Alle inzendingen over afscheid OR sterven OR nimmer meer

Indien u het avondrood schuwt Angst heeft voor de komende duisternis Is er de noodzaak nimmer te sterven…

(she’s leaving home) zo vertrouwd haar kamertje toch was hoe warm haar jasje toch beschutte liefde putte zich uit -in geld dat met geweld voor alles werd gebruikt niets ontzag haar licht besmuikt en vormeloos bestaan ze wilde gaan, ze wilde voelen waar het leven echt op doelt hoe goed haar ouders het bedoelen heeft ze nooit zo…

beter willen weten Volgen de despoot en dictator gedwee Gebrainwashed als Vlad Poetin is, heeft hij dit altijd geweten 't Grote Rusland, inclusief Oekraïne terug Eveneens de Baltische Staten, inclusief al Eén wereldvrede, voor immer altijd een droomscenario Voor mensen die standvastig willen blijven geloven in Een utopie, nee, paradijs dat nimmer…

Ieder afscheid is een stukje sterven, door al de stukjes die ik vandaag gestorven ben en morgen nog verder zal sterven is alle energie en vechtlust verdwenen. Morgen blijft er niets meer over……

Wat in de geest leeft is niet dood en zal ook nimmer sterven, omdat de "grootheid" van een mens blijft voortbestaan in de erven.…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

je ligt op sterven maar je wilt die ene voetbalwedstrijd nog zien dan is Nederland-Estland niet het beste moment om op sterven te liggen Nederland-Brazilië zou beter zijn, maar is pa s volgende zomer dus neem ik dan maar wat afscheid van familie als je toch wat moet doen…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

Slechts een herinnering blijft rusten in mijn ziel het besef van sterven daarvan is jouw lichaam al bewust.…

Toen mijn hart stilstond ging mijn liefde nog niet over Toen mijn lichaam jullie verliet ontstond wederzijds het stoffelijk gemis maar voedde vooral onze geestelijkheid van de blijvende invoelbare liefde: van 'n kus, 'n aai, 'n gebaar, 'n blik, 'n praatje, 'n lach, 'n traan die liefde, die voelbare liefde blijft voor altijd!…

Wij nemen altoos afscheid van al wat dierbaar is en schikken ons met spijt in het gemeen gemis leven in herinnering aan alles wat ik zag sterven in de hunkering als mens van alledag.…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

dagen korten in het nachttij van een dromendichter sterven in de duinen van het eigenzinnig hart woorden staren wangenbleek naar het ongekende afscheid waar ik de zilte vloed in mijn zakdoek druk zilverwit sterven vleugels door de stilte van een open zee op vreemde vogels schrijf ik blauw wat eenzaamheid is…

de vogel groet mij niet bij het naderend afscheid hoezeer hij in de zomer aan mijn hagen hecht vertrekt hij plotseling omdat het zuiden trekt anders dan vorig jaar zoek ik nu onder struiken om zo de plek te vinden waar het sterven ligt om als een vogel te verdwijnen ik groet je niet bij het afscheid nemen ik laat het hechten niet…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Ons nageslacht heeft het zwaar te verduren, Want in ons land gaan in de moederschoot Voor de bevalling veel meer baby's dood Dan het geval is bij de Oosterburen. Wellicht wordt het de kroonprins bang te moede, Maar godzijdank is hij van Duitsen bloede.…

Wat het was, zal je nimmer verstaan, Toch voelde ik bij het afscheid een traan.…

op een dag als deze zou de zee je zomaar terug kunnen geven aan het meisje met de droeve ogen zij wacht en weent je zou er zomaar kunnen zijn met geroffel op de deur zij zal je omarmen noch jouw hart kunnen verwarmen om genade schreeuwen zeeman, o zeeman het is beter dat u rust, keer nimmer, nimmer meer terug naar Hollands kust…

nimmer was ik dichter dichter bij jou zoals zonnestralen dansten op de golven van de zee voelde ik me almaar lichter lichter dan ik wou zoals de wolken met me sjansten wilde ik eigenlijk met je mee nimmer was ik dichter dichter bij jou ben ik dankbaar voor 't even samen maar blijf voorlopig nog benee…

tussen steniging dromend van vrije lente afwezigheid die ik beween een laatste beeltenis kan ik je zenden mijmering je gulle lach gemis van je lendenen volledig universum kim van ons samen liefde, bedolven woordenloosheid het jij en ik, verstild tijd tussen ons de wil die te bevechten al zou ik je schenken je ogen nimmer…

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…

Ik heb van de wereld afscheid genomen Het licht zal mijn lichaam meenemen De strijd tussen pijn en verdriet is gestreden Ik ga mijn leven aan de aarde terug geven Ik heb van de wereld afscheid genomen Zacht geniet ik van heerlijke muziek De pijn is overgegaan in het sterven Ik ga de doodsrivier spoedig oversteken Ik heb van de wereld afscheid…

Eenzaam sterven, geïsoleerd, niemand verdient dat.…