Alle inzendingen over Zonder jou

Ik voel warmte door mijn lichaam stromen Ik zie hoe jouw ogen de mijne tegemoet komen Ik mis je iedere dag Ik droom van je elke nacht Ik hoor bij jou en jij bij mij Samen zij aan zij Dat ene plekje in mijn hart is speciaal voor jou Daarom wil ik je zeggen ik hou van jou…

dat jij de waarheid spreekt of wil je alleen de uitleg horen die het beste bij jou past omdat wie zegt mij dat het geschreven woord dat werd aangenomen als de waarheid dat ook zou zijn al is deze door anderen weerlegd wie zegt mij welke waarheid waar is daar deze knaagt en steekt tot in het diepst van mijn ziel mijn waarheid…

Het begon niet met het zwijgen, de stilte die je me zo lang toevertrouwde tijdens het reizen van mijn ademloze wachten de regen hield onze dromen bijeen en wij sliepen terug naar jou bij jou, bij jou, bij jou was er een andere horizon en minder ruimte voor twijfel bij jou bleef het onbewuste binnen de inhoud en had de vorm geen kans…

ik aan jou besteed Om maar te zwijgen van die nachten Dat ik lijdzaam om jou leed En nu een leven zonder jou Niet meer bezeten Weer genietend van de zon Bizar, om aan het einde pas te weten Dat ik zonder jou nog leven kon...…

De stilte in jou schreeuwt steeds maar weer Er is geen weg terug Een hand op je schouder ogen die je aankijken Een enkel woord is genoeg Maar het blijft stil in jou.…

Zonder jou, dacht ik zou ik niet verder kunnen, zou alles stoppen, zou niets meer beginnen, zou niets meer blijven, zou nooit meer warmte ontstaan. Maar zonder jou liep ik verder, stopte niets, begon alles op nieuw, bleef veel, ontstond nieuwe warmte. Maar alles omdat jij was, omdat zonder jou altijd met jou zal blijven.…

Zonder jou valt alles in het niets atomen bestaan en niet niets of niemand zelfs nietszeggende boeken kunnen alleenheerschappij niet kussen zonder jou is alles te ingewikkeld in steen verwikkeld het kan niemandsland wat schelen maar zonder jou is het universum geen klok die draait om jou heen jij bent het…

ik wil altijd jou diep in de nacht tot aan het ochtendblauw altijd wil ik jou…

Jij slaapt en ik kijk – moe, maar gelukkig met jou, een droom die is uitgekomen Met jou weet ik meer van geluk, met jou ken ik mezelf meer Met jou ben ik nieuw Met jou is de wereld vol van jouw wonder Samen vouwen wij ons om jou heen tot een veilig huis waarin jij de wonderen van de wereld ontdekt, het piepen van de halsbandparkieten…

In jou wil ik verdrinken, met jou wil ik verder gaan. Ik hoor mooie melodieën klinken, kan niet wachten, blijf niet staan. In jou heb ik mij verloren, mijn dromen en al mijn zorgen. Met jou gaat het me weer lukken, om elke dag het leven opnieuw te plukken.…

voor jac van someren na jou zo rauw heel koud de rouw voel me zo ontheemd van mezelf vervreemd niets is hetzelfde ik ben niet dezelfde die jouw leven deelde nu voel ik die weelde van met jou te zijn gedachtes doen pijn zal verder gaan zal anders in ’t leven staan dan voor jou na jou voel ik nog steeds heel veel van jou…

laat mij de zee naar jou schrijven op de zilvermeeuwenvleugels in treffende verhalen ik zal niet dralen maar duinbosjes schetsen met bloemen, bessen kleurend als nooit tevoren o, wil je mijn woorden horen.. omvat de letters uit mijn pen het bewijs van liefde een schepping van licht voor jou, voor jou is mijn gedicht…

Als ik bij jou ben, zo dichtbij dat ik jou word -- zing ik mezelf uit.…

Wie ben ik zonder jou? Wat is het leven zonder lijden? Wat zijn de goede zonder slechte tijden? Wat deert mij de winter met zijn kou als er een zomer volgt samen met jou? Wat zijn de bijen zonder bloemen? wat zijn appelwangen zonder zoenen? Wat is een glimlach te midden van sproeten zonder een paar vrijersvoeten?…

