Alle inzendingen over Vraag OR Bekende weg OR Antwoord

zijn het mijn vragen die je verwarren? of zijn het antwoorden die je niet weet? zijn er nog dagen die ons resten? of was dit de laatste die je met mij sleet?…

Wat ik zal worden en waarom we hier zijn Het zijn nog steeds de ingrediënten van mijn dagelijks refrein Hoe ik mijn dagen zal vullen, waarom niet nu Telkens lopen de vage antwoorden voor mij uit. Continu Hoelang zal het duren en doet het nog pijn 't Waren vragen Maar zonder vraagteken kunnen ze dat niet zijn…

zeg me hoeveel tranen er golven in de zee vraagt ze met een zachte fluistering in haar stem zeg me hoe vaak de maan me troost bracht als ik moe van het alleen zijn was in die donkere nacht of met een warme glans juist dat liefdespaar kuste dat danste in het maanlicht ze kent de antwoorden de stille fluister van de wind schrijft…

Wie ben ik voor jou om gewoon maar eens te vragen wie je bent voor mij en ik hoef niet eens te vragen naar die vraag want de antwoorden weten we allang Wie, ben je echt dat je bent maar vraag het nee vraag het Wie, ben je echt dat je bent maar vraag het ja vraag het…

Het wordt mij droef te moede als ik lees Van violette heuvels in het zand En hopen puin van bergen steen op 't land Het tranendal van weduwen en wees 'k Zie liever Flora bloeien in 't decor Van Puy-de-Dôme, Dordogne en Lozère Ardèche, Haute-Loire, Vaucluse en Isère Van Franche-Comté, Savoie en de Côte-d'Or In koele meren onder…

============== Elvis kan ik heel goed nadoen vooral hoe hij in zijn bolle tijd - it's now or never - zingt op het toilet nog één middernachtelijke dubbele peanutbutter banana sandwich in het vet gebakken I'm so lonely I could die hij kon het niet meer aan om de koning van de rots te spelen geëxalteerd, gedrogeerd, geëxploiteerd uppers…

Publish or perish Had men mij wel gelezen? Steeds werd ik afgewezen. Van Meulenhoffs redactie kreeg ik zelfs geen reactie en ook de Tweede Ronde had mijn brief nooit gevonden. maar Het Liegend Konijn loog: bij ons moet u zijn! Uitgeverij Perdu vond mijn werk déjà vu. Querido schreef correct: u heeft niets dat ons trekt.…

Als uw poëziecriticus John Bayley schrijft over jonge personen die opkomen en schitteren als meteoren in de academische wereld, is hij zelf aan het imploderen en wordt een gapend zwart gat. Ingezonden brief van mrs. Val Hennessey, Lyme Regis. Wat bedoelt Bayley als hij dichters prijst die weigeren poëzie te laten klinken als zichzelf…

De koekoek is een dwangneurotische vogel als 'ie in een klok woont.…

doodlopende weg in een doolhof vol vragen nergens een antwoord…

Dwaallichten, zwalkend als dolende zielen, zochten wanhopig hun weg naar de winst, de glans van het brons spoelde weg van hun hielen - de schim van hun trots meegevoerd door de wind.…

En zo maakt van Miltenburg haar opstappen bekend, het vuur aan de schenen, op hete kolen lopend, wederom iemand die de regels niet heeft nageleefd. Je mag niet liegen, de boel bedriegen en als je ook al tegen antwoorden van lastige vragen opziet: Dan is het beter dat je razendsnel oprot en al je pijlen verschiet.…

heeft de dood zich al onderhuids genesteld, sijpelen de uren weg door de vragen, het antwoord opgevangen in wat nog niet geschreven of beluisterd werd als een misplaatste levensgrap, in alle leugens die ons verbinden, in de scherven van kristal waaraan we ons beiden hebben bezeert.…

Ik ben op weg, op weg naar huis, echter wanneer kom ik eindelijk weer eens thuis? Ik voel een koude wind langs mij gaan, zie mij eenzaam voor een lege etalage staan.…

