Alle inzendingen over afscheid OR weten

Zij die weten kunnen maar moeilijk vergeten. Maar zij die voelen wat anderen bedoelen, liggen vaak ’s nachts lang te woelen. De eenvoudigen van geest, Genieten daarom het meest.…

onschatbare waarde dat laten we aan iedereen weten Lieve Jesse, ik ben je oma dat wil ik even laten weten Ik kan niet meer zonder jou dat wil oma voor altijd laten weten…

Kennis vergaren - Kennis, meer kennis, Nog meer kennis Is het ultieme doel Kennis is macht, Wij kennen dat gevoel En we weten nooit genoeg Meer willen we, Steeds meer, ons leven Is weten, weten, Weten tot de max Het geweten verdrongen Tot de verste krochten Van de menselijke geest- En, luister goed, Maak je vooral nooit…

Geest die kwetsbaar is Ziel te gauw geraakt Geen weerbaarheid Waar alleen de tegenaanval Lonen zal - Enkel agressie tegen De geest die krassen Maakt in de ziel En alles loopt volgens Een vast patroon dat Telkens meer beschadigingen Achterlaat - er lijkt zelfs Een wetmatigheid te bestaan In het uitrollen van de loper Voor…

Mona sprak in het journaal, een vechtscheiding is fataal, voor kleinkinderen en grootouders. Ze wil wettelijk vastgelegd zien, dat kleinkinderen ten alle tijden hun grootouders mogen blijven zien. Het CDA denkt hiermee, de oude zielen wederom naar zich toe te trekken, maar wat ik je brom; die voornemen zijn na de uitslag van…

Ze had- 't kunnen weten ze heeft 't ook gezien. Ze merkte 't bij opstaan bij 't vallen ook misschien. Ze weet nu wat 't inhoudt maakte 't zelf mee Al is de wereld nog zo boud je knikkert, zelden met z'n twee. Ze had 't kunnen weten maar merkte 't te laat. Vandaar dat vanaf nu voortaan haar deur niet meer open staat.…

Je weet niet wat je weet; en wie je vooral niet vergeet is die geest die je hele leven je kompas zal zijn, en je vormt zonder een greintje pijn.…

als hekel punt, als het op je heeft gemunt verwarring in de hardste ziel, ieder in de slagschaduw van haar eigen natuur niet aan te ontkomen, het antwoord en de uitslag staat te voren vast, in de # van alle vragen, overklast in een reddingboei, waarin in onszelf verdrinken wordt het de eerste of de laatste getelde golf, zonder zelf te weten…

Ik ben klaar voor te herrijzen Ik heb geleden en gestreden Mijn leven was down en onder Ik kwam terecht in zonde Zo werd ik weer gemaakt Zeker mijn gevoel werd geraakt Weer op eigen benen gezet En ik was klaar met de wet Nu klaar voor het toen in nu Niet bang meer voor de klu Lopend door het vuur Hotellova getekend op de muur…

Afscheid is niet erg, je ziet elkaar toch wel weer. Afscheid is niet erg, je ziet elkaar de volgende keer. Afscheid voor een tijd is niet fijn. Maar afscheid voor een tijd doet ook geen pijn. Afscheid voor altijd doet verdriet. Maar afscheid voor 'altijd' bestaat niet.…

Als ze weer gevangen zit in het niet meer weten schemer haar wil omsluiten nevel helderheid verdringt. Laat haar dan in haar eigen beleving zodat ze met waardigheid afscheid kan nemen van het leven.…

Zij weet: Het leven is als een dauwdruppel op een herfstblad, waarin afscheid duurt als een vlam, die dooft in oogwenk.…

twee blauwe houten klapstoelen achtergelaten op de vlonder de boot in dezelfde kleur ligt op zijn kop ernaast ook op het droge getrokken. gereed om ze op te bergen voor een volgend seizoen een nieuwe zomer…. stil kijk ik uit over het meer het is of ik de echo hoor van kinderen die hier lachten zwemmend in het koele water op de klapstoelen…

Mijn lichaam nu verzonken in het aardse, de ogen gesloten de mond gesnoerd. En Ik ben in stilte verheven.In afwachting op een nieuw leven. Mijn ziel verlaat weldra het stoffelijk lichaam, dit door de tijd geschreven, mijn dood is geen dood maar het is overgegaan naar een nieuw leven, laat mij gaan in vreugde en blijdschap, met een lach en een traan.…

