9298 resultaten.
Antwoord
poëzie
3.0 met 7 stemmen 897 Ach kind: waarheid en leugen
Zijn altijd wat verward,
Want geen van beide deugen
Ze alleen voor 'n mensenhart.
Weef tusse' uw hart en 't leven
Het kleed van schone schijn -
De bloemen daar geweven
Zullen de ware zijn.
Als andren ze anders noemen
Hebben zij ook gelijk -
Het zijn nu eenmaal bloemen
En leugens tegelijk.
Wat deert…
Antwoord
poëzie
2.0 met 15 stemmen 3.684 Ach kind: waarheid en leugen
Zijn altijd wat verward,
Want geen van beide deugen
Ze alleen voor 'n mensenhart.
Weef tusse' uw hart en 't leven
Het kleed van schone schijn -
De bloemen daar geweven
Zullen de ware zijn.
Als andren ze anders noemen
Hebben zij ook gelijk -
Het zijn nu eenmaal bloemen
En leugens tegelijk.
Wat deert…
De avondwolken
poëzie
3.0 met 15 stemmen 3.151 Toen zag ik uit in de avond
En keek in de wuivende hemel,
Zoals een plant in de avond
Alleen op een zonnige heuvel,
Zoals een zwijgende vogel,
Die rust op een eenzame heuvel,
Onder de varende wolken
Van de eindeloos drijvende hemel
Van blauw en van goud; - en de wolken
Dreven als zachte gestalten,
Als tedere vreemde gestalten -
Zoals de zoete…
de dirigent
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 137 na het slotakkoord
houdt hij zijn baton hoog
de instrumenten zwijgen
uit het ampul vloeit
een concentraat van stilte
recept voor de wereld…
Het kwartier
poëzie
3.0 met 14 stemmen 1.842 Toen viel een gat in mijn droom
En een koele klok sloeg het kwartier
Door de zwijgende nakende nacht,
En ik voelde mijn ogen wijd open -
Die zagen stil
In de nacht.
Maar ik lag in een doodstille kuil
En ik keek in het donker heelal,
Verwonderd en wakker, naar het geluid
Van het eenzame koele kwartier -
Dat al zweeg
In de nacht.
En…
Inkeer
poëzie
3.0 met 14 stemmen 1.862 Wat lelijk heel die heide,
Wat lelijk doet dat veld,
Wat triest dat geen van beide
Mij meer iets moois vertelt!
Elk bloempje aan de wegen
Leek eens een mooi verhaal -
Nu drupt het in de regen
En zwijgt het allemaal.
‘k Loop in herinneringen
als een wanhopig kind,
Dat ziet de oude dingen
En de' oude weg niet vindt.
Maar hebben…
In de stilte
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 152 In de stilte
wist ik altijd
wat te denken en te voelen
wat te willen
waar lagen de verschillen
in de stilte alleen
altijd of het scheen
dat ik meed en vermeed
om een zachter leed.…
De stilte
poëzie
4.0 met 8 stemmen 2.613 Min de stilte in uw wezen,
Zoek de stilte die bezielt,
Zij die alle stilte vrezen
Hebben nooit hun hart gelezen,
Hebben nooit geknield.
Draag uw kleine levenszegen
Naar het dromenloze land,
Lijk de golve' haar oogst bewegen -
Tot zij zachtjes breken tegen
Het doodstille strand.…
Lichtspel
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 146 Tijdens de ochtendwandeling
staat de groep plotseling stil.
Ik vind mij voor een hoopje takken,
en staar ernaar.
Dan breekt de zon door
en voltrekt zich een schouwspel van licht.
Over de talloze kriskras gesponnen draden,
dansen ontelbare lichtjes.
Het nauwelijks voelbare ochtendbriesje,
zet de maat voor dit glinsterend festijn.
Het hoopje…
Openstaan voor jezelf.
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 230 Wanneer men luistert
naar zijn ziel dan begint taal
zowaar te leven...…
Mijmering
poëzie
4.0 met 1 stemmen 517 't Wordt stil - en als een stille droom
Komt de avond om mij heen, -
En zachtjes ga ik dromend aan
De weefstoel van 't verleên.
En zachtjes tel 'k de dagen weer,
Die door mijn vingers gleên -
En dromend zie 'k het dampend dal
Door de' avondschemering heen: -
Daar is dezelfde heuvel waar
De zon vroeger verdween -
Daar zijn dezelfde…
Heelal
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 120 Machtig krachtig meeslepend hitsig stuwend
Prachten om me compleet in te verliezen
Stilte praat prevelt fluistert
Rijkelijke dialogen
Stttttttttttttttttttt, genieten maar.…
Woorden
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 170 Laat woorden
Nooit een stilte kraken
die de liefde breken…
De vuurtoren
poëzie
4.0 met 4 stemmen 709 schets van ontwaken
Ik ben wakker aan 't worden als een toren aan zee -
De lieflijke lamp van mijn dromen
Verbleekt in de weifelende dag.
Vannacht hebben beelden van licht
Gedraaid door een duistere wereld
Over de grillige zee;
Nu sta ik pal in de lucht
Met rode en witte strepen
Als een vissersjong in een trui.
En de wind…
1 MEI
poëzie
3.0 met 3 stemmen 690 Kom vriend met uw jonge vrouw!
Met uw liefdevol hartlijke vrouw,
Met uw al zo zorgende vrouw -
Welkom! welkom is zij
De eerste Mei!
Kom vriend met uw zoon, uw kind!
