Alle inzendingen over Weegen

Heel even weg Maar mijn hele leven verandert ik zag je nog liggen zo klein maar ongezond niet ver van de afgrond heel even weg maar daarna was de tijd gestopt net in mijn armen en nu in droefheid Verschil van 3 minuten Maar in mijn leven voor altijd Heel even weg Maar ik! Ik!…

Heel even weg jouw handjes om mij heen nu bij de begraafplaats helemaal alleen..........…

stappen in de straat verlaat op weg naar het geluk een woord maakt alles stuk stappen in de straat op tijd op weg naar het afscheid stappen in de straat gelukkig niet te laat....…

Ik leg een steen op de weg waarop ik loop. Ben je de weg kwijt zoek dan naar de steen. Zorg dat je hem vindt het is de steen van hoop. Hij geeft je kracht laat de schaduwen verdwijnen. Loop je op de goede weg zal de steen je beschermen. Hij zal je gaan vergezellen op je verdere levenspad.…

Als ik wik en weeg, kan ik dan afwegen, voordat het gewicht me te zwaar wordt? Of wordt er gewikt en vervolgens over mijn lot beschikt?…

geen woord vergeten in het slijk geen zon verstaan in de tijd geen woord nog rijp anders is gewoon steen de waarheid is veen waar rook nog niet stijgt is niemand ooit geweest wie leest is eenzaam nooit helemaal alleen in de kamer een kruis is geen uitslapen meer dat meer daar rustig en kalm alleen staat de maan aan de hemel nummer…

in vrijheid wil ik leven ver weg kunnen rijden de elementen zien bewegen ven Helsinki tot aan Leiden insecten in de haren op de weg in gedachte de zoveelste voorganger inhalen nooit meer willen verlangen en het antwoord mijn vriend spookt ergens rond in de wind en zo komen zinnen uit de mond het noorderlicht komt in zicht de tent…

Ik ben de weg kwijt, als ik ben aangekomen bij mijn geliefden. De duizend wegen hebben alle zelfde doel: geluk voor ieder. Voor goden, duivels, heiligen, misdadigers en stervelingen. Voor mij en jou dus, ook deze maandagmorgen, het hoogste geluk. Voor ieder anders, en toch ook weer het zelfde: geluk voor ieder.…

Onzichtbaar voor ieder ander Beloop ik mijn zelf gecreëerde wegen Ontworpen en ingekleurd Met zwart bloed en rode stenen Tijd ben ik verloren in de ruimte Die is ontstaan bij het maken Van alles dat nooit heeft bestaan Lang gewacht en zoekgeraakt Grenzen verdampen in de lucht Bij het trekken van verbanden Tussen wat ooit is geweest en…

Een jaar, ben je er al niet meer, een jaar, wat is dat nou helemaal, een jaar niet eens een schrikkel, maar een jaar, van vier kwartalen, een jaar van twaalf maanden een jaar, van twee maal zes een jaar, waarin je niet meer jarig was. Een jaar ben je er al niet meer, maar lieverd, geloof me als ik zeg: het doet…

De ochtend nog zwart scheer ik mij in een wipje mijn tanden gepoetst weeg ik mij in de bijna stilte commentarieer…

nu het weer beter gaat met jou na deze lange weg haal ik weer even adem en komt er ruimte vrij in mij en in de tijd nu moet ik je dus loslaten dat is een hele kunst ik moet weer leren vertrouwen het gaat met vallen en opstaan maar op een dag dat weet ik zeker dan kijk ik naar jou en zie ik een volwassen vrouw, iemand die straalt van…

Ik ga het uit de weg, ik stop ermee. Ik ga weg, ik ben er klaar mee. Ik zoek mijn eigen weg, ik wil je mee. Ik ga op weg, ik neem je mee.…

Wat ik je zeg, Het zit behoorlijk in de weg. Ze moeten hem vragen Ook een helm te dragen Op een onverharde weg. Het komt er op neer, ‘s lands wijs, ’s lands eer.…

Geluk en liefde van ons beide dat is de weg waarvoor ik kies, niets zal er toe kinnen leiden dat ik daarop het gezicht verlies. Met ogen vol van aandacht voor hetgeen ik nu behoed, vervolg ik elke dag en nacht de weg die ik vervolgen moet.…

