkoorden door vogels verder verteld Vind me in de wolken die vertellen hoe het was onderga ik graag jouw schoonheid in het veel te hoge gras Verf me op linnen schrijf me in het zand begroet ik je met zonnestralen of druppels van hogerhand Voel me op jouw lippen door '…

De dagen dat je tastbaar was in zwijgen kan ik nu zielsalleen niet meer bereiken ik vergeet je en zal de hoop ontstijgen verder ga ik zonder jou te leven voel je mij niet meer ben ik je nooit vergeten is er niets van jou onzeker in mijn hunkerhart gebleven.…

tasten is voelen maar ik voel niets anders dan mijzelf ben ik een vreemde onder de huid die te lang in het water heeft gelegen een vrouw die nooit weten zal waarom liefde uit de wortel is geperst gedood eer ze leven zou…

hoeveel penselen roep ik aan om de hemel zo te kleuren dat jij mij feilloos aanvoelt regendruppels ervaart als welgemeende kussen de wind gelijk 'n duw in de goede richting zonnestralen als 'n streling over je wang en komen zult wanneer de lucht dik wordt aangezet, om op te gaan in een tedere omarming…

Klim over bergen vaar over zeeën trek van land tot land kijk naar bloemen kijk naar bomen luister naar vogels geniet van vissen groei met seizoenen mee bezoek de mensen leef in geluk met dromen.…

ik wil de zon begroeten, want de kilte zit nog steeds in mijn kleren de wereld een half kleurloos geheel de zomer het nestelt niet het is moeilijk, moeilijk haar aan te raken ik zie er zelfs scheel van en verlies mij in deze muizenissen van jaargetijden die niet meer gelijk lopen…

Ik voel jou warmte zo dichtbij sneller dan 't licht overdag en ook in late uren zelfs van verre uit het zicht En waar je ook bent of bij wie 'k hou ook van jou als ik je zie of op afstand dat is wat ik je zeggen wou…

Als Candide en het optimisme het pessimisme kan dat niet luchten omdat het een tegenstelling is maar bovenaan staat het positieve dat ik omarm met mijn levensinstelling de filosofie om te overleven niettegenstaande de rimpeling doorheen mijn doorleefd gelaat staat alreeds jaren in mijn genen gegrift. © Laurens Windig…

Ik leer zien wat belangrijk is door na te doen hoe jij kijkt Ik voel wat jij voelt door na te doen wat jij voelt Als een brabbelende kind volgt mijn kennis mijn lichaam dat jouw bewegingen volgt Hoe dichterbij hoe beter mijn weerspiegeling is maar nooit precies hetzelfde zelfs als het water glad is en dat is weg zodra ik erin duik…

Ik heb weer iets geleerd Iets ervaren wat ik nog kende Het begrip Voelen En dan doel ik niet op fysiek want dat (ongewenst) gedrag is voorbij Ik ken nu het begrip: geestelijk Voelen, voelen, voelen Aanvoelen, doorvoelen En voelen op afstand, zelfs op grote Ja het werkt als je echt hecht voelt Ook de pijn voelt, zeker die van een ander…

´Je raakt me´ zei ze Warm teder fluistert haar adem waaiert over haar huid tinteling op het topje van haar vrouw zijn ´Ik wil je wel´ zei ze Tergend langzaam knopje per knopje bloot van elk kledingstuk ontbloot In dat ene moment was zij alleen, alleen maar zij, het allermooiste kleinood...!…

voel hoe vingers nog jouw lippen strelen.…

Afgrijselijk dat zoiets kon gebeuren: pas achttien was ze, reed ’s nachts op haar fiets naar huis, kwam nooit aan. Nóg steeds weet men niets van wat en wie en waar. Het blijft een treuren want over dit feit hoeft er niet gegist: haast dertig jaar wordt Tanja diep gemist –…

Thuis, ik zie waar je zit en dat maakt me verdrietig Thuis, ik voel wat je zei en dat maakt me boos Ik kan niet zeggen dat ik je haat, want dan geef ik toe dat ik je graag zie Ik kan niet zeggen dat ik je mis, want heimwee voel ik niet Verschillende gedachten razen door mijn hoofd Aanvaarden kan ik wel, begrijpen niet…

in gezelschap.. de connectie lijkt te ontbreken Fysiek present maar mentaal geen teken van leven De realiteit lijkt te bestaan, maar ik blijf te vaak even staan weer die oude smart die me weerhoudt om verder te gaan niemand weet omdat niemand vraagt en niemand ziet want ik laat niks los … vanbuiten ziet men geen verdriet anders denken anders voelen…

Door schokken werd alles anders: Niets ligt nog op zijn plaats en weinig wordt nog herkend. Of was ik tot hiertoe zo blind en moet ik nu wennen aan ander licht? Eigenlijk weet ik het niet en anderen zeggen dat dit normaal is. Dan hoop ik toch gauw weer thuis te zijn al zal het huis andere muren hebben en zal de regen ook nat blijven maar…

Mijn ziel geklemd, verminkt, in eenzaamheid, pijn Die als duister en nacht verenigd zijn Mijn ogen-meren door tranen overspoeld, omringd door eenzaam land. Tussen zwarte muren, huist mijn bloeddoorlopen hart. Gedoofd van alle vuur, ten prooi aan pijn en smart. Mijn geest, een berg van stilte, achter dichtbegroeide hagen,…

proza gedicht En dan merk je het ineens je loopt iets minder hard je lichaam krijgt mankementjes laat je zelfs zo nu en dan in de steek je wordt ouder vroeger vond je, als kind iemand van achttien al oud je wilde graag volwassen worden serieus genomen worden verliefd mogen zijn kunnen vrijen trouwen, mogen stemmen wie kent niet die…

Het was bedoeld ter integratie vroeg me hardnekkig af waarmee had zojuist de achttien jaar bereikt de reis naar Friesland was voltooid we waren een zwembad aan het graven maar het uitdiepen voltooide zich niet er moest opnieuw worden gegraven heimelijk in de nacht in de provinciestad om het dagelijkse grondwater te ontzien.…