Alle inzendingen over aanraking OR verbinding OR wonen

handen strelen verstoren het zwart dat omhult vergeten het hart dat zich verschuilt zoekend naar de woorden naar de maan laat me los streel mijn lichaam in het licht maar laat mij gaan je handen vergeten mijn gezicht streel mijn ogen doe ze dicht laat me zien zodat ik voel en alles zie zoals het is…

je aanrakingen druppelen doorheen mijn nylon kousen doorheen mijn huid tot in mijn bloedstroom voel ik je tedere strelingen hartkloppingen ik krijg hartkloppingen gek ik word gek maar hou vooral niet op ik wil ik wil al jouw liefde vannacht…

ik wil je omringen met een teder bewegen van mijn lied uit een wilde seringenstruik geboren met jou bedaren onder stille dekens van de ochtend in een tomeloze vaart opdat je zou voelen hoe jouw ziel spreekt in de vruchten van mijn woorden jij het gemis waarin je leeft laat sterven in de openheid van mijn hart…

Je hebt in mij iets aangeraakt Een snaar Die werd in mij nog nooit beroerd Vandaar Dat ik je zag als iets van mij Een deel Ik heb je als geen ander lief Zoveel Maar toen je verder bent gegaan Zowaar Werd er in mij iets stilgezet Die snaar Ik hoop dat het er ooit weer is Dat vuur Dat we dan samen afbreken Jouw muur Je…

Zijden aanraking en geur van vanille draag ik onderhuids.…

Om echt contact te maken Zul je moeten aanraken. Al heb je niet veel zin Gebruik vaker je tastzin Het wordt een gevoelsbaken. Dit is de droom Van elke haptonoom.…

Bloot in mijn nachthemd voel ik nog steeds zijn handen -- nog steeds zijn adem.…

Aanraking is niet wat me ongeduldig maakt van jou; de tijd die in een tel wenkt is groter dan de toekomst. Je huid veegt de druppels van het veld dat bloeit; dronken van dorst steek ik jou voorbij. Ontmoeten is wat niet hoeft in een genot van leegte; gretig vult zich mijn wezen met jouw ogen, jouw blik.…

druppel water verlaat je haar en baant zich een weg langs je rug ik vang het op met mijn vinger zodat ik het een triest einde bespaar en breng het naar de oorsprong terug Een nagel over jouw ruggengraat veroorzaakt een reactie op jouw huid en door in herhaling te vallen de rilling die het achterlaat maak je een spinnend geluid Iedere aanraking…

Buiten heeft alles een verhaal, waar wind was of de bliksem, maar jij kijkt of je een misdaad mijdt Nee, aanraking verbetert Gebrek aan zon heeft je zo vaal gemaakt, en al het niksen. Toch ben je een beetje gestreeld door tijd en door mijn blik vertederd.…

Ik voel een zoete regen van woorden tegen mijn naakte lijf tintelend zacht Hand in hand zweven wij door de ruimte Wij kussen en plukken sterren De bruine warmte van jouw huid die de mijne laat leven in koude winternacht Elkaar warmend. De im- mense ruimte Zorgt voor een heerlijk contact tussen jou en mij Jij brengt mij de zon…

de beweging van het water gleed langs mij heen het meer was verlaten alleen, de kille stilte dreef het lichaam met zich mee niets, bleef aan het verkrampte lichaam kleven, enkel wat druppels op het koude vlees vol ontroering bevrijdde ik mezelf van iedere druppel…

Het liefst zou je wegkruipen achter duizend zwarte rokken, glurend met je ogen dicht loop je schoorvoetend totdat je echt niet langer, kunt doen, alsof je niet ziet dat de schaamte, de pijn en het verdriet langs je lichaam stroomt met elke stap kom je dichterbij kijk naar mij zonder ogen dicht.…

warmte streelt mijn rug als de zon zich met mij mengt door openslaande deuren was het vergeten dat strelen zien doet kleuren en zwart voor een moment tot een wazige lijn verengt het licht raakt zelfs een oog dat verrast de ochtend beleeft diep van binnen weet ik wel dat mijn denken het aardse bedriegt, pijn soms voor wat duisternis…

