Alle inzendingen over Vriendjespolitiek OR Verstrengeling OR Geritsel

Geritsel van de avondkrant ik zeg iets maar ik zeg het in de ruimte Het tikken van de klok weerkaatst van wand tot wand en pas veel later zeg je: 'Zei je iets?' Er is niets.…

Ideeën zijn voornamelijk elastisch Zijn ego nummer één en dan zijn vrouwen om wie zich zijn camainopootjes vouwen Z’n artsen doen hun best, ze zijn zo plastisch Omringd door maffiose engelen om z’n belangen te verstrengelen…

Verdoken tussen de kussens van je hart gevuld vol veren zo licht zo zacht als je handen die zich ook nu om de mijne verstrengelen als een stille verbintenis voor oneindige liefde waar zelfs harten te klein voor zijn…

ik wrijf de ochtend uit mijn ogen, nog voordat ik ze open voel ik warme lippen op de mijne en rek mijn armen uit verstrengel ze om jouw warme lijf, dat uitnodigt om terug in bed te vallen nog even dan…

Ik lach het buiten uit dat in mij wil Het reine deel dat leeft van u, vernielen: Mijn leed, uw beeld staat immers eeuwig stil, Het is van glas & spiegelt onze zielen. & Wat naar binnen wil beweegt te veel, Om door te dringen naar mijn deel in u, Dat in u ik & u in mij tot deel verdeelt Van een onbreekbaar heel, een wij, een kei, Die op de…

in deze stilte zijn we samengebracht verwekt met broze snaren voortgebracht door een onvoorwaardelijke liefde en dan biedt de hemel haar een nieuwe kans met wolken die de prille maagdelijkheid verstrengelen met het genoegen van een eeuwig leven elze…

Buig me buiten de wetten van het storten, wend de zwaartekrachten naar je hand. Zwenk het gloren met `n heftige brand rond het korte ademen van mijn horten Wentel me als een glas geringde wijn. Reflecteer al mijn rondingen schuin verslingerd aan je tenen tot je kruin. Wiek je warmte - om mij in je zijn onder je gedachten te laten kronkelen…

Ek sien hoe jy, doodsengel, bloed aan kosyne vryf, geen stand ontsien, kinders selfmoord, aan ’n tou verstrengel. Jy, magtige dwelm, onder dwelms, maak dit so bitter moeilik om uit te wys, te snuffel, al die skelms. ’n “ Hero ” sal jy vir ewig bly ; oor jou verwoestende krag, kan niemand stry.…

met wat in bloei zo mooi is geweest als zacht geritsel begon zich verder bewoog tot wat me teder leerde leven één en al weelderigheid mijn hele wezen tot passie dreef toeliet dat ik me in hem bleef verdromen ben ik boven ’t licht uitgetild om mettertijd nog even verliefd weer te ontwaken…

Liefst hoor ik het geritsel van kleren als zij opnieuw de vorm aannemen waaruit liefde hen gedurende uren verdreef. En buiten: de kou die de bakstenen roder maakt, de kinderen dichter bij elkaar doet kruipen.…

herfstzon verstopt zich neemt afscheid van gekleurd bos mist verstilt geluid geritsel van vallend blad nieuwe knoppen goed bedekt Tanka…

Liefst hoor ik het geritsel van kleren, als de slaap zich langzaam aan onze ogen onttrekt en de glazen toekijken hoe het licht zich opdringt aan de ramen.…

ik hoor je denken geritsel tussen stilten met zachte hand gezonden ergens om gaten te dichten waar te maken niet ten prooi te vallen of te zijn en lief te hebben Vooral…

"Ik geef je opslag", sprak de ambtenaar. "Dan ik jou ook", sprak dadelijk de ander, Waarna de twee dineerden met elkander Hetgeen ze declareerden bij elkaar. En beiden zeiden later dankbaar: "Vriend, Mijn gouden handdruk heb je wel verdiend."…

Omdat hij bruut de wet heeft overtreden, Zit Groot-Brittannië hem achterna, Als trouwe helper van Amerika, Want Julian moet hoe dan ook naar Zweden. En alles mag op deze heksenjacht, Meedogenloos wordt alle recht verkracht.…

Bronnen vertellen en onderstrepen volgen de maatbeker en strepen weg. Ingrediënten met zorg gemengd maar de resten fuseren als pioniers. Aangedikt beslag plakkerig als honing vullen de vormen oplettend tot de rand tegen verbranding van protocollen maar werven door gebak hun passagiers.…

Gerd Leers, de burgemeester van Maastricht Is de kampioen van integriteit Maar nu heeft hij ontzettend veel spijt Want hij is door Bulgaren opgelicht Door zijn verstrengeling van belangen Moet de fatsoensrakker nu zelf hangen -------------------------------------- Leers verliest steun gemeenteraad Maastricht.…

Er hangt wat treurnis over de stad In vreemde cadans Wandelt nu leven Van achter gesnoerde monden Liggen woorden Geruisloos opgeborgen Als in een morgue Zelfs het geritsel van de bladeren Is hier te horen.…

Geritsel van bladeren hoorbaar door het open raam. En bij tijd en wijle een verdwaalde stem. Alles lijkt doordrenkt met leegte. De dingen hebben geen naam en het is alsof ik er zelf niet ben.…

waar handen raken ogen zoeken stil verlangen ontluiken wil schuilt in het heden de roep naar morgen verdwijnt mijn verleden waar toekomst begint verstrengelen harten in verzonken ogen stil verlangen ontluikt vandaag…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Kleine vochtwolken drijven over het land Ze dansen op het geritsel van mijn krant Deze symfonie mag er best wezen En bestrijkt mijn oor, mijn hoofd, mijn pen Totdat ik abrupt hiermee klaar ben De laatste letter heb gelezen…

Geritsel tussen de struiken als een rustig zacht gefluister. Stilte, tot de nacht zijn taak overdraagt aan de nieuwe dag.…

Geritsel klonk in 't gras en gauw Verslond de tijger toen, dat raad je, Een mals en sappig karbouwnaadje.…

Geuren en kleuren steeds weer een ander accent de pracht van de herfst Kleurrijk geritsel op de tonen van de wind klaar om te zweven Rijzend uit de grond als een blinkend schoon sieraad draag je het najaar…

gebonden beloften geven verstrengeling weer evenals vervlochten haren in de wind zonlicht weerkaatst de tinten van het immense bloemenveld waarin ze als snel verloren loopt als een jas valt de nacht om de dag wiens schoonheid niet te bevangen lijkt zo ook zij zelf…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…