Alle inzendingen over Vroeger OR Dood

Hoe donkerder hoe dichter bij de dood, Begin uw dagen dan maar af te strepen. Onnodig ingewikkeld doen is mode, Wat vroeger IJZEL was krijgt nu een code.…

"De straat" is dood nu en praat niet meer als in vroeger dagen de straatlantaarns wijzen als lichtende vingers de hemel tussen huizenblokken straalt niet meer zoals toen de ijzeren putdeksels klinken na in mijn oren waar op de straathoek onze stemmen vervlogen in het nu van onze dromen hangen daar misschien nog ergens vervaagde beelden…

Boven de doden staan, een handreiking naar het eindig, zoals ze vroeger leefden, zijn de overlevenden van nu, hun schaduw gisteren verweten, draagt de baar in eigen zicht, en zonder het te weten, schijnt de zon in ieders graf, de dood als maatstaf werd gemeten, werd voor hen, die de waarheid hebben voorgeschreven, de grootste straf.…

Niet wetend van falen stapt hij in het vliegtuig en laat zijn doden alleen met hun dood...…

Je ogen glijden door de kamer het is een dode blik jouw wereld zit van binnen geen ruimte voor wie dan ook je wereld is te klein het meisje van vroeger de vrouw van toen is verdwenen, verdwenen naar de wereld die alzheimer heet.…

We hebben samen een vroeger al achter de rug en toch vraag ik je: zusje, wie ben je Wat heeft jou doen besluiten om jezelf te verliezen Was het de dood die z'n intree nam Of waren het de lasten die je dragen moest te groot voor kinderschouders…

De arme schapen weten nog van niets, Ze hebben allemaal geen flauw vermoeden, Dat velen morgen liggen dood te bloeden, Conform de oude teksten of zoiets. Maar vroeger ging dit bij het godsdienstvak, Niet over Ismaël, maar Isaäk.…

Mijn Amsterdamse perioden meet ik als vanzelfsprekend af aan onvergetelijke doden om wie ik onvergeeflijk gaf.…

’t is weer avond en mijn bed krijst voor de zoveelste dag op een rij de trap wordt hoger rond twaalven en een voetstap wordt een mijl ik tel mijn doden - de levenden zijn de deur uit- sleep en sleur mijn voeten vooruit want ik heb het mezelf beloofd morgen ga ik vroeger slapen morgen tel ik geen dood…

Geweld is tegenwoordig in de mode; Dus draait een terrorist zijn hand niet om Voor het bedenken van een vuile bom Om daarmee vele vijanden te doden. Met heimwee denk ik terug aan vroeger jaren Toen er nog enkel schone bommen waren.…

weet je het nog? vele rimpels geleden jij en ik, een gelukkig paar, wat was de wereld tevreden op stap met wat vrienden, een dagelijks tafereel we dansten en lachten en speelden toneel we renden door bossen, beklommen steile rotsen, kampeerden in tenten of in donkere grotten niets of niemand op dat moment kon die vurige hartstocht…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

je bent nu 87 en vol levenslust elke keer wil ik je vragen hoe denk je over dood gaan ik zie dat je oude foto's terughaalt ze liggen overal alles wordt steeds meer iets van vroeger, kijk hoe we ranja dronken toen maar het lijkt ook of het je niet kan schelen waarom ben je niet bang voor de dood, is dat de leeftijd?…

altijd dood…

Waar mensenhand zich gewetensvol Strekt naar het oppervlak, Graankorrels groeien Gesteund door milde regen En ochtenddauw, Vogels hun portie nemen Zonder de mens te kort te doen - Is het land nu rijkelijk leeggeplukt, Oogst voorspoedig binnengehaald Drie weken eerder dan ooit Werd waargenomen, en zendt de zon Een goudgele glans…

Denk ik aan jou dan lig je niet in de natte klei Van een kerkhof in Monaghan; ik zie hoe jij In een laan tussen de populieren loopt Op weg naar het station, of blij Naar de tweede mis op een zomerse zondag – Je komt me tegen en je zegt: ‘Vergeet niet voor het vee te zorgen !!!…

