1663 resultaten.
ANDERHALVE EEUW
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 232 Het jaar achttienhonderdvijfenvijftig schenkt
de Papoease wildernis een lichtstraal;
daarin glanst Gods Woord vol onversaagde taal,
die het duister vorst, het verguisde wenkt.
De Blijde Boodschap wordt geweerd of gekrenkt...
Toverpriesters horen een nieuw verhaal,
willen strijd, sterken hun geheime zaal.
Zijn angst en liefde door elkaar gedrenkt…
EEN EEUW LANG
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 128 Op de strenge diepzeebodem
door beschermend duister omgeven
ligt al honderd jaren
het wrak van de Titanic
zijn boeg en wanden
slapen dof _ bruingekleurd
grillig en verweerd
door onoverwinnelijke vraatzucht
van ontelbare dwergplantjes
daarbinnen verblijft het gebeente
van zeelui en reizigers
die een verborgen graf kregen
dat sterke herinnering…
Twintigste eeuw
poëzie
2.0 met 5 stemmen 1.242 Wij zijn zo jong niet als wij doen geloven.
Ik ben: hoe oud wel? jij haast twintig jaar.
Achter dit lage voorhoofd, onder 't kroezig haar
dat al je kammen breekt, drijft wèlk bereeknen boven?
Je weet, men moet niet altijd geven na beloven,
't gevaar van geven is dat elk bezit weegt zwaar.
Je hoofdje waakt, waakt sedert lang, nietwaar?
De…
MIDDEL-EEUW
poëzie
2.0 met 2 stemmen 541 Op Mijner Wereld regel-rechte banen
Pronk-volkren trekken op ter Kathedrale
Kaproen, pij, toog; kazuifel, filigrane
Mijter; dorpers-rood, rood van kardinalen.
In val en dreun van canonieke schalen,
Man-basse', in wierook knapen als sopranen;
Naar 't donker dienen boven de missalen
Schreed heer en knecht, met kruis, reliek en vanen
Al boven…
Altijd al, in de eeuwen ( J. )
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 223 Voor de eeuwen, de vrede en gelukzaligheid
die nog zullen komen,
ik hoop ze door te brengen
in jouw warme nabijheid.…
Door de eeuwen ingehaald
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 75 Die ooit de
Kracht van leven
Had, groeide van
Oud hout naar nieuw,
Werd stilaan door
De eeuwen ingehaald,
Schoonheid die zich
Toont op ons pad,
Verrassing van leven
Gevat in steen
En wij die ons
Verbonden voelen
Met elkaar en met jou,
Liefde die doorgroeit
Door de eeuwen heen…
kijk door de eeuwen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 63 wiekende reiger
fluisteringen van het riet
de trage deining
van het water als
de borstkas van een slaper
gelukkige reus
we peddelen voort
op bootjes van berkenbast
een verre grutto…
Debacle van de eeuw
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 73 .* de stadionbouwers welbedeeld
In Qatar, met Van Gaal, komt ver De Leeuw
Mét rouwrand, in het debacle van de eeuw
*In tegenstelling tot…
De Gouden Eeuw
snelsonnet
3.0 met 2 stemmen 165 Er wordt geschrapt in de geschiedenis:
“De Gouden Eeuw” heet voortaan “17e”,
omdat men denkt, dat tijdperk overziende,
dat die benaming het rechtvaardigst is.
Zolang er sprake is van helse oorden,
is ook "de hemel" echt te gek voor woorden.…
EEN HALVE EEUW
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 260 Een halve eeuw , dat lijkt een hele tijd
Maar vijf keer tien lijkt niet zo veel
Bewaar alleen het allerbeste deel
En niet de uren van angst en spijt
Verman, de beste jaren komen nog
Ervaring is met geen geld te koop
Laat uw energie de vrije loop
Want rimpels zijn slechts gezichtsbedrog
Plan en doe vooral je eigen ding
De lat moet echt niet…
Het stof der eeuwen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 59 Het stof der eeuwen
neem ik af, zo blijft
alles bij het heden.…
De barbaren zijn gekomen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 81 komen
eeuw na eeuw gehoorzaam
aan het recht en de belangen
die hen dreigen met de sterke arm
de harde hand en een uitgerukte tong…
Men moet in allen tide
poëzie
5.0 met 3 stemmen 1.024 Men moet in allen tide
Der minnen wesen blide
Ende hare volghen in elke side,
In allen weghen daer si gheleidt;
Men moet hare leven blide
Ende den rouwe dan also na ghereidt.