Gedaan en gegaan verdwenen in heden ontstaan een blaam in nieuw verleden gegoten veel tranen van het wenen en krampen in spieren van rennende benen…

Blad na blad laat je ze vallen wegwaaien met een poolwind gecreëerde demonen die het vergallen Het is uiteindelijk het lied dat wint Legende in jezelf maak er hetzelfde feest van elf na elf Er bestaat niks wat niet kan, niet dan? alles is lijden en daarna komt de lach eventjes is het oerstil in je diepste angst maar weet dat je verder…

Mijn weg is eigenzinnig en vrij. Als een vrijzinnige hoor ik nergens bij. Ik weet niet wie ik zoeken moet. Groet mijzelf de morgen met een ochtendgroet. Mijn weg is gevaarlijk naar geval. Als een stuntman verkeer ik voortdurend in een vrije val. Ik kom weer boven als het zo wezen moet.…

Nu ieder moment het zwaard ook mij kan treffen en ik ademloos verdwijn. Weet, dat ik wederkeer, in de allermooiste vormen denkbaar. Als het moment aanbreekt dat mijn woorden vervagen. Mijn liefde zal je verder dragen. Als niets meer vanzelfsprekend is voel dan dat wat ik nalaat, in iedere stille kamer. Als de tijd is aangebroken…

Het is stil op straat. Ik tuur naar het stille blad dat zijn veerkracht heeft verloren. De eik vertelt al uren zijn verhaal. Ik luister naar zijn stille woorden ik voel zijn treurigheid. Ik fluister: 'heb jij ook de moed verloren?' Waarop de boom slechts één enkel blad beweegt. Ik begrijp het niet en tuur tot aan de morgenstond, de…

Maartje van Weegen Zou ik wel eens willen wegen. Dan zag ik pas, Hoe gewichtig zij was, Valt het mee of tegen ? Al ben je slank van lijn, Toch wil je graag gewichtig zijn.…

weg nu nu…

waarom je daar weer staat de weg die hij ging en weggaat zomaar alsof er iets te zien is van toen van hem van jou alles is weg zo lang geleden pas de nacht zo stil weg van zichzelf weg van jou…

Om die ouwe weg te gooien.…

De sprankel van weleer het is niet meer ik zoek en zoek, en ben het kwijt Waar bleef je al die tijd O lieve innigheid! Waar leidt je me naartoe? Laat ik je los dan ben je vrij op zoek naar de oneindigheid.…

Begin was als toppunt De massa uitgedund Niet in staat te weren Tegen lang verweren Midden in de vloed Chaotisch après-tout Door slijtage verzet Een ander kleurpalet Einde van de hartstocht Aan exogeen verknocht Vooruitzicht waterkou De laatste tocht naar blauw…

Dankbaar om wat is en was keert de weg zich lenig om, tussen unieke oude bomen langs de boorden van het gras. In zijn oneindig aangelegde tuin maakt hij je te gast waar een groene vinger de hand heeft in gehad. houdt hij steeds de aarde vast.…

Samenpakkende wolken Mijn spiegelbeeld aan mijn zij Me overgevend aan de cadans Glijdt het landschap aan me voorbij Een landschap vol herinneringen Schaamte waar ik nooit aan wen Dagdromend over vroeger En wie ik uiteindelijk geworden ben Mijn eindstation is onbekend En ik wil het ook niet weten Maar waar ik ooit vandaan kwam…

Ik stap naar voren en jij je draait je weg van mij zet je heup in mijn zijde zakt iets door je knieën Even zijn we met zijn drieën De man die stond, de vrouw die een man gooide Hij ligt nu op de grond heeft zijn nek gebroken trilt nog wat na op de mat Jij biedt een hand aan trekt mij omhoog, buigt en ik neig mijn hoofd Jij doet een…

ze is weg weg uit je leven je kon niet eens doei zeggen ze is weg voor altijd haar leven is weg voor altijd leegte overspoelt je je vlot is aan het zinken je enige redding is zij en zij is weg voor altijd je huis is groot te groot voor jou alleen niemand om te aanbidden niemand om voor te zorgen jammer erg jammer…