Alle inzendingen over afscheid door middel

Op Mijner Wereld regel-rechte banen Pronk-volkren trekken op ter Kathedrale Kaproen, pij, toog; kazuifel, filigrane Mijter; dorpers-rood, rood van kardinalen. In val en dreun van canonieke schalen, Man-basse', in wierook knapen als sopranen; Naar 't donker dienen boven de missalen Schreed heer en knecht, met kruis, reliek en vanen Al boven…

: Ik gebruik mezelf en soms verbruik ik mezelf of misbruik ik mezelf of laat ik mij misbruiken, gebruiken en soms, heel soms, heel soms maar gebruik, misbruik, verbruik ik anderen Daarom moet ik veelal middelen in mijn leven, privé en zakelijk dan moet ik dealen, healen dat noem ik mijn middelengebruik.…

‘je bent oud’ zeggen ze, ze keert zich om en kijkt naar al haar woorden een samengeraapt vocabulaire gaapt bodemloos de put voorbij en blij draait zij zich terug ja ze is oud; ze draagt de dag op handen en met flair gebaart ze, dat het mag wis en waarachtig blijft het fout haar jonge kant nog te belichten, maar alla- ze is er nog…

Om een virus af te remmen Ontwrichten we de maatschappij Ga nog even door zo En we hebben allebei…

Ik wil me liever nergens mee bemoeien, Maar heel toevallig weet ik dat een vriend Als WAO'er stiekem bijverdient Door in een vliegtuig landbouwgif te sproeien. Dat deel ik dus aan twee instanties mee: Sociale Zaken en de BVD.…

Afscheid is niet erg, je ziet elkaar toch wel weer. Afscheid is niet erg, je ziet elkaar de volgende keer. Afscheid voor een tijd is niet fijn. Maar afscheid voor een tijd doet ook geen pijn. Afscheid voor altijd doet verdriet. Maar afscheid voor 'altijd' bestaat niet.…

Ouderen geloven alles, mensen van middelbare leeftijd wantrouwen alles, jongeren weten alles.…

twee blauwe houten klapstoelen achtergelaten op de vlonder de boot in dezelfde kleur ligt op zijn kop ernaast ook op het droge getrokken. gereed om ze op te bergen voor een volgend seizoen een nieuwe zomer…. stil kijk ik uit over het meer het is of ik de echo hoor van kinderen die hier lachten zwemmend in het koele water op de klapstoelen…

Mijn lichaam nu verzonken in het aardse, de ogen gesloten de mond gesnoerd. En Ik ben in stilte verheven.In afwachting op een nieuw leven. Mijn ziel verlaat weldra het stoffelijk lichaam, dit door de tijd geschreven, mijn dood is geen dood maar het is overgegaan naar een nieuw leven, laat mij gaan in vreugde en blijdschap, met een lach en een traan.…

ze pikken van het putje zomer geuren naar honing warmte, halen een prille glans op, armen sluiten een regenboog om haar tenger middel.…

Tijdens het gedreven vervoegen, versmelten en verankeren van taal dreigt afdwalen van het doelwit. Het omsingelen van het ongevormde vraagt een onbeschreven tactiek zoals voor het vangen van prooi in duister. Rond middernacht liep ik wat verloren tot aan de bosrand. Plots lichtten vuurvliegjes flonkerend op en kwam het firmament omlaag.…

Afscheid dat bestaat niet…

Botox de anti expressie middel voor de midlife crisis kop als een bowlingbal met scharnierende lippen…

Afscheid doet altijd pijn maar zonder afscheid zal het nooit over zijn afscheid nemen is een ritueel heel essentieel want afscheid nemen is ook afscheid geven het is een einde maar ook een begin van een nieuw leven voor allebei…

Ben ik je doel mis je het middel. Ben ik je middel mis je het doel. Ik lig in spagaat je stoot me aan je trekt me af smijt met verwijt. Je hakt mij fijn in hapklare moten. Ik kauw me ziek om te verteren.…

