26 resultaten.
Alles en niets is alles tij en tijd
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 72 Uren en minuten,
seconden en secondanten,
tijd is een wijnstok
wat groeit er aan.…
De ware wijnstok
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 520 Wees een vrucht die nooit verdort, maar zal bloeien,
aan de wijnstok zijn we één,
en niet apart.
Geef het door aan de kinderen
om je heen,
dat ook zij aan deze wijnstok
vrucht mogen dragen.
Want Jezus wil de wijnstok
zijn voor iedereen,
om zo met Hem de sprong in
het diepe te wagen.…
vrucht
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 113 in jouw stilte
fluister
ik je naam
in jouw gemis
roep ik luid
in jouw pijn
schreeuw
ik het uit:
ik heb je lief
laat ons dansen
laat ons leven
ik de wijnstok
jij de rank
en wat een vrucht,
wat een vrucht,
om te geven…
Zonsondergang
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 49 als rode wijn
boven de aarde uit
gloeit de zon
daar branden de wolken
in nevel en licht
drinkend uit de bron
de wortels
van de wijnstok
nog voor de ondergang
een glas vol zon
dan wentelt de aarde
zwaar en donker
duisternis…
Witte muren
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 99 rondom witte muren
staat een engelen wacht
steriele mondkapjes
in vriendelijke
gezichten
met in hun handen
glinsterend metaal
zuurstof maskers
het barmhartige verhaal
doet ons denken
aan hemelse geschenken
zoete druiven trossen
van de wijnstok liefde
vormen die niet wijken
maar als torens prijken…
Wie schrijft, schrijv' in de geest van deze zee
poëzie
4.0 met 12 stemmen 3.706 zolang de europese wereld leeft
en, bloedend, droomt de roekeloze droom
waarin het kruishout als een wijnstok rankt,
ruist hiér de bron, zweeft boven déze zee
het lichten van de creatieve geest.'
1939…
Danken
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 136 Er is zoveel om voor te danken
maar vaak lijkt alles ons gewoon:
het licht, het water, wijnstok-ranken,
de wolken in hun prachtvertoon,
ze zijn toch stuk voor stuk een wonder
en zelden staan we daarbij stil;
we denken: o, daar kan ik zonder
en ’t is iets anders wat ik wil,
maar dan zijn wij het kind verloren
dat alles mooi vindt wat het…
Ingebruikneming van een nieuw penseel
gedicht
2.0 met 3 stemmen 2.208 Apropos, zal ik nu iets schrijven in de verdorde wijnstok
of toch in de zich wringende dennetakstijl liever, dodo's?
--------------------------------------
uit: 'Kinksteen van Ch'in', 2003…
WARE BLOEI
netgedicht
2.0 met 53 stemmen 28 welluidend zingen
of geestdriftig spreken
dan wel kunstwerken maken
geest van d' Almachtige Heer
groeit stil en zonder opzien
binnen zachte groene handen
aan soepel kronkelhout
waar druiven langzaam zwellen
reine ziel tot rijping brengen
haar ondanks hun teerheid
beschermen tegen boos onweer
en dreigende stormwind
opdat de wijnstok…
Harpenaren
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 57 Mijn peinzen drijft
mij naar 't nachtelijk uur
ik voel hoe donker en wit
te voorschijn komen
in een wisselkoor van klanken
de wijnstok en de ranken
gehurkt in ootmoed
Zijn adem is levenskracht
och levensgeest, liefde mild en puur
witte zon in 't hart van de aarde
onder de wolken de wensen van mensen
Vurig klinkt het gestamp van paarden…
kleine letters grote God: wij loven U
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 40 jaar
tweeduizend negentien afscheid nemen
met sterren vuren kleur en dennengeur
ik dank U o mijn God
voor wie zacht onze handen
de handen van Uw kinderen strelen
met ons delen blijdschap en verdriet
in ‘t hart dat op U ziet
Uw wonderolie giet
ons zondig en verminkt verstand
houd in onszelf geen stand
U snoeit de wijnstok…
Aan de eenvoudigheid
poëzie
2.0 met 16 stemmen 1.943 Breng mij, zachte Eenvoudigheid,
Waar de stulp uw schreden beidt,
Die de wijnstok half omvangt;
Daar de bloeitak over hangt.
Leid mij tot uw klein gezin,
Als een trouwe jonger, in;
Doe mij, luistrend naar uw mond,
Waarheids echte leerling kond.…
Wat vult je hart
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 373 Er zijn de vrienden, buren ook om te bedanken,
er is het plots verlichten van de zware pijn;
er is de Wijnstok sterk en er zijn ook de ranken.…
Schoonheid blijft bestaan
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 145 Langs een wijnstok
vertakt het scherpzinnig leven
daadkracht stuk voor stuk.
