Alle inzendingen over Zielsverwante OR Mirjam Bruijn

De tegenpolen omarmen het zielsverwant het voelt als magneet.…

Pianospel met hartstocht raakt zacht de zielsverwant Vluchtig verbond…

Zen-slagen wonder Spreek "To be or not To be" Goed te "zijn"- "zonder"…

<< >> Controversy Whether tricked or not.…

straight ahead immer gerade aus en dan ineens die afslag naar links, rechts, einde rotonde or whatever...…

zielsverwant herkenning gevonden in alle mogelijke facetten een zielsverwant mijn zinnen onvoltooid worden moeiteloos afgemaakt zonder dat er woorden nodig zijn touwen omhelzen onze levens verleden is het wat ons verbind een hechte vriendschapsband grote monden en kleine hartjes een blik of een gebaar zegt genoeg met jou deel…

gebaar, een arm om je heen van elkaar weet je het meteen Elkaar steunen als het even niet gaat iets dat als vanzelf ontstaat Dat als je dreigt te verdwalen de ander je komt halen Je de les leest maar daarbij nooit respect vergeet Een verrijking van je leven een diepe band door liefde geweven Zonder elkaar niet compleet dat is wat zielsverwant…

Veel meer dan gewoon vriendinnen, je bent mijn zielsverwant.…

We spraken over zielsverwant voelden ons als één Zaten stilletjes hand in hand stilte om ons heen Ik was vrij, jij dacht van niet en hield jezelf voor Dat hij je grote liefde was en zette je leven door Ik denk aan jou, best vaak en diep en mis je elke dag En hoop heel stiekem in het geniep dat het ooit gebeuren mag…

in de armoe van mijn bestaan dook jij op in mijn dringende leven niemand is voor iemand gemaakt zo denkbaar in onze hoofden wij veroorzaken elkaar ondeelbaar in ons hart maar slapen ieder onze eigen nachten jouw antenne gericht op voelen en ervaren een rode draad door onze bezieling niet bewust gezocht maar voelbaar één geheel ook al…

(voor Carry van Bruggen) Nooit, nooit je ogen zien, die felheid, nooit dat zwarte krulhaar, die intense fierheid, terwijl je zo warm overkomt, zo springlevend wanneer ik je lees, maar nooit kan ik je kussen of met mijn vingers door je haar kroelen. Opgebrand in de duisternis, in een droevig gevecht met het einde, maar net zo slecht met…

Toen was er Een verhaal Dat ontstond In het geheel Een wonder Dat geschiedde Daarna wilde de mens Gods evenbeeld Herscheppen In de kunst adoratie God is een eeuwenlange inspiratie Toch blijft de vraag of hij er is Hij is er als een slang die sist De goede god wordt altijd gemist Wanneer geeft hij een echte hand Dat kan alleen een zielsverwant…

trillingen op het hoogste niveau licht en liefde vloeien samen in gevoel van thuiskomen diepere lagen openen zich in een feest van herkenning doorvoelde liefde op zielsniveau ontsprongen uit de oerbron we overtroeven elkaar niet weten wie we zijn.…

Ik zie de sterren altijd stralen dat zij schitteren waar ik ’s avonds bij kan haar lach als een souvenir in mijn brein gekleurd zoals iedere zonsopgang ons geboren verhaal in geschiedenis is geschreven uit mijn droom in een roman. Bij dageraad dobberend in violet uitgesproken gevoelens in een lege fles geleid door de deining aan…

Vol verwachting een blik terug Een vonk van herkenning Het hart gloeit Het voelt goed Het is goed Zielsverwanten die mekaar Hebben teruggevonden Laat je nooit meer gaan Want ik weet hoe je bent Wanneer mijn handen je blindelings herkennen Jouw handen de mijne Ik ben van jou, jij de mijne…