Waar de waarheid zwijgt Wordt ieder doel een leugen Het middel een last Waar de waarheid spreekt Krijgen licht en liefde kans Wonden te helen…

De nacht verdween en de zon liet zich zien Na die plechtige dag er voor. Waar je treurde om hen, die leefden met ons En die je zo maar opeens verloor. Maar weet, dat degene die je mist niet voor goed er niet meer is, Want eens zal je weer bij elkaar zijn. Je bent in Gods hand, je verdriet is voorbij Om eeuwig gelukkig te zijn.…

Rusten in de bron van jezelf, waar stilte de basis is, eenvoud het middel, vrede het leven met Licht omgeven.…

er gingen heel wat jaarringen aan vooraf als cirkelgangen in de tijd wat er groeide was het hout van jonge loot tot middelbaar en oud...…

Je bent echt van middelbare leeftijd als je thuis zit op zaterdagavond en dan hoopt dat het niet voor jou is wanneer de telefoon rinkelt.…

Je hoeft het niet met iedereen eens te zijn, dat is niet verplicht, maar hoeveel moeite kost het een statement te zetten, door middel van een regenboog? Helemaal niks toch?…

Laatst trof een mevrouw in Nabloes Ontharingscrème aan in haar douche Het was niet haar merk Maar rook wel erg sterk Dat middel was niet voor de poes…

liefst wil je ieder vrouwtje omdat het uiterlijk zelden te wensen overlaat vergelijk maar monologen doen heel wat middels liefderijk jeugdsentiment…

Wierook uit aarde verspreidt zich via de lucht bereidt met water vuur werkt door middel van vuur etherische aantrekking…

Vaarwel, Clary. Ik wens u geen geluk. Zoiets klinkt dom, bij hen reeds die het menen. Gij hebt u goed verkocht. Maak u niet druk over de rest: want àlle mensen wenen. Uw huis was klein. Uw heer heeft het vergroot. De bron van zijn fortuin heet niet te stelpen. Uw roem wordt groot en duurt wel tot zijn dood. Uw ziel is klein. Ik kon het niet…

Nu we vandaag voorgoed Afscheid van jou hebben Genomen en weten dat We je verschrikkelijk Gaan missen - is er Terwijl ik aan jou denk Opeens dat blaadje Dat ritselt in de wind En is het alsof jouw Hand van liefde me van Zo ver zachtjes aanraakt…

Wanneer ik daar door dat laantje loop stil mijmerend over de vergane dag met zachte stap, dat bergje oploop, steeds nader dichterbij... dan denk ik aan jou mijn liefste dier, slapend in het zilte gras, slaap rustig, slaap zacht, onze herinneringen blijven daar waar geen mens weet hoeveel jij voor me was... Hoeven lopen over je vergane…

Geluid dat verstomde, Lawaai dat niet langer is Zo lang eigen, Zo lang vertrouwd, Donker dat de dag Verdrijft al voor Ze begonnen is - Verlies, leegte, Een gat in onze kring, En als we afscheid Van je nemen is er Toch weer licht, Zon die alle donker Verdwijnen doet, Het maakt ons afscheid Van jou een beetje mild, Bij…

Goed, dan weet ik dat Jullie zijn met z'n drieën, zie ik Ik wil graag met jullie kennismaken Dit voel ik dus bij het afscheid, Elisabeth Is dit alles? Dat moet ik wel zeker weten Ligt er niet nog meer in een hinderlaag te wachten?…

Stoffelijk niet van deze wereld verankerd in hart en nieren levendig in volle weerbaarheid, geen diepe smart, een sterke eigenheid valt niet uit de toon onmiskenbaar consequent voorafgaand aan een zekere dood ontsproot zich het dichterlijk talent een eigenschap waarvan iedereen genoot waarin een creativiteit wordt herkent had hij niets…