Met uw jonge en al verstandige kind,
Met uw o! eenmaal gelukkiger kind -
Welkom! welkom is hij
De eerste Mei!
Kom vriend met uw kloppende hart!
Met uw…
Stervend meisje
poëzie
4.0 met 4 stemmen 340 Kind van wonden,
Dat één stonde
Nog als bleke sterre beeft,
Voor wier luister
's Werelds duister
Gene nacht meer olie heeft;
Kind van vrezen,
Teder wezen,
Kind van louter liefde en leed,
Wier geflonker
Uit het donker
In dit droeve dagen gleed;
Kind van zorgen,
Met de morgen
Van uw leven 't leven moe,
Gaan…
De sprakeloze rust
poëzie
4.0 met 4 stemmen 498 Gelukkig, die de stilte kent,
Die, als de avond zinkt,
De beker van vergeten drinkt
En zich van 't leven wendt;
Die mede met het licht bezwijkt
In 't kleureloos verschiet,
En kleureloze dingen ziet
Waarin de wereld wijkt.…
De dralers
poëzie
4.0 met 3 stemmen 264 Het welig licht was afgekomen
En lei zich aan de kim te rust,
De grote zee begon te dromen
En spoelde haar rozerode zomen
Over de stil vergulde kust.
Wij vulden met ons beider leven
De dommelige avondlucht,
Tot wij verwonderd staren bleven: -
Een stip kwam naar ons heen gedreven -
Een nevelige vogelvlucht.
De lucht hing vol van purpren…
Stilte en rust.
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 63 Stilte op het strand.
En dit bij zonsondergang.
Wij bleven nog lang.…
Plaats delict
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 50 Wijs me de kamer
waar u de anoniemen
sensibiliseert…
Vergane glorie.
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 122 Stilte in de bergen, ijle lucht.
De zee is woest en zilte ogen
vol vergane glorie voeden de kilte.
Verdwenen alle hartstocht, de jaren
gebonden aan onverbiddelijkheid,
terwijl menigeen daar onder lijdt.
De wolken grijs, grijzer en de mens
wijs, maar in wezen toch niets wijzer.…
Ach, waren alle mensen wijs
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 236 Ach, waren alle mensen wijs
Deze aarde zou zijn een paradijs
Helaas is de mens vaak een dwaas
Met veel ophef, geraas en gedaas.
Ach, waren alle mensen wijs
Deze aarde zou zijn een paradijs
Maar helaas het mag niet zo wezen
De mens heeft nog veel te vrezen.…
Hey Cow!
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 652 Geen weg uit te zien
Wijs mij dan naar het nergens
Beter dan terug.…
Nederlands opeens een vreemde taal
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 190 Nadat hij eerst door bleke
Medici in hagelwitte jassen
Binnenstebuiten was gekeerd
Werd hem verteld dat er een vlekje
Op zijn long was geconstateerd
Dat biologisch niet meer was weg te wassen
Keek hij totaal verbouwereerd
In de ogen van de arts die hem
Zijn leed langzaam verkondigde,
Werd hij verpletterd door dit allemaal
En was…
ddwd?
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 58 Inge Boulonois heeft mij met haar snelheidsduivelsonnet van vandaag weer eens de inspiratie verschaft om deze succespresentator van zijn meest duistere, satanische zijde te belichten. Met behoud van de initialen van diens - naar eigen zeggen - 'levenswerk'!
________________________________
DDWD?
't Was soms alsof de duivel in hem voer
Door…
Ver van huis
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 76 Het licht loomt de stilte nog.
Vogels roepen hier en daar.
Eindelijk blijven mensen thuis.
De dag sluimert zich ten einde.
Eindelijk daalt het wijs besef,
dat het elders net zo is als hier.
Dat beseffen uitgeputte mensen.
Dat weet elk jonggebleven dier.
Straks wordt het nacht opnieuw.
Adem stroomt door onze longen.…
Geluk
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 214 Zolang er ruimte is
en stilte om te schrijven
Zolang ik mijzelf kan denken
in de blauwe lucht gaan liggen
‘t licht kan eten en ‘t donker vasthouden
Zolang witte kou in mijn kamer staat
en ik met volle ogen
‘t ochtendlicht voel steken
Zolang durf ik
elke dag mijn huis uit te gaan
mensen te groeten
en verder te lopen met mijn lach…
het kind van de duinen
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 273 van de golven, van de zee
herinner ik me niets meer
de adem van mijn moeder
in augustus
alles verdween, koud
en vervormd door schaduwen
uit een hand
ik hoor nog wel het water en de onvoldragen
meeuwen die van mijn armen
waaiden
trager
in mijn stem dan in de wind
misschien was alles wel
zoals het moest zijn en hield ik mijn ogen…
Ode in de sloot
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 81 Het schouwspel voor me verrast me.
Niet omdat de regendruppels
het wateroppervlak omvormen
tot een ballet van in elkaar overlopende kringen.
Die schoonheid ken ik al.
Maar de symfonie die daarmee gepaard gaat,
verbaast en ontroert me.
De breekbare geluidjes als de belletjes knappen,
vormen samen een fluisterende ode aan de regen.
Waarom…
Belachelijk blij
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 133 Voor de laatste keer loop ik het bos in.
De zon schijnt, de vogels zingen.
Het gevoel bespringt me,
ik geef me over.
Ik ben zó ontzettend blij.
Blij met de bomen in het bos.
Blij met de geplette egel op het pad.
Blij dat ik ‘nee’ zei tegen mijn vriendin
en mezelf nog één wandeling alleen gunde.
Ik kan het schreeuwen van de daken,
alsof…