(Men moet ten allen tijde
blij zijn om de liefde
en haar overal volgen,
langs alle wegen waarop ze voorgaat;
men moet om haar blij zijn…
Bij 't venster
poëzie
5.0 met 3 stemmen 2.200 Het windje, zoel van bloemengeuren, streek
Mij langs de warme wangen, zwaar en loom,
De bijen gonsden om de lindeboom,
Vlak bij mijn open venster, en ik keek
Doelloos naar buiten, waar ik bij de heg
Aan de andere zijde van de eikenlaan,
Je moeder langzaam langs haar bloemen gaan,
En toeven zag en uitzien langs de weg.
En, toen je kwam, en…
Aan....
poëzie
3.0 met 2 stemmen 1.422 Ik durf met mijn denken
Uw smart niet genaken,
Niet aan te raken
Uw droefenis;
Hetgeen mij zou troosten
Licht zou het u krenken,
Het teerste en brooste
Dat in u is.
Ik zie uw verklaarde,
Uw stilfijne trekken,
Die, wat ze bedekken
Aan wanhoop en strijd,
Verheerlijkt belijden
En dankbaar aanvaarden
Het gevensbereide,
Dat in ons schreit…
Hoeveel?
poëzie
4.0 met 2 stemmen 620 Hoeveel meisjes heb je bemind,
wereld-kind,
hoeveel liedjes van verlangen,
mocht je vangen?
Hoeveel meisjes ik beminde,
welgezinde,
vraag dat aan de nachtegaal
in de groene loverzaal.
Hoeveel liedjes ik wel ving,
allerliefste lieveling,
vraag dat aan de regendroppen,
die zacht kloppen.
Licht als lachen, droef als wenen,
zingend door…
Mijn lief is blij
poëzie
4.0 met 2 stemmen 916 Mijn lief is blij, zij lacht en zingt
En schittert in de zonneschijn;
Als zij zó héél mijn leven zingt
Kan nooit mijn leven lijden zijn.
Ja! zang en lachen duren kort
Als bloemen in de zomerdag;
De zomer sterft, de bloem verdort:
Zo sterft der mensen zang en lach.
Maar nu der zonne gouden val
Vloeit langs gelaat en blinkend kleed,
En zij…
De arme.
poëzie
4.0 met 3 stemmen 531 Wend naar mij toe uw moe en droef gezicht
Gerimpeld in de dagelijkse zorgen;
Verstrakt in nijpende angst om brood voor morgen;
Verkrompen in een klein-gekozen plicht.
Wend naar me toe uw ogen zonder licht,
Kleurloos en dof in kasse' als opgeborgen;
Verschuwd in blikken die zich werend worgen
In vrees voor àl wat in de toekomst ligt.…
Avondstemming.
poëzie
2.0 met 2 stemmen 494 'k Liep langs de landen zo stil voor mij heen
En aan de hemel reeds d' avondster scheen,
'k Floot zacht een deuntje en ik neurde en ik dacht
Aan het mysterie van nad'rende nacht,....
'k Zag in de verte in een donkere laan
Naar 't stille kerkhof twee minnenden gaan,
Peinzende vroeg ik mij glimlachend af
Waarom de liefde zoekt 't…
De volmaakte gave.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 507 Wie arbeidt werkt aan zich en wie de kunst
Ziet als zijn arbeid werkt zich op tot God.
Zijn leven wordt een eng en streng gebod;
Een strevend geven zonder éne gunst.
In zijn gedachten, in zijn daden, streeft
Hij steeds gedreven door dezelfde trouw,
Gelijk in liefde streeft de reine vrouw,
In vol geloof aan hem wie zij zich geeft.
In hem…
Ik heb u niet genoeg bemind...
poëzie
4.0 met 2 stemmen 411 Ik heb u niet genoeg bemind,
Mijn jonge jaren.
Ik speelde met u, als een kind
Met groene blaren.
Ik wist niet dat in u bestond
Wat ik steeds wachtte
En immer zocht en nimmer vond,
In u verachtte.
