Alle inzendingen over abrupt

gezwegen woorden woekeren vernietigend in levenslijnen…

doelgericht op weg abrupt gestopt door bandenpech soms trapt het leven de mens op zijn staart…

het verschil tussen gisteren en vandaag is een immense stilte die je achterlaat je stond aan het roer van een schip met eindelijk verse wind in de zeilen al ben je abrupt van koers veranderd heb je het aardse verruild voor het hemelse want zomaar tussen gisteren en vandaag is het doek gevallen…

Ondersteboven abrupt afgebroken bruut snapshot van wreedheid…

Na 't stoppen rookte hij niet meer Abrupt was zijn besluit. Hij stopte voor een laatste keer de pijp en ging hem uit.…

Mantelzorg, burendag Bingo en fitnessen Zwemmen met buurvrouw Van vijf tot half zes Meedoen bezorgde me Participatiestress Thuiszittend greep ik Abrupt naar de fles…

letters gezet op schier onmogelijke plek de woorden tergend dwarsgezeten zinnen abrupt afgebroken dwarse gedichten schrijf je nu eenmaal bij voorkeur met wind tegen…

letters gezet op schier onmogelijke plek de woorden tergend dwarsgezeten zinnen abrupt afgebroken dwarse gedichten schrijf je nu éénmaal bij voorkeur met wind tegen…

een leven lang klopt mijn hart al voor jou in voor- en tegenspoed, liefdevol, trouw en zonder ook maar een tikkeltje spijt voor één van ons komt na decennia tijd het abrupte begin van intens diepe rouw…

onze rit kwam abrupt tot een eind wij vlogen door de lucht, maar de boom stond nog recht overeind.…

De ramp kwam onverwacht en heel abrupt Achtduizend doden zijn er al geteld Wat nodig is: veel goederen en geld Wat knaagt: het land is tot het bot corrupt. Uit vrees voor achteroverdruktendenzen Gaf ik dus maar aan Artsen zonder Grenzen…

in blauw graffiti op de muur je abrupt afgebroken boodschap wat mij het meest pijn doet is... ik peins een dag en een dag met rode verf voltooi ik jouw onvoltooide roep ...dat het mij geen pijn meer doet…

Kleine vochtwolken drijven over het land Ze dansen op het geritsel van mijn krant Deze symfonie mag er best wezen En bestrijkt mijn oor, mijn hoofd, mijn pen Totdat ik abrupt hiermee klaar ben De laatste letter heb gelezen…

Elk overzees gebiedsdeel was corrupt, Je mocht op Marokkaanse knieën schieten, Zo was hij volop aan het zwartepieten, Maar na ‘het meldpunt’ stopte hij abrupt. Ik zie Geert denken: “Tot mijn droefenis, Blijkt achteraf die Hero toch niet fris.”…

De stilte wordt abrupt verbroken. Paniek, vallende mensen, benen gebroken. Een schreeuw om aandacht was hier de oorzaak van. De dronken man was tot zijn spijt, op de verkeerde plaats, op de verkeerde tijd.…

ik was kind in de wereld van gisteren in onbegrensde tijd gedreven door het rommelig ritme van rusteloze verlangens turbulent tuimelend over abrupt afgebroken woorden en wiebelende tanden ik was kind in de wereld van gisteren in onbegrensde tijd…

op het blinde linnen werd de lucht donker van zwart glanzende vogels hun luidruchtig ruziënd gekwetter stopte abrupt toen de wind veranderde in een zandstorm die het stof de lucht in slingerde de volgende dag zou hij het doek spannen en het onbenoembare verbeelden…

Nog één keer scheen de zon haar warmste stralen Bij wijze van ovatie op hem neer Waarna een bruuske omslag van het weer Een tranenbui op Tilburg neer deed dalen De kanker heeft het van de man gewonnen De herfst is in mijn stad abrupt begonnen…

zo plotseling, zo onverwacht zomaar weg, JIJ, wie had dat gedacht jij kijkt me aan en pakt mijn hand toen kreeg jij een hartstilstand plotseling is het afscheid daar zo abrupt, zo raar voorgoed bij mij weggegaan lamgeslagen blijf ik staan niet eens een laatste zoen ineens is het niet meer nu....maar toen…

de mens gaat over niets hooguit per ongeluk over alles aan deze of gene zijde van het heelal de taal met stomheid geslagen gekist abrupt bedolven verbrand en verlaten gaat over niets hooguit per ongeluk over alles als zij het afscheid vertraagt en ik je omarm om je los te kunnen laten…

Oorverdovend gedonder doet haar verschrikt van de berg rollen hoog gras wijkt door haar komst het groene gewas kleurt de tijd welke gisteren nog vleugels gaf op zonovergoten hoogtes werden deze vandaag abrupt ontnomen wat bewijst dat niets is wat het lijkt…

de spiegel lijkt… je beste vriend als het glas je ego streelt, stralen ogen vol van glorie, bereikt je geest het hoogtepunt een moment van pure geilheid tussen spiegel en jezelf… die abrupt wordt afgebroken wanneer je de spiegel de rug toekeert!…

Daardoor verkort de man, door haast gedreven, abrupt z'n wachttijd. Bovendien z'n leven.…

laten wij ze voor altijd blijven noemen de namen van hen wiens levens abrupt, werden afgekapt het lezen van gaat met horten en stoten men schiet vol, even maar soms voegt iemand iets toe: ‘mijn moeder’ of ‘broer’ zij dragen nog altijd de littekens van deze geschiedenis mee in hun hart…

Door het stramme bewind smelt mijn verlangen wanneer ik niets meer voor elkaar lijk te krijgen gordijnen worden gesloten het abnormale binnengehouden als zon der waarheid is verdwenen in boeken die ik ’s nachts kan lezen om beslissingen te kunnen weerleggen en abrupt rechtvaardigen dromen worden beëindigd illusies zijn vernietigd…

in de weerspiegeling van het water zie ik kristalhelder mijn meisjesdroom voorbij drijven prima ballerina in het Zwanenmeer koorddanseres op ragfijn algenkoord een schipper vaart onverbiddelijk naderbij de golven maken een abrupt einde aan deze dagillusie het is plotseling ontnuchterend echt voorbij net zoals mijn meisjesjaren…

de wind blaast de vitrage tot langgerekte witte spoken abrupt gewekt uit hun bandplooiheid dansen zij van grip verstoken richting bovenliggende etage hun holle ogen zwart en wijd in de schoorsteen kermt de tijd als echo uit hun keel onloken een ijzingwekkende hommage aan de nietsontziende vergank'lijkheid.…

't Was jammer, dat z'n autodroom abrupt verstoord werd door een boom. Hij reed er niet omheen.…

lieve politiehondenheld dit eervol vermeld beschermd heb jij jouw begeleider abrupt doodgeslagen verscheurd verdriet helaas jouw naam vermelden kan ik niet wij gedenken jou de agenten staan met gebogen hoofd de pet in hun trillende hand ga edeldier naar het schitterende dierenland…

Vandaar dat hij het kraaien zo abrupt had opgegeven. Het beestje werd in het geniep aangevallen door de vogelgriep Och, ook een haantje gaat niet voor zijn tijd Maar ik had wel een eitje bij het ontbijt…