Graffiti etst
de regenboog in een mondiale kleur,
schoonheid blijft bestaan.…
de jaren weten
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 237 de jaren weten
dat de jonge wijnstok
meer druiven draagt
en betere als hij ouder wordt
dat jeugd roes is zonder wijn
en ouderdom wijn zonder roes
de jaren weten
dat ouderen jeugd kenden
maar jeugd geen ouderdom
dat zorg om prille blik
slechts nieuwe rimpels geeft
de jaren weten
dat je zo jong bent als jij je voelt
dat je eerst oud bent…
Vrucht door snoei
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 44 Gelijk de appels, kersen, pruimen, peren
De populier en els zijn sterk en weren
Te harde wind, hun haag is van belang
Subtropisch zijn de planten en je waant
Je tussen ranken, palmen en olijven
Zelfs meer dan mijlenver van huis en haard
Genietend op de aanlegsteiger staand
Zie ik de hemel in het water drijven
Wordt kort 'De Ware Wijnstok…
Le village abandonné
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 605 mannen, vrouwen liefgehad
Maar konden er de kost niet meer verdienen
De wilde tijm kan je van ver al ruiken
De hop hoept schril en onverstoord
Geen leven meer achter vervallen luiken
De krekels hebben hier het laatste woord
De bron, die leven gaf, is opgedroogd
De hagedissen vluchten in smalle spleten
De grond is droog en uitgeloogd
De wijnstokken…
De regenachtige dag.
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 286 De dag is koud, en donker, en somber;
Het regent, en de wind is nooit moe;
De wijnstok klampt zich vast aan de beschimmelde muur,
maar bij elke windvlaag vallen de dode bladeren,
en de dag is donker en somber.…
GEPLANT EN BEREISD
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 120 Bij 't laatste Avondmaal spreekt de Heiland
over de wijnstok, die door God is gevoed.
Wie verlangt niet vol herboren gemoed
hieraan te groeien met hoogste bijstand?
Elke druiventros voele de scherpe tand
van 't snoeien, ondanks scherpe pijn steeds goed.…
De donkere dagen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 173 De tijd van bij het haardvuur weg te dromen,
het glas gevuld met wat een wijnstok droeg.
De laatste dagen, ze zijn aangekomen,
het donkert in de middag alweer vroeg.…
De dichter aan zijne vrienden
poëzie
3.0 met 15 stemmen 5.976 Laat haar zingen: "Vruchtbre wijnstok!
Schiet uw dartle ranken uit!
Hij, die uwe wortels dekken,
Was een vriend der zoete min!
Ook uw vruchten, edle wijngaard!
Hebben vaak zijn ziel verheugd!
Speelgenootjes! laat ons zingen!
Hier rust onzer aller vriend!"…
(on)gerijmd
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 438 heden zal ik voor je rijmen
niet om jouw wijsheid te vlijmen
neen, ik haal het uit diskrediet
alsof het onze taal al lang verliet
waar kennelijk niemand nog geniet
om in vorm zinnen te lijmen
als beelden niet worden vervlochten
tot intieme hartstochten
of satans gedrochten
geen duisternis bezochten
in wederkerende klanken
wat is dan een wijnstok…
leven proeven
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 250 hoera
klinkt hun symfonie
voor de jarige job
die voor hen jij bent
in extase zingen zij
over al die vele jaren
die als druiven ook
voller smaak krijgen
door aan koude regen
naast heet de zomerzon
stilletje voort te rijpen
met gezoem daartussen
van mensen om je heen
die zich steevast laven
aan wat jij hen betekent
zoals van deze wijnstok…
daar ben ik thuis
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 176 de streek die ik liefheb
is een klein lapje grond
idyllisch gelegen
tussen velden vol zonnebloemen
en middeleeuwse dorpen
onder blauw azuren hemel
daar waar nog de druiven
rijpend aan de zon
hun wijnstok trossen
groeien weelderig de kruiden
naast velden geurend vol
van knoflook en lavendel
daar in la douce france
vaandelt naast…
ISRAËLITISCHE LOVERHUT.
poëzie
4.0 met 2 stemmen 850 Judea's wijnstok groent hier niet;
Olijf, noch vijg teelt ons gebied;
Gij gaardet hier, in rauwer lucht,
Min weeldrig blad, min zoete vrucht;
En toch, gij zit, uw lot getroost,
Te midden van uw talrijk kroost;
Uw Feesthut staat bij ons geplant,
Als eens in 't Palestijnse Land.…
DE ISRAËLITISCHE LOVERHOUT.
poëzie
2.0 met 2 stemmen 237 Judea's wijnstok groent hier niet;
Olijf noch vijg teelt ons gebied;
Gij gaardet hier, in rauwer lucht,
Min weeldrig blad, min zoete vrucht;
En toch, gij zit, uw lot getroost,
Te midden van uw talrijk kroost;
Uw Feesthut staat bij ons geplant,
Als eens in 't Palestijnse Land.…