Alle inzendingen over Vreemd ?

langzaam zal mijn naam een herinnering worden wanneer de tijd zich vult met grenzen uit verleden wat ik ingehouden bezit is slechts een rimpeling - te min en vluchtig om aan te raken – gewenste dromen het grote, onmogelijke woord alles zal zich neerleggen in wat ik was een spoor achterlaten in wat even heeft bestaan vandaag…

Dat overkomt mij niet, dat wrange Dat overkomt mij niet, dat bittere verlangen Tot 'het' me overkomt 'De wereld om me heen verstomt' Jouw 'vrouwzijn' in extensie, boeiend, mooi, integer, geil, sensibel, maar ook dwingend zeker ik hou van je en meer Waar gaat dit heen….bedenk ik En dat ook telkens weer Hoe gaat dit verder als de…

Geworpen in een zee van geuren, van licht dat anders is dan thuis, van vreemde namen, klanken, kleuren, van andere woorden,... straks naar huis. Wat heb ik heimwee naar `t vertrouwde, naar koele lucht en zomerblauw, maar zal ook daar de zon zo branden dat ik er echt niet meer van hou?…

En nachten niet meer biechten of leugens verkopen aan andere vreemden die kunnen vinden wat ze bezitten als ze elkaar zoeken en vergeten te geloven dat ze met hun onschuld in de laatste schaduw hun gevonden naam zullen vinden.…

De eend voelde zich raar, zelfs wat vreemd, kon er zijn vlerk niet op leggen, is ’t daarom dat de vreemde eend in de bijt lag Wie zal ’t zeggen?…

mijn ogen zijn blind zoals de steen waarop het afscheid staat van een blij gedicht mijn oren zijn doof zoals de duinen van een zongezeilde zee, het troostend gezang te donker en waar ik ook heenga, mijn handen schuiven nooit de zwaluwen dichterbij, gestapeld langs ruiten lieg maar niet, dat is de reden waarom ik deze bladzijde voor…

Ze luistert niet, hij evenmin ze dwingen hen soms tot wanhoop achter ’t behang plakken alles hebben ze al geprobeerd. Ze luisteren niet geen van allen ze draaien de duimschroeven aan maar ’s avonds als ze naar bed gaan en eindelijk slapen, Dan keert de rust weer en voordat de ouders zelf gaan slapen, kijken ze nog één keer of de kleine…

Vreemde dag ik bloos en geef een lach naar een mooie dame stop even mijn adem kijk naar de lucht en hoor dat ze zucht ik droom dat ze me mag het is een vreemde dag ik drijf verder in mijn droom drijvend zonder schroom een welkomend gevoel zou ze weten wie ik bedoel kan ze het zien in de lucht proevend van die zucht kijkend naar het licht…

vergeten vriendschap namen van diegenen die ik ooit bewonderde maar uit het oog verloor in een onzichtbaar land dansend op het maanzand van een verstrooiend strand soms zie ik ze terug en spreek ik uit wat ik niet durfde zeggen in de werkelijkheid zwijg je niet over de waarheid al slaat die soms geen bruggen soms herinner ik mij vreemden…

Tot mijn schrik ruik je vreemd. Je praat raar en bent niet als ik dacht en mijn gevoel zwijgt dat had ik niet verwacht. Je bent een vreemde vrouw.…

ik denk aan je ik laat je niet meer los dat hoop ik altijd maar toch gebeurt het en verlang ik weer naar je een vreemde liefde mijn liefde voor jou…

heeft vergist ik voel de vreemde stilte alsof ik dood ben in een kist wanneer ik denk aan mijn geliefde blijft er niets anders over dan zwijgen en proberen de herinneringen te vergeten in alles omhelzende vreemde stilte.…

En iets in hem denkt, bedeesd: Hoe vreemd, nog ken ik het niet, En toch is het altijd geweest. Vreemd, in dit vreemde land, Alleen, met niets dan dit: Water en loof en het wit Van een zwaan die talmt bij de kant, Dicht langs de bank waar ik zit, wat avondzon op mijn hand.…

hij zet zich op een al te tere tak en voelt dat hij heel diep buigt niet wetend dat hij ondanks zijn zang geen vleugels van een vogel heeft…

Ik weet niet wat ik voel vandaag Zo'n vreemd gevoel van binnen Alsof er daar, het klinkt heel raar Iets dreigt te gaan beginnen Ik weet niet wat ik wil vandaag Ik kan het niet benoemen Maar alles lijkt gewoon teveel Teveel om op te noemen Ik wil de rust waarin ik was Het liefste niet verstoren Maar wat als uit dit vreemd gevoel Iets anders…