[Haiku] De zon schept een band – treurwilgen strelen elkaar met schaduwvingers.…

ik raak je graag aan zo even soms wat langer wil even begaan met aandacht of omdat een moment dat vraagt; het is ademen in mijn bestaan het zijn wat woorden of handen die dan raken aan de ziel van de ander als een vorm van waken, zeggen; ik ben medestander soms is een ogen-blik meer met minder zeggen het laat zich vanzelf raden een…

oranje lippen ruiken naar kauwgom haar tere lichaam viel vederzacht tegen me aan toen de tram pardoes optrok de donkere zonnebril verbergt haar ondeugende ogen glimlachend duikt ze in haar telefoon…

Een deur halverwege de trap heeft een trap gekregen twee mannen komen mij tegemoet en passeren me met een korte groet Boven staat politie op de vloerbedekking ligt zand naast een bloempot op zijn kant personeel drentelt met koffie Iemand is foto's aan het maken een ander dozen aan het tellen en overal hangen er vellen Niet Aanraken…

Dat raakt me dat roert in mij Dat wijst me Dat maakt me blij Dat raakt me aan en geeft me kracht Om Verder Te gaan…

Ze konden het binnenland niet aanraken die warme zomerdag, nevelwind in de duinpan zonder schuilhut toen hij naast haar zat in dagdromen uitgeput door een gehaaste eruptie van doorwinterde corrupte emoties een vertrekkende zon voorvoelde regen die hen vergezelde toen ze terugreden op roestige paarden door het bos met overal fluitenkruid…

De trieste muziek raakt het onderbewustzijn  heel voorzichtig aan…

Woorden Ontstaan In mij Aanrakingen Uit de diepte Ondersteunen Mijn Pad…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

Voor een vermelding In ' s werelds bekendste Recordlijst worden vaak Kosten noch moeite gespaard - Maar jou lukt Het zonder gedoe, Zonder de minste Moeite - onopvallende Surveillancewagen Die op gepaste afstand Achter je rijdt Stelt vast dat je Onafgebroken elf kilometer Lang ongestoord op de Linkerrijstrook van de A7…

Gordijnen kun je lang op doorborduren: Je schuift ze ‘s morgens open ‘s avonds dicht, dit ter voorkoming dat een vreemd gezicht je in je eigen huis staat te begluren. Ook wil je zeer beslist niet dat de buren, terwijl je snurkend op de sofa ligt -want zeg nu zelf dat is toch geen gezicht- je zo vanaf de straat staan te begluren. Aan ’…

als zachte armen in omhelzing zo is dit huis mijn tweede huid zuiver als het witste licht spelen kinderen met het kleine weinige in hoopvol klarende kleuren als een groot verrukkelijk geluk het huis…

wat het mooie was: een laatste trein natuurlijk obligaat haast gemist natuurlijk mijn voeten glijden weg, natuurlijk seinhuis thermostaat en schuin -net boven de eerste doornen- afgesneden cadeau gegeven: gele rozen wel gegeven en bedankt wentelen gesprekken tot een zich goed verstaan in Woerden dat, -weten we allemaal-, slechts bestaat…

In Laren is het uitgelezen wonen Daar til je bij het eerste straaltje licht Het sluimermasker zacht van je gezicht Een dag in 't paradijs gaat zich weer tonen De nimmer teruggekeerde heer B. Botje Heeft naar 't schijnt alhier een tweede kotje…

Wonen in de Rozenhofstraat wou je wel,in een smal huis met luiken en een klein balcon, een diepe tuin met ouderwetse bloemen - je naam in meesterhand geschreven op de aubergine deur. We lopen langs en kijken hoe de zon het huis belicht. In dromen is het even anders.…