Ik hou van je in mijn hoofd. Ik wil je omarmen in mijn hoofd. Ik wil je kussen in mijn hoofd. Ik wil afspreken met je liefst zo ver mogelijk in de toekomst. Ik wil je liefhebben in mijn hoofd. Ja. ik geef toe. Ik heb angst om gevoelens te voelen vooral dan de doornen van dewelke geen enkele liefde gespaard blijft. En toch,…

vermeden to be or not to be, that is ...…

Kent u toevallig Mirjam van den Broeke? De hakken hoog, de haren blond en zo? Dan heeft u een bedenkelijk niveau ’t Gevoel voor humor is ook ver te zoeken Wat heb ik toch een hekel aan dat wezen Dit alles moet u als een knipoog lezen…

en nog zoveel meer zodat het een echt vette oceaan voor Jochem wordt tenslotte vaart een zeilbootje met slapende Jochem, onder maan en sterren en zeemeeuwengekrijs, naar een wonderschoon eiland onbereikbaar voor Erik en Mirjam die altijd zullen hopen op een behouden terugkeer…

Het komt misschien door het weer Dan schijnt de zon, dan weer niet Zo ook met mijn gevoelens elke keer Dan ben ik happy, dan weer niet. Als ik happy ben, dan zou ik willen schreeuwen De wereld laten weten hoe blij ik ben En al het moois in de wereld willen omarmen Ben ik dat niet, dan zou ik willen huilen dicht tegen je aan willen kruipen…

In God's latrines krijsen blondines non-stop zijn "IT'S NOW OR NEVER !"-kreet.…

Teek it or leave zoiets! Nieuwe bacteriën vormen bedreigingen voor ons bestaan Weer zo’n vies beest zonder tekenbevoegdheden Rutte kom op man en doe er wat aan!…

De dood is geen vriend van het leven het leven niet dat van de dood maar ze zijn wel zielsverwanten Ze neemt, ze geeft, ze relateren in een blijvende broze verbondenheid in een zogenaamd verstandshuwelijk…

De Bruijn staat klaar, ironisch klinkt: ‘Wie zal nu winnen, ach, wie tikt het eerste aan?’…

Nooit zou hij meer in zee gaan met Mark Rutte Dat klonk heel stoer want hij was uiterst stellig Maar toen, bij Remkes, werd het toch gezellig Nu trekt hij onverwachts zelf aan zijn stutten Ik vond hem soms een iets te koude kikker En ben oprecht benieuwd naar Mirjam Bikker…

Gesnoerd is de mond Die sprak Durft U nog Na Theo van Gogh Ik brak Héél even Nu Sta ik weer recht Vecht Voor het leven…

laat mijn woorden je raken waar mijn handen niet mogen laat mijn ogen je strelen ik ben blij dat je er bent waar je niet kunt ontvangen wat mijn hart je wil geven blijf nog even hier bij me het is goed zoals het is…

kon je me nu maar heel eventjes zien zeggen dat je trots op me zal zijn even weer zeggen dat ik zoveel van je hou missen doet nog altijd pijn.... stil zwijgend kijk ik in het niets voor me uit de herinneringen doen nog altijd zo'n pijn mijn grootste voorbeeld zo bij mij vandaan nooit kunnen beseffen waarom 't zo moest zijn. ik had nog…

Mijn trouwe viervoeter is op het staartje kwispelt bijna niet meer Je kijkt zo droef met je hondenkop moet ik echt mee naar buiten, alweer? In gedachten heb ik je al vaak weggebracht maar weet me iedere keer nog te bedwingen Oh, het is veel moeilijk dan ik dacht ‘k wil je nog met zoveel liefde omringen Al zo’n 13 jaar ben jij mijn beste…

Kruipend, strompelend, over de ruïnes van mijn leven, probeer ik mijn weg te vervolgen. Soms glijd ik terug, word ik bedolven onder het puin van verdriet en pijn. Soms ook zie ik de top in de verte. Dat geeft mij hoop. Zo blijf ik vechten, probeer ik te genieten. Niet alleen van het uitzicht naar de top. Maar ook van de weg ernaar toe…