42988 resultaten.
PRINCESSENMUMMIE.
poëzie
4.0 met 4 stemmen 697 Dat zwart skelet, van windselen ontdaan,
Waaraan het uitgedroogde vlees nog kleeft,
Die groezelige hoop, waarvoor men beeft, -
Bedenkend het meedogenloos vergaan
Van al wat ademt onder 't licht der maan, -
Die mummie heeft verlangd, geliefd, geleefd
Het volle leven; wat maar 't leven geeft
Heeft zij genoten in haar aards bestaan.
Zij…
IN DE MOSKEE.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 259 Ets van Beuer.
Trots op het witte ros, dat buigt gedwee,
Verheft hij zich, de Sultan, met gebaar
Van heerschappij, en angstig deint de schaar
In 't vale schemerlicht van de moskee.
En door de ruimte ruiht een bange beê
Tot hem, de heerser, aan wiens voeten daar
Een mensenhoofd geveld ligt, met gestaar
Van brekende ogen in een macht…
Gekraakt
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 121 Hersens die vloeiende
Gedachten niet meer
Kunnen leveren
De doorgang stokt
Boek dat niet meer
Te lezen is, na
Een halve pagina
Gaan mijn ogen nog
Wel door, maar houdt
Mijn brein er mee op
Favoriete programma
Dat voor mij al na
Vijf minuten de deur
Dichtgooit -
Het denken wil
Niet meer,
Woorden blijven hangen
En zijn…
Eden heden
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 249 Melancholie overvalt de lente
die wel wil, ongeduldig mislukt en
de rode loper naar de warme zon niet uitgerold krijgt
grijs en helemaal van de wijs
Verwachting, laat me zachtjes je hand
nemen, vertrouwen op de gouden dageraad,
vermoeden van Utopia. O godallemachtig
moet toch mogelijk zijn ! Nog zoveel
pijn, zo diep, een traan bij
elke…
uitzicht
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 191 mijn uitzicht
hunkert,
opent ramen
en deuren
voor een nieuw
begin
mijn hartje zingt
van verlangen,
wil liefde laten
bloeien
een zalig moment
koestert dit gevoel,
laat liefde
maar binnenkomen,
zoals lente
de zon
verwacht!…
Droomknop
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 166 Alleen willen zijn wordt dan eenzaamheid,
kan eenzaam niet fijn dromen,
raak zo mijn wereld kwijt.…
herboren mens
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 173 helemaal in het niets
ik sluit gewoon mijn ogen
en voel aan mijn gezicht
de zachte helende warmte
van een vroege lentezon
ik luister naar het lied
van een naarstige leeuwerik
die volop druk bezig is
met het bouwen van een nest
ik laat me even meenemen
met de richting van de stroom
het stille kabbelende water
versterkt hierdoor mijn droom…
raadsels
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 212 ze komen meestal na mijn dromen
passioneel, met lichte regenvlagen
ik stel mezelf wel duizend vragen
waarom moet mij dat overkomen
er speelt een film in mijn hoofd
die wordt steevast weer herhaald
door de losse stukjes onvertaald
worden hartverlangens uitgedoofd
zijn zo'n dromen dan bedrog
of komt de waarheid aan het licht
twijfels en…
Vrij concentratie-kamp
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 189 Eindigende Auschwitz treinsporen
Rookgordijnen asgrauwe lichaamsgeuren
Jodensterren niet-genomineerden
De aangegeven sterren die plaatselijk zich niet waterdicht weten
Klaarlichte dag die nachtparels verwacht
Maanlicht in zonne-kracht
Schouwen gesloten poorten
Gebroken woorden herboren
Bevrijdingsdag op sporen
Uittocht gelukkig vol-bekomen…
Nachtmerrie
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 307 's Morgens bij het wakker worden,
nemen we de nacht eens door,
heb jij nog gedroomd vannacht?
Jazeker wel en ik vertel!
Dat klink beter als die van mij, zegt hij,
zoonlief was met me aan het klussen,
we pakten samen een plank,
toen nog een en ineens
moest ik er vijf pakken!
Toen ik hem zei, dat niet meer te kunnen,
zei hij; sjouwen…
Bedrogen dromen
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 151 Wanneer onze dromen
geen waarheid meer zijn
wanneer onze dromen
ons bedriegen
zal de schone schijn
van al het liegen
aan het licht komen…
Gekrompen laagland
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 158 Dromend neem ik afstand en stijg op.
Een naamloze waarnemer ben ik.
Een getuige zonder naam.
Wat groot leek wordt weer klein.
Details kan ik niet meer zien.
Fakkels zie ik laaien en weer doven,
alsof het sterfelijke schepsels zijn.
Rivieren zie ik door oneindig laagland gaan.