Haast zonder het te weten probeer ik keer op keer vooral niet te vergeten. Natuurlijk doet het zeer, het afscheid blijft altijd: wat is er veel niet meer... Maar juist doordat ik lijd, raak ik je nooit meer kwijt.…

Ja, luister naar mijn gefluisterd afscheid. Laat mijn naam vloeien over je lippen, van ver zal ik je roep verstaan. Weten wat niet meer is maar binnen in je toch altijd zal zijn. Hoor... hoe leeg is de stilte. Hoor hoe hij is, veranderd onontkoombaar in hij was.…

Afscheid doet altijd pijn Zeker zo onverwacht Afscheid nemen is nooit fijn Afscheid nemen is zwaar Maar het leven gaat door Het is hard maar waar... Maar dit moet u weten Ze was een geweldige meid We zullen haar nooit vergeten...…

Afscheid dat bestaat niet…

snap je dan niet dat ik het beste met je voor heb kijk in mijn hart zie dat dit niet is wat ik ooit gewild heb maar de kaarten zijn geschud nood breekt wet straks het pijnlijke afscheid is waar ik nog het meest tegenop zie…

Je bent niet toe aan afscheid maar toch is het nu je tijd. Je lichaam geeft het op, het is het einde van een strijd. Alle pijn steeds weggewoven, doorgestrompeld heel het jaar. Maar aan alles komt een einde, en je weet het. Het is klaar!…

weten dat het zo zal zijn we zullen verliezen zonder strijd Ik wil gerust opnieuw beginnen Verdergaan met de rest van mijn leven Maar waarom hoort daar dit afscheid bij Laat ons samen, nog even...…

Leven dat zal blijven stromen Nadat de zon over jouw bestaan Is ondergegaan - Ons afscheid hard En onverbiddelijk, En toch vertrouwen we Op het licht dat altijd Terugkeert, ook na De langste nacht - Weet dan, dat ik Zoals altijd op je wacht…

Je blijft maar afscheid nemen, Telkens, keer op keer.. Je weet als je begint, is het einde al dichtbij.. Hechten heeft geen zin.. voor je het weet is het voorbij..…

Maar weet, dat degene die je mist niet voor goed er niet meer is, Want eens zal je weer bij elkaar zijn. Je bent in Gods hand, je verdriet is voorbij Om eeuwig gelukkig te zijn.…

voeten in het water een Geul zo vol van toen ogen die braken een kind dat liefhad toen een kind dat liefhad toen maar geen weg wist te vertellen aan die die weten moest die weten moest te weten onwaarheid gekerfd in blad angst rondom het hart angst rondom het hart dat afscheid nemen moest voor immer koud als ijs ijsvogel aan de…

Je los te laten niet te weten waar je bent wat je doet waar je heen gaat niet samen te lachen geen plannen te maken niet tegen je aan te kruipen in bed het is waar wat ze zeggen afscheid nemen je loslaten is een beetje sterven…

Verdriet en onbegrip vechten om voorrang Ik weet niet wat ik voelen moet Elk gevoel maakt me bang Het is nu al het missen dat pijn doet Hoelang gaat dit afscheid duren Te lang of veel te kort Zijn het dagen, zijn het uren Niemand weet wat het wordt Als het lot te dragen is Dan hoop ik nog op jaren Maar als ik me in het lijden vergis Dan…

Vaarwel, Clary. Ik wens u geen geluk. Zoiets klinkt dom, bij hen reeds die het menen. Gij hebt u goed verkocht. Maak u niet druk over de rest: want àlle mensen wenen. Uw huis was klein. Uw heer heeft het vergroot. De bron van zijn fortuin heet niet te stelpen. Uw roem wordt groot en duurt wel tot zijn dood. Uw ziel is klein. Ik kon het niet…

Nu we vandaag voorgoed Afscheid van jou hebben Genomen en weten dat We je verschrikkelijk Gaan missen - is er Terwijl ik aan jou denk Opeens dat blaadje Dat ritselt in de wind En is het alsof jouw Hand van liefde me van Zo ver zachtjes aanraakt…

dan denk ik aan jou mijn liefste dier, slapend in het zilte gras, slaap rustig, slaap zacht, onze herinneringen blijven daar waar geen mens weet hoeveel jij voor me was... Hoeven lopen over je vergane graf, briesend vriendelijk waar jij eens was onze nauwe vriend, telkens weer, kwispelend aan onze zij.…