Alle inzendingen over

De zee verandert eeuwig, zonder te veranderen. Golven rollen af en aan. Wolken drijven spontaan, gedreven door de wind. En wij mensen? Kunnen wij stromen zoals water stroomt? Ons bloed. Kunnen wij leven van de vrije wind? Onze adem. Is het mogelijk om ons verzet te staken? Is het mogelijk om eens niet ons best te doen?…

de zee kuste mij en liet me geen keus tot over m’ n oren…

Hoe zoet is suiker hoe zout is de zee Hoe warm is vriendschap hoe nijdig de haat Hoe lief ‘n complimentje, hoe naar een snauw Hoe zeg je gewoon “ik hou van jou” Hoe zoet de suiker is, hoe zout ook de zee ‘n lief gebaar, zegt meer dan duizend woorden Daar doe je ‘t toch mee?…

Wanneer een druppel, slechts een leven is, ‘n kopje vol een aantal, ‘n emmer vol, een dorp en ‘n vijver een stad, enig idee hoeveel levens een zee of oceaan er had?…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Mijn schoenen waren de zee en m'n voeten de boten, Ze fietsten samen in het prille ochtendrood, De zoete zee deinde op en neer, Het water klotste over de boten heen, Maar toen ik omhoog keek, Was de blauwe zee verdwenen.…

Voor een huis dat bekend zou moeten zijn misschien eigenlijk meer een flat stond ik te aarzelen een druk groepje mensen stond voor de ingang bij een man die iets vertelde ze zochten huisvesting begreep ik acht of negen etages waren er maar nauwelijks leesbare naambordjes de meeste ontbraken zelfs geheel waar moest ik zijn, wat was zijn…

Je lijf een beetje ouder, je geest soms wat verward. Maar het zien blijft hetzelfde, want dat doe je met je hart.…

"Val wind", sprak Mozes Yam Suf lang genoeg gedeeld ging de storm liggen…

na een hete dag gaat de zon willig in zee met z’ n ondergang…

jouw voetstappen zijn allang onder de voet gelopen het beeld redelijk helder tanen afdrukken in het zand welke de zee dagelijks schoon wast toch raak je me niet meer iedere dag maar op gezette tijden verdwijnen zul je pas wanneer 'n ieder die jou liefheeft dit leven verruilt voor eentje in Zomerland of toch…

beter te zwijgen Ik wil nog 'n ijsco op 'n terrasje eten Nog bruin en bronzen in een ligstoel Maar wind wil niet langer liggen Avond aan zee toch wat koel Goudgeel blad ligt op m'n pad Zomer wil niet op z'n schreden terugkeren.…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

Het licht breekt op jouw vale gezicht, net als mijn handen van je lichaam glijden Kijk, een wapperende maan rijst op uit de grijze massa, jij draait je in mijn armen Wat is verdrinken ook alweer, zo zoet zijn je sappen terwijl je lippen bijten in het kussen…

Mijn moeder is geweest voltooid verleden tijd Zij was in haar uurwerk vrouw van de klok Zij was in haar breiwerk van vest tot en met sok Zij is in m'n hoofd soms in m'n handen Voert nog -onzichtbaar- met mij 'n strijd over tijd, over tijd.…

We lopen met z'n tweeen langs het strand, Ik hou de schelpen die jij vond hier in mijn hand, De zee vervaagt jouw voetstappen in het zand Verleden tijd, ik ben je kwijt.... In mijn dromen, ben ik bij jou In mijn dromen, zo echt en vertrouwd En ik hoor je en zie je gezicht Met mijn ogen dicht....…

Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen zijn en onder het bijzondere belastingtarief van 6% vallen.…

En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest?…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

toen nog de limit, Hij wilde doen wat tot die tijd niet kon Die midnight cowboy, amper vijfentwintig, Vloog als een Phaëton, een Icarus Met voor zich enkel lucht, de zee als limit The Spirit of St.…

leven is een tijdreis op het ‘ruimteschip Aarde’ met weekeinden als levensritme bepalende baken in een zee van tijd voor ouderen hebben alle dagen hetzelfde gezicht verliezen soms de oriënterende grip op ‘t leven gevaar van sleur onbewust bestaan in ‘n flow ligt op de loer op wegen zonder pleisterplaats van vermaak de kale…

ons schip lag in west-west-terschelling niet ver van een vrij stijle helling in prachtige steil ging ik onder zeil maar ik struikelde over de spelling…

Een spiegel toont de waarheid van haar wezen Onbekend Niet haar eigen Het gezicht van een verloren ziel Zacht wenend zonder tranen De nacht onthult haar betraande ogen De dag verhult haar huilend gezicht Gezien wordt zij nimmer Gezien worden wil zij des te meer.…

De parlevinker gaat ons straks ontvallen De melkboer- annex supermarkt op zee Kan door de wet niet met de tijdgeest mee Maar wat is het verlies nu voor ons allen? Zo'n varend winkeltje of zo'n mooi woord Dat je vast van je leven niet meer hoort?…

zwemmend in 'n zee van pijn die onophoudelijk lijkt scheurt de dag open zo lijkt deze nog langer dan dat hij geschreven wordt kleurt het de ochtend grijs in de zoektocht naar verlichting is er niets zo helend als 'n liefdevolle omhelzing van jou…

Wij met z'n tweeën genietend van de zee, brengt vele voordelen met zich mee. De golven, de rust en een goed gesprek. Fantastisch op het strand, een zalige plek. Uitverkoren met een zonnetje, genietend van strand en zee.…

alleen jij en ik een dierbaar moment met jou die mij kent gedachten razen aflandige windkracht elf wandelend met mezelf ik heb je lief je biedt perspectief stelt gerust alles mag ik achterlaten je spoelt het weg als ik je dankbaar gedag zeg is de wind gaan liggen…

M'n benen stappen argeloos door voeten benen droogjes mee water streelt m'n hoofd 't gutst in het riool. Zo'n zee van rust.…

Herinneringen omringen mij als ik luister naar het ruisen van een azuurblauwe zee herinneringen die kabbelen als eb en vloed door m'n brein steeds mee herinneringen van weemoed en verlangen herinneringen voor altijd in m'n hoofd gevangen…