maar je grens is bereikt
Je hebt nu je imperium zover het oog reikt
Maar in die periode heb je wel heel je familie ontwijkt
Door het aardse slijk, blijft je familie in de modder achter
Gedachten te rijk, kan je drang naar meer nu niet zachter
Je moet kijken naar de kleine dingen
Niet jagen over wat de lokvogels zingen
Omring je niet met aasgieren…
Ach , wat weten ze nou
Alleen ik begrijp mezelf
Ooit zag ik toekomst
Boven mijn hoofd aasgieren
Lig half onder het zand
Kan haar hand net niet bereiken
Niet wetend of ze leeft
Maar ze beweegt
Door mensen al vergeten
In het oog gehouden
Niet door zwarte kruisen
Vluchten lukt niet meer
Het mocht niet zo zijn
Samen de wereld in
Zonder…
308
Bezig met laden