Alle inzendingen over Wachtend

In een woud van woorden Blijven ongehoorde Klanken, duister en obscuur. Als voortvretend vuur Verteert het binnenin Woorden zonder zin. Ongehoord blijft sprekend Beloften nooit verrekend. Uitgesproken en gehoord Wekt het woord in elkander Leven en licht ontloken Aan liefde, taal als geen ander.…

Bidden, elke dag; wordt het dadelijk,aanstonds of later verhoord? Heel mijn leven is omsloten door Gods werkende wijsheid.…

De bezoekers van Antwerpens trots gebouw vol schilder- en beeldhouwkunsten lopen misschien haastig door enige zalen heen blijven dan lange tijd stilstaan bij een schone schepping die hun zinnen streelt de zuigende ogen brengen in het denkende hart een nevelig purper dat zich steeds anders toont het versnipperde bont van een vervellende…

Het leven van een ieder is vervuld van wensen voor wat nu en later komt. Of toekomst blij lacht, dan wel dreigend gromt, menselijk denken schiet voort, keert en krult. Door dichte of ijle nevel omhuld, hoeveel het aardse streven ook opsomt, tijd en werk snellen, in elkaar gekromd, om voor God te staan, Die eindeloos duldt. Eens zal Hemels…

Dankzij mijn penselen en wat losse streken waterverf, ontsluit een intimiteit met de grootste luister op het deinend doek van lust, opwelling bevestigd elke verbeelding wat het duister tart vanuit de perfecte composities die ik zoek, uit meerdere creaties van de muzen die mij bezochten het stuurt een onzekere hand…

Met zijn licht bijziende ogen speurde hij steeds weer de hemel af. hoe hunkerde hij naar Voorjaar, hoe lang had hij bedroefd gewacht op de ijle zang van de zwaluw, de winter had hem niets gebracht. En later luisterend naar het ochtendlied van de merel hoorde hij steeds weer die desolate snik. Was het nieuw verlangen of eerder een oud verdriet…

O Lieve Heer waarom worden de landen Syrië en Turkije door mateloze ellende beroerd met aardbevingen? wordt U uitgedaagd door Uw bestrijder steeds rond loerende Satan? laat Uw machtige hand alle kracht schenken aan hen die hulp verlenen aan de arme berooiden getroffen door dit vreselijke gebeuren de wegen van de Hemel zijn voor…

daar staan jullie dan geamputeerd winterklaar wachtend op lente…

Met wel honderden wachtend op een vlaagje wind om uit te zweven…

Ons leven zit vol samengeperste liefde, wachtend op de knal.…

gespannen wachtend passeren witte jassen zwijgzaam af en aan…

Roerloos wachtend langs de waterkant, zijn snavel als harpoen gereed...…

Soms is het hoofd zwaar van al dat loden denken wachtend op wat lichts…

Zie hoe poesje lief zich wentelt in haar mandje, wachtend op Whiskat.…

Hart in het zand wachtend op het zilte water met haar zoute vacht. Bloed stormt door onze aderen,ramen beslaan,energieën versmelten. Verstrengeld tot een lichaam. Hart in het zand wachtend op het zilte water met haar zoute vacht. Hand op de klink, ieder zijn weg, maar voor eeuwig verbonden.…

Nu wachtend op wat hem toekomt, een duister licht, waarin het einde wordt geboren. Eens zo vol van superieur intellect, het leven bood hem wat het had. Nu zo leeg op late dagen, wachtend op de nacht. De zin van het leven: herinnerd worden en worden vergeten.…

Ik heb tijd genoeg voor Qigong nu jij weg bent: niet-wachtend wacht ik.…

Soms blijven bloemen vele jaren gesloten – wachtend op liefde.…

Maar toch blijf ik vragen, Wachtend tot een antwoord komt dagen. Wachtend op iets wat nooit zal komen, Dus laat mij maar verder dromen….…

de standaardmolen in Sellingen daar staat hij al jaren te wachten op wind tussen de boeren hun huizen en koeien in de wei staat hij recht zijn wieken stijf en zwart als hijzelf de molen wachtend op wind op een heuveltje (wij noemen hem standaardmolen op zijn driepoot heel alleen wachtend op wind) -----------…

wachtend wachtend op het wassende water koud of lauw of warm maar alles wat ze hoorde was het akelige gesis van kranen zonder water en mensen die kermend om haar vielen en zij als laatste dacht aan deuren die knarsend en hermetisch dichtslaan het blauw sloot zich eens te meer als een kil lichaam om haar nog…

Het is letterlijk stilte voor de storm spookachtige straten bijna verlaten op een enkeling na optimist of niet in staat vastgelopen in meters file motoren oververhit vingers trommelen chaos en paniek wachtend op het oog angst zweet voor de monsterlijke kracht deuren en ramen dicht gespijkerd lijdelijk wachtend tot de tornado losbarst…

wachtend naar het morgen vandaag voorbij…

als een slak met wintertenen, schrijd ik door een waterbed, wachtend op die ene meester, die dan net mijn leven redt.…

Alleen ben je gebleven met wachtende ogen in het vragende park waar je verliest wat je verlangt omdat ik je niet kan antwoorden…

een reiger zo droom ik de dagen door een reiger grijs van rug en wit van buik wachtend op een rimpeling…

geduldig wachtend op zon en vlinderslagen hangen zij doordrenkt [haiku] illustratie: Martien Montanus…

De stilte na de dood, wachtend, vertwijfeld, maar toch zoals de graankorrel in de grond sterven, vol van hoop.…

Ze wachtte op wifi in de snikhete zon daar waar zonder navigatie een vakantie begon Wachtend op wifi laad ik mijn gedachten op een Franse camping met zwoele nachten Nog steeds wachtend op wifi laat ik mijn gedachten gaan hoor het ruisen van populierenbladeren voel een warme dennenboomtraan Antwoorden zonder bestemming voor onbekende…

Hang naar het leven is grensverleggend Liefdevol lig je daar met de dood in je schoot Geduldig wachtend tot hij de strijd verliest…