Alle inzendingen over Vrijheid in je hoof

Dolend, maakt het hof- Stad in ruste, niets is waar. Temidden TL.…

Ik hou wel van een huppeltje in een sonnet voor mij hoeft een sonnet niet streng te wezen ik hou wel van een jongetje met een pet ik hou wel van het pimpelen van de mezen ik maal niet om het wapperen van een vlag voor mij hoeft die niet strak en stijf te hangen ik hou wel van verrassingen in mijn dag ik word niet graag door protocol gevangen…

Dat je mag groeien zonder boeien Het leven is mooi buiten de kooi Waarin je bent gevangen kom..... Deel je verlangen…

heel hoog in de lucht of diep onder water altijd voor iets op de… vlucht ik ben wel onzichtbaar dus best moeilijk te vinden voor velen… ongrijpbaar maar voor wie me wel vindt met durf en volharding zal streven zoals wind op zoek naar iets mooi zo vrij als een vogel verlost van zijn… kooi!…

Ik wil me ankeren in vrijheid als luchtwortels fabelachtig orchidee…

Een zachte wind waait de hof ruist, vol van luister woorden als lichtjes.…

Ik vraag U in ootmoedigheid doe binnenin mij groeien zo’n Hof van Leven, U die leidt door nu en dan te snoeien.…

Vrijheid wat is dat Vrijheid hebben we dat Vrijheid wij verlangen er naar Vrijheid wie of wat Vrijheid om te doen Vrijheid om te laten Vrijheid in omgang Vrijheid in praten Vrijheid in bewegen Vrijheid in denken Vrijheid in voelen Vrijheid in vertrouwen schenken Vrijheid om met ziekte om te gaan Vrijheid om het leed hierachter te…

Open Hof, maandag 9 juli 2012 Bert Weggemans, zomervrijwilliger…

Ook ik vlinder maar wat rond in tuin, in hof Rond water aan vijver boven ven en waterloop Ik weet... ik bof ben meer van lucht dan van aarde soms raak ik van de wijs: Laatst eindigde m'n reis in laat middaglicht -ik kon m'n ogen niet geloven- achter het glas van 'n raam met uitzicht op 'n tuin, 'n hof.…

Wanneer je voor het hof je broek laat zakken, Heb je maar zo drie dagen cel te pakken, Heeft Ramsey in Amerika ontdekt. Het is dus slim - wil je je billen tonen - Te wijzen op het recht om te verschonen.…

zo pal in de zon hier is kunst een lijnenspel een haag van zuilen onder hoofse bogen zoek ik vergeefs naar een gezicht…

(tanka) een klein paradijs het verlangen en streven naar dat wat ooit was diep verscholen in ons brein zal het de Hof van Eden zijn…

Goed, je doet maar Doe en laat maar wat je wilt Van mij geen raad meer, ook geen tipjes Die zijn toch aan jou verspild Doe je ding maar, voel je happy Het is jouw leven, geniet ervan Geef je over aan gevoelens Neem ook kansen, als het kan Niets zo heerlijk als jouw vrijheid Jij bent eindelijk aan het stuur Jij bepaalt dus waar je heen gaat…

Ja, kijk maar goed! U staat erbij. Hoewel U even zoeken moet, op dit zo kleurig schilderij. Ik weet het wel, U bent graag vrij. Maar zit gevangen, net als zij. We zitten vast, U moet het maar geloven. De molen draait en wij gaan mee al is het ook ondersteboven. We horen bij elkander, en moeten samen leven, En al wilt U het of niet…

het lijkt zo gewoon in vrijheid slapen in vrijheid eten in vrijheid gapen in vrijheid weten het voelt zo gewoon in vrijheid ontwaken in vrijheid denken in vrijheid praten in vrijheid laten maar het is niet gewoon te ademen in een lucht vol vrijheid te zwemmen in een zee van vrijheid te leven in een land in vrijheid toch ben…