Gedachten zie ik reddeloos verdampen
en uit wolken weer ontstaan…
Hoe het raakt
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 45 Deze maand herinner ik mij ook de treurwilg weer
deze metgezel uit een van mijn vele verse dromen,
welke ongevraagd vol met beelden langs komen,
als tintelingen dan mijn ziel bewonen keer op keer .…
ver van mijn bed
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 689 er vallen duizend bommen op Den Haag
het Binnenhof verandert in een krater
het Huis ten Bosch bezwijkt en niet veel later
komt ook de Haagse Toren naar omlaag
het Kurhaus en de pier bestaan niet meer
en het Bezuidenhout is weer veranderd
in een kerkhof waar het bloed meandert
de stilte doet weer denken aan weleer
gelukkig is het allemaal…
Koningsvarens
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 408 Groene veren van vreemde vogels
vliegen voortvarend ver voorbij
violet van vlammende violen
Koningsvarens vergen vrijheid…
verdwaald
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 769 waar blijf je
ik wacht een geluid een auto een voorbijganger
maar niet jij
kom je nog of blijf ik de hele avond eenzaam
jij bent zo ver van mij verwijderd
ik zie de muur groeien
maar kan het niet verhinderen
steen voor steen wordt hij hoger
jij neemt een zijweg
ik verdwaal
zal ik de weg naar jou nog vinden
ik zoek hopeloos
reik…
ver
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 716 Ik wil mezelf zijn
maar ver weg
van de mensen die me kennen
weet ik niet meer wie dat is
Ik wil van mezelf houden
maar ver weg
van de mensen die van me houden
weet ik niet meer wat liefde is
Ik wil schreeuwen
maar ver weg
van de mensen die naar me luisteren
ben ik mijn stem verloren
Ik wil mezelf zijn
maar ik weet niet wie dat is…
even dichtbij
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.349 ik kan je niet meer volgen
je bent weer ver weg van mij…
Ver van hier
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 2.175 Ver van hier
in mijn hart
zo dichtbij
tranen glinsteren
als zonlicht
in de rivier
gedachten lijken
dwaalwegen
als schimmen glijden zij voort
gelijk wolken in de nacht
dromen zijn onvatbaar
vast gehecht
aan de maan
ver weg
maar ik ben zo blij
dat jij er bent…
akker
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 655 het komt mij voor
alsof je
vers gewassen
van al wat overtollig is
ontdaan
mij laat delen
behaaglijk uitgestrekt
ontvankelijk
als een handpalm
die je spreidt…
Ik hou van
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 757 Ik hou van zwarte
versgeploegde aarde
vettig het ploegmes
glimt er nog in na…
Restjes Oud
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 515 de zwaarte van
miljoenen zuchten
is voelbaar in de lucht
restjes kerstdiner
worden geserveerd
op kliekjesdag
mensen slepen zich
naar supermarkten
zoeken een vers jaar
verloren illusies
knallen als sterbloemen
dromen bloeien open…
vers geplukt jong gewas
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 136 mijn gemijmer hoort
het is een prachtig landschap vol bijna rijp gewas
een goddelijk panorama als in een prent
van vroeger aan de muur in de klas
ben gelukkig dat ik hier besta
knappp… zegt de krop
ik ruik het vers gemaaide gras
leef het leven om mij aan jou te geven
bestaat er nog iets zwoelers
dan vers geplukt jong gewas ?…
VER
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 253 Hier stond hij
Niets kon hem meer raken
Alleen nog slechts breken
Veel was er al verloren
Wellicht nog iets te winnen
Toch was hij een vrolijk mens
Hij was van ver gekomen
Had al veel gezien
Velen waren al gevallen
Voor de hoogmoed en de trots
En toch, hij stond er nog
Fier en flink
Als nooit tevoren.…
Landschap
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 130 Kattestaarten in een sloot
van een purper waarbij
zelfs een distel bloost
bramen blinkend zwart
frambozen die bekoren
hondsroos van een schuchter rood
een landweg op een heuvel
een helling vol van peren
een uitzicht kerketorens ver…
Kruimelvelden
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 113 Vers breekt het brood
Zijn we jonger dan de tijd
ooit kan dragen
Zwaanloos is de nacht
In de binnenzak
van een zwerver.…
Noir
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 96 Buiten is er zon
maar binnen verse koffie
noir de noir de noir…
Ver
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 166 Ver wil ik vliegen
Zo ver als ik maar kan
Verder dan de horizon
Waar ik de eeuwigheid
Ontdekken kan, het
Verst van allemaal
Waar de lucht het schoonst
Is om mijn longen mee
Te vullen en verse lucht mijn
Gedachten de vrijheid geven kan…
Een handvol veren
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 68 Eeuwig zweven
Op een handvol
Veren die gewichtloos
Bij elkaar worden
Gehouden door pennen
Die niet meer dan
Holle scheden zijn -
Tonnen aan schoonheid,
Grammen slechts aan
Netto gewicht waarin
Ik op wil lossen
Ontdaan van mijn
Menselijke zwaarmoedigheid
En zweven wil ik,
Gewichtloos zweven
Tot in alle eeuwigheid…
Meridianen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 67 wat ons verlicht en wat zich uitbreid
als we de helderste sterren gadeslaan
een gouden stip aan de horizon van
verre kusten, worden afstanden
driedimensionaal overbrugd, dan
ben je zwijgend uit het niets gegaan,
in beide handen contouren van verhalen,
aubade aan momenten waarin we ademhalen
zijn die meridianen van geluk
niet ver…