Alle inzendingen over afscheid OR vader

Stoffelijk niet van deze wereld verankerd in hart en nieren levendig in volle weerbaarheid, geen diepe smart, een sterke eigenheid valt niet uit de toon onmiskenbaar consequent voorafgaand aan een zekere dood ontsproot zich het dichterlijk talent een eigenschap waarvan iedereen genoot waarin een creativiteit wordt herkent had hij niets…

de zon gaat onder maar weg is ze niet ze blijft ons verwarmen zolang wij met liefde de wereld omarmen laat mij die zon zijn elke dag laat mij je troost zijn ik zend je mijn stralen mijn eeuwige cirkel mijn groet mijn zonneschijn…

Ik neem geen afscheid er is ook geen reden toe misschien maakt het dragen van de dag mij zo moe veel meer dat afscheid vooruit duwen niet over de schouder kijken nee, nooit afscheid.…

Voor de Vader die er is, voor de Vader die er was voor de Vader die het maatje is, voor de Vader die zo pas het ontbijt kreeg. Voor de Vader die de vriend is, voor de Vader die een maatje is, voor de Vader die soms streng, maar die ook rechtvaardig is.…

Je hebt GROOTVADERS en je hebt gróte vaders je hebt OUDE vaders en je hebt jónge vaders je hebt vaders die er niet om geven en je hebt vaders, die er álles voor doen je hebt adoptief vaders en dus ook stiefvaders, je hebt pleegvaders en je hebt dwaze vaders maar wiéns vader ze ook zijn het is voor álle vaders vaderdag…

Vaders Zijn ook maar mensen, Maar jij, Jij bent anders dan andere vaders. Waarom? Jij bent míjn vader. Míjn liefste vader.…

Voor hoe lang Zal het afscheid duren Voor hoe lang Zal het afscheid zijn Afscheid nemen Maakt verdrietig Afscheid nemen Doet zo'n pijn...…

bij de eerste tonen opent hij zijn ogen beweegt zijn hand gelaten mee maar bij de laatste koorgezangen dooft zijn gloed in eigen leegte fluistert zijn lijf een zacht vaarwel…

Ze was haar vader verloren.. Zonder een simpel afscheid.. Nog altijd blijft zij denken aan die zwarte dinsdag.. Die dag.. Dat zij haar vader nooit meer zag...…

ik zie het water golven het maanlicht verlicht een schilderij van troost bij het verdriet ik zou iets kunnen willen schrijven maar, het lukt even niet misschien later ik kan geen zinnen verzinnen, woorden die er nog niet zijn - thans kraait weer de haan begroet deze morgen de aarde houdt haar mooiheid niet verborgen ze…

Als, bij moe-tanend avond-lichten, angst daalt in onze aanwezigheid, zijt gij 't, die voor onze aangezichten de vreê der avond-lampe breidt. Wij zitten en ons leden wegen, zwaar van stil-naedre dage-dood; gíj hebt zacht woorden die verplegen, en breekt het vredige avond-brood. En wij, die uwe gaven eten, wij rusten in uw blijde…

een nacht vol rust wakend door een kleine ziel die stilletjes haar liefde aan jouw oude handen gaf een nacht in pijn wakend door mijn eigen hand en boven alles, op jouw hoofd de ander hield je vast de nacht ontlast met jouw blik gericht naar haar jouw liefste uren lang haar naam en ogen in de jouwe dansend op haar hartenklop die stervend…

Er was één man, die alleen thuis zat, al jaren. Hij keek, naar de vele anderen die zó gelukkig waren... en zei: "Ik heb het niet getroffen!" Ik dacht, als jij geen risico tot waarlijk leven mét liefde aandurft... ben jij geen man meer maar één groot klaagzang!…

wanneer in het duister mijn tranen treuren dringen de herinneringen van de momenten samen als zonnestraaltjes daar doorheen…

Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd Gezocht in het Verre- en Midden Oosten niets van jouw evenbeeld om mij te troosten Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël this must be heaven or this must be…

liefde heerst waar geen compassie meer te geven dan pas heb je afscheid…

Het afscheid was voor even Althans, zo moest het zijn Door haat en hoop omgeven Door liefde en door pijn Het afscheid was voor even Althans, dat was het doel Tot liefde ging herleven Terugkeer van gevoel Het afscheid was voor even Althans, dat was mijn hoop Die hoop bleef jij me geven Tot ik erin verzoop Het afscheid is gekomen…

mij maar ook voor mijn ouders "toen scherven zich weer verenigden tot een vaas" was jij het boeket bloemen wat in fris helder water mij, mijn moeder, maar zeker mijn vader opvrolijkte nu bij je afscheid voel ik dan ook geen verdriet maar dankbaarheid wat zich vertaalt in jou Evelien het allerbeste toe te wensen in je 'care-carrierre'!…