Boven de doden staan, een handreiking naar het eindig, zoals ze vroeger leefden, zijn de overlevenden van nu, hun schaduw gisteren vergeten, we dragen de baar naar eigen inzicht, en zonder het te weten, schijnt de zon in ieders draf, de dood als maatstaf wordt gemeten, werd voor diegene, die de waarheid denkt te hebben geschreven,…

Als wij op de steenweg lopen zegt iemand van ons kijk het gras is twee kontjes hoog zeiden wij vroeger waarop wij hem onmiddellijk staande houden hoezo vroeger kijk om je heen man wat ontbreekt er aan ons heden aan onze toekomst aan onze tijdelijkheid? ---------------------------------------- Uit: de 100 beste gedichten van 2002…

Samen met mijn zus en de vriendinnen woensdagsmiddags lekker naar onze plek we verzonnen gekke en leuke dingen het was onze eigen en vertrouwde stek We maakten kroontjes van klaverbloemen om beurten waren we de koningin het koren werd plat door onze schoenen er kwamen spannende gangetjes in. Knolletjes werden uit het veld getrokken aan…

Ach kon ik nog één keer als vroeger, al is het enkel in mijn waan: met mug, met zomer en met moeder weer in dat ver bed slapen gaan.…

Je wilt soms zo graag nog weer kind zijn vluchten in wat ooit is geweest je mist die mooie dingen van vroeger maar je ouders, die mis je nog het meest.…

Het was een boerendorp Toen ik hier kwam wonen Klompen en overalls en wangen met rode konen De melkboer en de slager kwamen nog aan de deur En ook de warme bakker Met zijn opgewekt humeur Op straat werd gegroet Want je kende iedereen Dat oude dorp had iets Daar kon je niet omheen Nu zoveel jaren later Is het een flinke stad En moet…

Ik weet niet wat ik vroeger was.…

de zwarte potkachel, de pook naast een koperen kolenkit micaruitjes vlammend rood en op de gloeiende plaat pruttelt een koffiepot opa stopt zijn pijp, hij puft tevreden voor zich uit terwijl oma een wrong draait in heur wolkenwitte haar de kleine ramen in het huis van golvend groen glas met sanseveria en begonia op de smalle vensterbank…

Vanavond is de drempel de rusteloosheid in mijn hart Ik zit ik loop en verdenk het leven dat het mij bespioneert Groene takken met dode vogels die net als ik het nest niet hebben onderbouwd en te vroeg waren uitgevlogen naar de grote wereld Ik zoende de kiezelstenen in mijn hand en waande mij kasteelheer Maar stierf als kind in…

Vroeger Was je vroeg oud, ’t leven hard, meedogenloos vaak, als je niet voor een bepaalde leeftijd was getrouwd werd je als een oude vrijster beschouwd Nu Nu zijn kinderen zo vroeg volwassen dat we op moeten passen niet teveel op hun schouders te leggen.…

Ga maar mijn kind ga maar buiten spelen pluk de dag en vang de wind ga maar mijn kind het doet er niet toe wat ik er van vind Kijk niet naar mij, ik ben een oude egoïst ik heb vroeger al zo veel buiten gespeeld met mijn vlieger en mijn voetbal en in mijn boomhut daar had ik mijn eigen geheime kist waar zou die zijn gebleven…

Het smalle pad langs de rivier water , eenvoud, rust Jij en ik hand in hand klamme handen… samen genieten van de zon zachte knuffels onder het waakzame oog van de blauwe brug het begin van een mooi verhaal Dat was toen... en nu … is het winter ik loop daar zonder jou de rivier treurt ijskoude wind verlamt mijn lippen verkleumde…

koeien keken daar dwars doorheen vader, jouw huis is gaan leven toen de veestapel verdween en het gras zo wit is het nu, zo rood de rozen, met plukjes vacht nog aan het prikkeldraad soms vind je tussen de struiken een poppenarm, een lekke bal of 't ruikt er weer naar jongenspies dichtgegroeid tegen de buitenwereld wordt 't weer vroeger…