Alle inzendingen over aanhouder

Man krijgt slag onder gordel Kruis over zijn kruis Aanhouder wint niet altijd Het overspel is over!…

Klievend vlijmscherp mes verwondt tot op het bot Aasgieren zo vernederend; het lot? Priemende gluiperige blikken loensend en verloochenend Kleverige vaalgrijze massa verbrijzelend ook bekogelend. Brutaal schoppende laarzen; we krijgen je klein Alom heersend afgunstig chagrijn en venijn. Kleinerend handeltje mensonwaardig onrein en typerend Sterkste…

Klievend vlijmscherp mes verwondt tot op het bot Aasgieren zo vernederend; het lot? Priemende gluiperige blikken loensend en verloochenend Kleverige vaalgrijze massa verbrijzelend ook bekogelend. Brutaal schoppende laarzen; we krijgen je klein Alom heersend afgunstig chagrijn en venijn. Kleinerend handeltje mensonwaardig onrein en typerend Sterkste…

mevrouw ik min u bovenal om uw verschijning vol van beloften maar minder is dat u meer belooft dan u wilt waar maken echter de aanhouder zal de kennis verwerven die de toekomst draagbaar maakt of op zijn minst inzichtelijk mevrouw ik groet u tot dan…

De tijd, in volle vaart geeft geen teken noch Hand, noch het Oog van God laten iets los over de tijdsgeest Als nachtegalen zingen zij hoogste noten Eerder dan juist nu vonden woorden elkaar Op papier, op schermen, in boeken en bundels Bovendien in veel Cultuurcafés (Daarnaast steeds meer vanaf de planken) Allemaal tekens van lief…

Een kind in stilte, zegt geen ene woord Lijdt zo in stilte en intens verdriet Doch gedachten gevleugeld als een lied Wacht ‘t kinderhart tot het wordt gehoord Het leeft in gemeenschap met iedereen In liefde waaruit het komt, doch alleen…

Geduld is een schone zaak, het is beter laat dan nooit, er leiden vele wegen naar Rome, nu hopen dat ik er ooit mag komen, de aanhouder wint.…

opengegaan onder blauwe lucht, de maan schuift de rivier, een koude voorjaarswind waait door het raam anders dan toen het nieuwe seizoen; donkere holen geheimzinnige bomen exotisch gegeurd de vogels gekleurd; een zeurend lied is aangekomen och, arm zwijgzaam murw gemaakt besmet volk dat naar adem moest hijgen meegesleurd in de corona…

De engel zucht, ringen rond haar ogen tranen... uit haar wolk ontsnapt als regen beneden lijkt alles nog onbewogen het droge land, niet te bewegen Maar deze aanhouder wint de grond gaat langzaam zuigen en onder het droeve regenkind gaan dankbaar bomen buigen Alleen op haar wolk, die vertolkt wat zij niet zeggen kan kijkt ze tot het water…

De vrouw gooide, toen ze begon slechts one pair en ook later nog kon ze hem geenszins verslaan: met z'n kleren nog aan was 't de man, die als aanhouder won. Ze raakte niet in de vernieling, maar speelde een jaar met bezieling. Ze lachte en was met een worp in d'r sas: ze wierp three of a kind. 't Was een drieling.…

velours daalt Gestorven muziekklanken Wat zich in mijn hoofd herhaalt Het licht is gedoofd Voor jou een lege zaal Pruik van ’t hoofd Weg van ‘t vertelde verhaal Duizenden letters gezegd Coupletten gezongen Bij de roem neergelegd Uit vrije wil, ongedwongen Een vreemde arm om je schouder Verhalen waar je niet op wacht De winnende aanhouder…

Pas voor pas is het de aanhouder die zichzelf herkent en wint. Wandelen is een sport voor een heel leven. Het verbindt wat in vereniging tot een eenheid kan worden verweven.…

Ten slotte had Daan al z'n kleren nog aan, dus als aanhouder had-ie gewonnen. Haar ziend wou hij met 'r verkeren. In haast ging-ie zelf uit de kleren. De non dacht toen: 'Jezus, gemeenschap des vlezes is iets wat ik graag wil proberen!' Het duurde niet lang, voor ze paarden.…

Maar deze aanhouder wint de grond gaat langzaam zuigen, onder het droeve regenkind, dankbare dromen zijn haar volk waaronder het gras zich opricht in haar voetspoor, waarvoor de tijdgerijpte halmen buigen.…

onzichtbaar kloppend leven in een mens een vervulling van een wens iets, wat de grootste denker nooit had gedacht nieuw is: toch aan het onbegonnen werk beginnen na doodse stilte weer een koe die loeit een liefde die door de distels groeit de aanhouder, die ondanks alles blijkt te winnen nieuw: de eerste vlinder op de schouder van…

velours daalt Gestorven muziekklanken Wat zich in mijn hoofd herhaalt Het licht is gedoofd Voor jou een lege zaal Pruik van ’t hoofd Weglopen van ‘t vertelde verhaal Duizenden letters gezegd Coupletten gezongen Bij de roem neergelegd Uit vrije wil, ongedwongen Een vreemde arm om je schouder Verhalen waar je niet op wacht De winnende aanhouder…

Beneden lijkt alles onbewogen in de nog onbewerkte grond, evenwicht in een verzwegen landschap, broosheid tekent halo’s rond de zonneogen, die aan het licht willen ontsnappen, met deze aanhouder wint de grond aan eigen dankbaarheid, dat kind met haar oneindige dromen zijn onze tolk waarop de tijd zich opricht, waarvoor het prikkeldraad…

Ten slotte had Daan al z'n kleren nog aan, dus als aanhouder had-ie gewonnen. De verliezende non was Catootje. Als winnaar mocht Daan als cadeautje gaan vrijen met haar. 't Was voor hem een bezwaar, want ze zag er niet uit in d'r blootje. Één sok slechts droeg een van de vrouwen. Een lust was het haar te aanschouwen.…

Soms zie ik op de straat een vent waarvan ik denk: Hee, hee, dat is een guichelaar een vent van zessen klaar een aanpakker een vastpakker een goochelaar een aanhouder die wint Dus weet waar je met zo’n guichelaar aan begint Ik kende eens een guichelaar een leraar instructeur een wethouder een directeur een regio-baas die op de centen…

Alles om mij heen beweegt in de onbewerkte grond, onevenwichtig verhaal in een verzwegen landschap, broosheid tekent halo’s rond kinds zonneogen, die net als ik aan het felste licht steeds weer moeten wennen, alleen de aanhouder bouwt op een twijfelachtige zekerheid, het blijft een zware strijd, door ethiek geslecht kern van niet…