Nu ben ik als een die verkreeg
Zonder te weten
Het liefste waar zijn hart toe neeg,
En 't was vergeten.
U die ik niet begrijpen…
Als ik rust....
poëzie
3.0 met 5 stemmen 860 Als ik rust op 't doden-kussen
Als mijn ogen niet meer zien
Als mijn oren niet meer horen
Zal er éen, o éen misschien
Brand van ziel en zinnen blussen
Lopend tussen 't zonnig koren
Met mijn verzen 't leed t' ontvliên.
Verzen, duizend verzen schreef ik
Voor mijn ziel gestalte kreeg,
Nú was 'k al te zeer van woorden
Dán van…
Liedje.
poëzie
3.0 met 4 stemmen 453 De blanke bloem, geboren
In 't witte morgenlicht,
Sluit bij het dagvergloren
De blaren dicht.
Maar 't gouden hart blijft gloeien
In de ambergele kluis,
Die lauwe geure' omvloeien
En nachtgeruis.
Zó is mijn ziel een bloeme,
Wier fulpen urn omvat
Wat mensentong niet roeme:
Haar zonneschat.…
Lichtjes in het dauwig gras
poëzie
4.0 met 4 stemmen 318 Lichtjes in het dauwig gras,
'k zag je wel, toen 't morgen was,
en de zonneluister ging
glanzen langs de heuvelkling.
Lichtjes, lichtjes zag ik veel,
iedre drop was een juweel,
onder diadeem van licht
zag ik toen jouw jong gezicht.
Elven-liedwijs mij toen ving
ringsom in de toverkring,
vogel-licht toen zweefde ik mee
over…
Clematis.
poëzie
4.0 met 4 stemmen 450 Clematis, 'k heb met eigen hand
Voor menig jaar, u hier geplant,
Clematis, maar nooit heeft mijn jeugd
Uw violette bloei verheugd,
Clematis, zeg, hoe is 't dan, dat
Ik nu van morgen, op mijn pad,
Clematis, stil bleef staan,
Daar, tussen blanke acerblâen,
Clematis, mij uw bloesempracht
Verraste, op 't onverwacht? -
Zeg, had ál…
Vreugd en vrede.
poëzie
3.0 met 3 stemmen 505 De vreugde is 't gevoel van de nakende morgen
En tooit elke stond met haar innige lach,
Evenals de vrede, na werken en zorgen
De weemoed versiert van de kwijnende dag.
Wie vreugde nooit eenzaam des morgens liet marren,
Hem zijn alle wondren begrijplijk en klaar;
De stilte der aarde, de schoonheid der starren
Maakt vrede des nachts aan…
Beschenen stadje.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 334 Het stadje op het verre veld
beneden ons, in mist verscholen,
heft zijne toren, half verholen,
in 't licht dat met de mist versmelt
en door de gouden schemer snelt
het vlottend schaduwig geweld
der vlugge wieken van de molen.
De hemel, wolkeloos, omvat
de prille tere zuiverheden
van licht en lucht te saamgegleden.
- De stille…
Nausikaa.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 169 Het hoefgestamp der muilen mindet gij,
Zweepknal en ’t raatlen van de hoge wagen,
Wanneer met uwe maagden bij het dagen
Gij toog naar ’t strand om nieuwe wondren blij.
Bij ’t balspel toondet gij vorstin te zijn,
En groot te wezen als u dreigt gevaar,
Gij werd de zwerver van de zee gewaar
En zag zijn wezen, ondanks armoe-schijn.
Ik…
Moeder Teresa
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 405 Ze zijn in Rome erachter gekomen
Dat Moeder Teresa een heilige is
Maar dat wist ik al lang
Want hoe kun je vanuit zoveel liefde leven
En geen heilige zijn
Zij is de personificatie
Van de Vrouwelijke Christusgeest
In de Twintigste Eeuw
Een Licht, een Baken
In een periode die over een paar eeuwen
De Donkere Eeuw genoemd zal worden…
Zeven generaties...
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 125 Drie eeuwen kan ik overzien.
De negentiende eeuw.
De twintigste eeuw.
Mijn laatste jaren.
Samen reizen we door de eeuwen.
Al ontelbare generaties lang.
Kinderen. Ouders. Grootouders.…