Laat de maan en sterren uw zonlicht zijn Laat mij u begroeten licht uit de duisternis zijn Laat mij u verzoeken u die redactie zijt woorden van leven verzoeken bepaald wat geschreven blijft Over deze songtekst: Het is een vertaling van het bekende lied Yerushalayim Shel Zahav.…

van Rodeschool tot Roozendaal te reizen goed om zich heen te kijken gedachtenloos, de bonnefooi te dwalen tot de stilte valt te vragen waar het licht nog brandt hoe de bekende weg te vinden…

ze nam een duik in troebel water niet dat ze het wist ging zoeken om te vinden het antwoord op haar vraag maar ze zag niets tastte in het duister vond geen weg terug toen besefte ze ik kan onder water leven de mist trok op en in het heldere water zweefde het antwoord op haar vraag ’s morgens is haar lichaam aangedreven…

De Prins van Luik, die ook als Bisschop word geacht, Reed, prachtig uitgedost, naar 't land, met eedle Heren En Krijgsliên, die aan hem verstrekten tot een wacht, Om alle overlast te weren. Dit zag een boer, die lachte en schaterde als ontzind. De Prins werd dit gewaar en deed hem bij zich komen. Hij sprak: zeg de oorzaak mij, mijn vrind…

Zo druk met vragen voor het zien van het antwoord rest zo weinig tijd…

Vragen die ik vinden wil. Antwoorden die ik zoek.…

Kan ik mijn jeugd nog eens over doen? Neen, je leeft nu En toen is toen Kan ik mijn herinneringen vergeten? Neen, je mag ze verwerken Of juist welkom heten Kan ik gelukkig zijn? Niet zonder onheil Niet zonder pijn Eeuwige blijdschap bestaat nu eenmaal niet Leven is leven mét en zonder verdriet…

Toen ik begon als dichter, wilde ik vragen stellen en antwoorden geven. Nu ik op gang ben gekomen, wil ik antwoorden stellen en vragen geven.…

Straks krijgen we zelfs negatieve rente en nóg een ramp: inflatie is te laag en daarom is voor mij de grote vraag: Waarheen met al mijn zuurverdiende centen? Dat is een typisch vraagje van de rijken Die stinkerds hebben altijd wat te zeiken…

Het water in de rivier neigde tot deinen merels floten er hun hoogste tierelier geheimen hulden zich in bomen wilden enkel stilte vangen als klankbord voor een bede waar ik enkel van kon dromen doch het antwoord bleef tussen wiegende takken hangen wat mij zeer verdroot een lang verdriet raakte vlot en in serene stilte trok huivering…

Je ging weg bij ons je belde me niet meer en als je belde en ik vraag je waarom zei je met weinig woorden dat ik maar bellen moest ik heb geen spijt van m'n vraag wel van de stilte voor je me antwoord gaf…

wis loze mitsen en maren van het voorhoofd veranker je in een stilte van porselein hoor het zwijgen van de hemel laat het glas staan je vulde het met vergetelheid hoor met gesloten ogen de morsetekens van de taal tast naar het licht dat op dat in je ligt lichtjaren zal het duren voordat de duisternis de weg vragen zal…

Ik heb een tuin om fijn in weg te dromen, Want werken in die tuin doe ik niet graag. Na mijn vakantie is altijd de vraag: Hoe is de tuin die weken doorgekomen? Het antwoord op die vraag stemt mij niet blij: Fantastisch staat het onkruid er weer bij !!…

Nu komen de langzaamaan de vragen, waarom werden er geen mondkapje gedragen. Die vraag blijft aan mij knagen, of is dit naar de bekende weg vragen.…

Wat nooit kan winnen van de helende vragen zijn antwoorden die altijd weer antwoord vragen. Daarom blijf altijd vragen.…

Een vriend was hij ooit voor bekende gezichten in huiselijke kring een vreemdeling is hij geworden voor mensen die hem niet kennen zijn vriendschap zoekt hij voortaan in de drank en drugs en maanlicht soms schrijft hij een gedicht over onherkenbare gezichten mensen die hem ooit zagen geen antwoorden, geen vragen die met hem lachen…