Een totaalplaatje...met omineuze gevolgen voor boeren en hopelijk ook rehabilitatie van en eerherstel voor de biodiversiteit in ons kikkerlandje _______________________________ DEAL OR NO DEAL Het is - zo klonk hij ook - heel uitgekookt Met aanbevelingen voor Adema: Voor piekvervuilers enkel Canada Of Polen, waar hij boeren mee bestookt…

Vaders van zovele kinderen van een dochter van een zoon Vader zijn van die kinderen voelt doorgaans doodgewoon Vader worden was een makkie met en door die korte daad Vader zijn op je gemakkie grenst aan 'onder de maat' Vader blijven vergt wat inzet met soms vreugde, soms een traan Vader zo herinneren was mijn aanzet hoewel het met mij…

De laatste eer doet erg zeer Afscheid voor de laatste keer De baar, de kist de pianist speelt: afscheid nemen hoeft niet Maar het verdriet verloochent niet Een boeketje en een roos... Leven is zo erg broos verdwijnt straks in een houten doos Als dit geen afscheid is?…

dat komt gewoon doordat zijn vader eens. gewoon omdat zijn vader in zijn jeugd. doordat zijn vader in zijn jeugd gewoon. gewoon al in zijn jeugd zijn vader toen. omdat zijn vader ooit eens tegen hem. ooit gewoon eens in zijn jeugd hem tegen. dat komt gewoon doordat zijn vader ooit. gewoon hem in zijn jeugd toen ooit al eens.…

De kinderen van Ruinerwold Houden mij een spiegel voor Welke ook weerkaatst Op mijn eigen verleden En speciaal mijn vader Mijn dominerende vader mijn dus alles bepalende vader Mijn vader Gerrit Jan Krediet Mijn zo Godsgetrouwe vader Met een volgzame vrouw Mijn vader op de aarde voelde als Ónze Vader' in de hemel soms een beetje meer…

zomaar werden zij wreed uit het leven weggerukt afscheid hadden ze niet kunnen nemen vaders en moeders staren over het lege groen schreeuwend huilt hun gewonde hart realiteit snijdt de ziel doormidden donkere nachten rijgen pijn als nooit tevoren roofwolken verscheuren iedere zonnestraal duisternis beslaat de ramen met wasem het leed stort…

Toen mijn hart stilstond ging mijn liefde nog niet over Toen mijn lichaam jullie verliet ontstond wederzijds het stoffelijk gemis maar voedde vooral onze geestelijkheid van de blijvende invoelbare liefde: van 'n kus, 'n aai, 'n gebaar, 'n blik, 'n praatje, 'n lach, 'n traan die liefde, die voelbare liefde blijft voor altijd!…

de zonnebloemen zijn gestorven hun oude goud verkleurt naar grauw en bruin verwerkt mijn wintertuin het huilen van de regen een kleine engel slaapt verkleumd zijn hoofdje leunt tegen zijn arm en warm verlangt zijn hart een moeder in haar laatste uur verschuift haar liefde voor de duur van eeuwig in verbinding nu waait de wind hun stille…

Dat komt gewoon omdat zijn vader eens. gewoon omdat zijn vader in zijn jeugd. doordat zijn vader in zijn jeugd gewoon. gewoon al in zijn jeugd zijn vader toen. omdat zijn vader ooit eens tegen hem ooit gewoon eens in zijn jeugd hem tegen. dat komt gewoon doordat zijn vader ooit. gewoon hem in zijn jeugd toen ooit al eens.…

Vader voor een nacht... dochter voor het leven Verwacht meisje zonder vader meidje vader bedacht vrouw geworden vrouwtje vader gezocht Toch nog verwacht?…

Gij zijt de goede vrouw ten drempel mijner dood, - Gij die me uw ogen als een zomer-nacht ontsloot Vol wondre lichten en vol rust'ge duisterheden; Gij die me uw leden als de rijkste herfsten bracht, En, schoner dan een schemering, de zéekre kracht Van vredig leven en zich goed bemind te weten. Want gij, die weet hoe iedre vreugde tanen moet…

Wat deert me nieuwe liefdes-tijd; wat deren waan'ge dagen? 'k Heb mij in bedden neer-geleid waar vreemde doden lagen... Wat schade aan hergenoten waan? Misschien zal ik vergeten hoe doornen langs een liefde-laan mijn lede' aan stukken reten... - Ik ben zo blij, ik ben vreemd blij, te kunnen…