zichzelf
en betreedt de verbrokkelde spiegel van de
vragen waaruit de ogen van dromen hem
voor antwoorden uitdagen, waarvan de duur
niet ophoudt en kortstondig worden bewaard,
hij speelt zijn roerselen af achter het
masker van de dromer, op zicht bij zichzelf
en het bestaan overgaat in zien, tot de zon en
de maan strijden in het zenit…
De gloeiend gouden bol beweegt zich langs de hemelboog,
gehoorzaam aan haar eigen tijd en gang kruipt zij omhoog
en treitert de gewassen op het ingeklonken land,
terwijl ze als een zengend oog vanuit het Zenit brandt.…
De zomer lonkt, de zomer wenkt,
de zomer komt eraan
boven de zee het zwijgen
van de zon, de dag breekt aan
zinderend en vlinderend
een flinterdunne waan
van ozonrafels in het zenit,
van hun laag ontdaan
zwoele erogene zones
zwellen af en aan
op zwaar gezalfde zonneheuvels
van hun top ontdaan,
zuchtend onder monokini's
zwoelheid -…
Ontwakend in de nacht der kale dwerg
Schuift Barre Voets de winterslaapgordijnen
Ziet zilverwit het maanlandschap verschijnen
De sluier der eclips schuift langs een berg
Een sprong in 't duister liet de avond kwijnen
In 't zenit van de top van 't ruggemerg
De maanvloed keerde terug in de getijden
En sprong van stond af aan op tilt…
De dag breekt aan de nacht kraakt
en de maan valt door het zwarte laken
ze zakt verslagen met een touw onder de aarde
wachtend op een duwtje naar ‘t zenit
als het kussen van duisternis weer opgeklopt wordt
De zon draait zich uit haar vergeetput op haar zij en
werpt haar fotonen in lange linten rond de wereld
trekt ze weer binnen en rolt de…
Echo's uit kameelwoestijnen
Zandgeslepen woestenij
Onafzienbaar ver en droog
Gehard in prehistorisch verre
Hemelsbrede zondoorwade
Dodelijke lege droogte
Uit de tijd gegleden niets
Dan wind die aldoor eeuwig
Schroeit op bedoeïnenkelen
Drijvers van woestijnkamelen...…
174
Bezig met laden