Geroepen Voel ik Me om Te helpen Mijn evenmens Hij die zonder Dak is of Zonder thuis Opgedragen aan de mensen van Open Hof, Stad Groningen…

waait door de bomen een blad stort op de bodem alles valt ooit neer…

TWEE schitterende mensen Elk EEN verleden Samen EEN heden Met nog zoveel wensen Over hoge bergen Door diepe dalen Nu samen in elkaar verdwalen EEN mooi paar, TWEE mooie mensen Samen EEN maar toch apart Beginnen aan een nieuwe start Met heel veel gelukkige wensen Geniet van het leven, geniet van elkaar Geniet van de liefde zo puur Geniet…

Liefde tussen Hem en Haar Is vaak als eb en vloed Gaat het goed, dan is het goed En komt men tot elkaar Men verdrinkt in liefdesgolven Wordt er letterlijk door bedolven Het voelt goed, het is goed Wat dat toch met mensen doet Het geeft ze energie en kracht Waarmee ze ook de storm Al is die soms ook zo enorm Aankan, wegstuurt en veracht Kabbelt…

Het stuift… In mijn hoofd stuit het verstand op de greppel die ik als kind groef tussen stekelige kruisbessenstruiken en margrieten in, en waar een kruis een graf benoemt en nog een steen met eeuwige letters aan die kant waar bloemen zijn. En het waait takken tegen mijn blote benen en het schramt op de huid die groeven draagt… Nu al. Nog…

Ik had je graag gekend… Niet alleen je naam gelezen, maar hem genoemd… Dan had ik geweten welke woorden je oversloeg voor je sprakeloos en koud tot beeld verging. Want wie nu vertelt het verhaal van de held…, van zijn angst, zijn afgelegde tederheid, de zere huid van zijn handen, zijn weerloze hart dat barst, en breekt… Wie kijkt in…

De groeven van de lange winter schuilen onder mijn nieuwe huid, En het hart, zacht dichtgeknepen, springt met frisse veulens naar de groene grasoverkant… Die zweem van vrijheid prikkelt mij en doet het dartel lam in mij verrijzen. Even blikt - met wasemogen- dit oude leven achterom… En kijk, het grijze schaap wordt lijk.…

Straks wordt weer alles helder dan en weet ik dat ik heb gedronken; besef ik dat ik ben gezonken tot waar er niets van vrijheid blijft.…

Verrezen uit de dood ging Hij de Zijnen voor op reis door de verlaten Hof naar ‘t Hemels paradijs!…

Vrijheid zo gezegd maar het is heel wat Vrijheid zonder kunnen we niet Vrijheid het lijkt zo weinig maar het is het niet Vrijheid vroeger smeekte ze erom Vrijheid is jammer genoeg niet overal In vrijheid moeten we leven Vrijheid dat is wat we willen Vrijheid moeten we vieren…

waar niets meer Aan wordt gedaan, hebben Onze buren het Hof dat Merkel opdraagt zonder Dralen de allerarmsten Dit jaar nog uit hun Isolement te halen…

Maar die apenrots hield 't Spaanse Hof van het diner…

Dit is een land mij onbekend ik weet niet alle wegen de paden die ik op moet gaan en of ik zon zie of de regen. Dit huis is mij onbekend ik weet niet wie er leven en of de deur zal open gaan en of er antwoord wordt gegeven. De mensen zijn mij onbekend ik ken ze geen van allen.. Toch zal ik trachten te begrijpen zodat land en huis me…

Ik geef de wereld opdracht te bouwen aan een brug waarover iedereen kan lopen zowel heen als terug. Die brug moet gaan over de wereld van de Noordpool tot de Zuid en wie er overheen wilt gaan dat maakt gewoon niets uit. Hij moet alles overbruggen de geloven en gebeden de kleuren die de mensheid draagt dát is de brug naar Vrede!…