Voor jou... zou ik de wind willen vangen Een steen laten zweven Of gewoon willen doen Alsof ik het kon Maar jij weet al dat ik het kan en verlangt geen bewijs van iets dat jij ook al voor mij zou doen R O V E R…

reik mij de hand ik beloof jou de sterren loop jij met mij het leven tegemoet laat de wereld ontwaken om jou te beleven breek uit de nevels die harten omsluiten en de zon zal je raken elke dag meer zonder jou dooft een ster zonder jou breekt mijn hart…

Ik wil mijn liefde met jou delen, ik kan niet zonder jou in mijn leven. Ronnie, weet je wat het is, jou om me heen hebben is wat ik mis!!…

Ik wil jou verwijderen wissen uit mijn hoofd de vlam die nog wakkert moet worden gedoofd Ik wil jou verwijderen je echt nooit meer zien niet meer aan je denken omdat ik dat niet verdien Ik wil jou verwijderen mijn hart is moegestreden jou voor altijd verbannen want ik heb genoeg geleden…

heb ik er niet mee terug dus draai ik me om en ga verder met m'n leven mijn leven zonder jou…

Om jou bouw ik kastelen in de tuinen van mijn dromen en leef erin met jou als ik de wereld ooit verlaat.…

Bij jou, voelde ik me vrouw Met jou, voelde ik me "ons" Helaas, je gaf me de bons.…

Niet hou van jou Niet jij van mij Maar blij van jou…

een wens van mij voor jou wat zou ik je kunnen geven... een hand vol geluk een lachend gezicht een hart vol liefde een goed gevoel elke dag weer voor de rest van je leven maar bovenal wil ik je voor altijd een plekje in mijn hart geven...…

Door jou ben ik blij.. jouw humor, jouw lach.. was het eerste mooie.. wat ik aan jou zag.. Door jou ben ik blij.. jij laat mij lachen.. en mezelf zijn.. jij zit voortdurend in mijn gedachten..…

Voor jou zwem ik de oceaan over beklim ik de Mount Everest Ga ik door de diepste dalen kruip ik desnoods naar elk gewest Voor jou trotseer ik alle stormen wil ik verdwalen in de woestijn Alles wil ik doen zolang ik maar bij jou kan zijn…

Ineens was het voorbij kon niet meer denken hoorde niet meer wat men zei ineens alles zonder jou een grote leegte is gebleven nu zonder jou moeten leven maar niets is zonder jou je leeft in onze gedachten je bent in ons hart. niet zo maar vergeten zijn kunnen we toch een beetje bij je zijn…

resonantie klinkt door in vibrerend woord en daad het liefst zing ik voor jou, in de maat lief wil ik je zingen en fluks vergeten maar dat gaat niet zo gaan de dingen het staat geschreven en iedereen moet weten, het moet er in gewreven het liefst zing ik jou…

Mijn liefde voor jou is vervlogen Zachtjes uitgeblust Geen hand meer op de mijne Geen mond die mij kust Geen lachjes meer uit de verte Geen hand meer door mijn haar Niet meer samen zitten En kijken naar elkaar Er vallen nu geen woorden Er is geen ergenis Maar ik weet wel uit ervaring Hoe eenzaam, eenzaam is.…

Ik had met je willen vrijen, ik had jou... ja... Ik had je... kinderen willen krijgen, zwemmen in de oerbronnen der tijden alles met jou: vorige levens, nu en vele, véle volgende levens met jou. Ik had je héél graag willen liefhebben, zó ik wilde!…

Nooit vocht één ongelijker strijd dan jij tegen dit sterven de harde onafwendbaarheid die langzaam jou ten grave leidt .... om Leven te verwerven. Nooit bad voor iemand ik zozeer dan jou en voor jouw leven gaf aan jou liefde keer op keer en aarzelend slechts leg ik mij neer: er valt niets meer te geven.…