Beklemming van de realiteit waarvan de kleur naar een vrije keus van denken zich langzaam sluit, worden ook de witste vleugels besmeurd, ongecontroleerd in de thermiek van twijfel, omhelst door pure paniek, tegenstelling van elke diagnostiek, terugblikkend door het matglas van verlaten schimmen, een ongeblust verlangen achterlaat…

Het was er smal en schemerig zijn hand en arm streken huid over mijn huid vertrouwd en aangenaam als van mijn lief: hoe vreemd is een vreemde in een onbewaakt ogenblik? Met hoeveel mensen intiem zou ik kunnen zijn als...…

Haar vingers flexibel, haar handen vitaal, ja, zij was lenig, kon goed converseren - gebaren van armen, druk gesticuleren - en speelde het spel mee, maar dan nonverbaal met enthousiasme kon zij compenseren wat in den vreemde niet snel valt te leren…

Het verleden klopt niet meer Geluk brengt geen poëzie Richting de tuin En waterornament Onoverwinnelijk ben je niet Nooit meer Geweest Als een eenzame straatnaam Het klopt niet meer Ook niet die schreeuwende Overdreven aanwezig Hij is nu een vreemdeling Gek Als je terug kijken Mag En staar maar niet te lang Het is goed zo…

De dichter is een halve helderziende Daarom noemt men gedichten POE-ZIE Hij maakt contact met ongeziene vrienden Door middel van symbool-telepathie Zij zitten of zij lopen, de Poëten, Met hun kristallen bol of telescoop Te zoeken naar signalen van planeten -of dichter bij- van menselijkheid en hoop Hun hersen-schijf bevat vergeten woorden…

kogelrond oranjerood zoals je aan de hemel stond gewoon op klaarlichte dag zag ik jou een soort van naakt kersvers gemaakt door de zonnesmid met zijn ijzers heet en wit je moet de zon smeden als het ijzer heet is moet hij hebben…

Het fruit dat krom was, lelijk of te grof Mocht van de EU niet worden verkocht Maar zij vindt deze wet nu een gedrocht Dus schaft hem af en oogst daarmee veel lof Arm fruit dat dit nu rot vindt en niet wil In spanning wacht de pers op het geschil…

Competitief gedrag heb ik altijd gehad niet omdat ik altijd wilde winnen of de beste, de eerste wilde, moest zijn maar om er gewoon bij te mogen horen Want ik deed zo ontzettend mijn best dat ik m'n grijze muis ben verloren en soms lijk ik een kater, een tijger ben zeker niet meer voor de poes Ben in feite nog gewoon op zoek naar wie ik…

Vreemde kaarten van vreemde mensen mooie bloemen van een onbekende anoniem. Vreemde e-cards van ‘afzender onbekend’ nou geef mij dan maar een simpel boeketje van mijn eigen vent.…

Vergissen is menselijk en niets menselijks is mij vreemd, maar menselijkerwijs gesproken heeft onze lieve heer vreemde kostgangers.…

Wat hij niet kent vindt hij er vreemd uitzien. Het vreemde vindt hij lelijk. Het lelijke maakt hem bang. Iets waarvoor je bang bent is gevaarlijk. Vasthoudend aan de schone schijn van het vertrouwde wordt hij een wereld op zich. Hij gaat er vreemd uitzien. ----------------------------- Uit: 'De druiven die te hoog hangen', 1994.…

Wat hij niet kent vindt hij er vreemd uitzien. Het vreemde vindt hij lelijk. Het lelijke maakt hem bang. Iets waarvoor je bang bent is gevaarlijk. Vasthoudend aan de schone schijn van het vertrouwde wordt hij een wereld op zich.…

Wat ben je mooi Wat ben je lief Het is toch vreemd dat ik dat nu pas zie Wat ben je mooi.... Ik ben het zelf Het is toch vreemd dat ik dat nu pas zie Wat ben ik mooi! Ja....ik ben het zelf! Ik ben zo blij, dat ik dat nu mag zien…

Wonderschoon was de vreemde vrouw Hij kon zijn ogen haast niet geloven Haar ronde vormen haar perfecte lach Een paar borsten die er niet om logen Welbespraakt was de vreemde vrouw Ze toverde woorden tot mooie zinnen Sprakeloos luisterde hij naar haar stem De hese klanken dansten zijn oren binnen Onafhankelijk was de vreemde vrouw Zelfstandig…

, vreemd, vreemd Weg!!!…