72 resultaten.
Aftakeling
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 487 Dit is míjn verre kust.
Mijn krakend schip, met altijd
stinkend drab in ’t ruim.
Koppig bonkend tegen de kaai en
van alles wat draaien
kan ontdaan.
We worden weggesleept. Een korte reis
over het IJ brengt ons voorbij
de laatste kranen, naar mannen
met roest in hun baarden.
Zij tekenen met krijt de zwakke
plekken. Ik zal het aan mijn…
Aftakeling
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 117 onweldadig lot
de tijd verzamelt wrakken
voor haar vreugdevuur…
aftakeling
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 93 vandaag trekt de wind aan
hij blaast deuren heen en weer
het bovenlicht klapt onrust
door de gang
buiten loopt een regenjas
gevuld met de terloopsheid
van een regenachtig uur
aan het stuur van en passant
vecht een tas
om stil te blijven
hangen is een werkwoord
dat zijn lading dekt
vanuit de natte bomen trekt
een koppel spreeuwen luidkeels…
Degeneratie
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 109 Welke kleuren moet ik kiezen
Om te schilderen hoe ik ben
Met welke lijst me omlijsten
En welke lijnen zal ik schetsen
Zodat iedereen me herkent
Bekijk me zelf in een spiegel
In een schier geduldig glas
Zoek de hoeken van lichtval
Zie de beelden zo ze komen
In de vormen zo het komt
En hoor hoe langzaam
Elke lijn en geluid verstomt.…
BEJAARD
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 251 Ben je de zeventig gepasseerd,
loopt alles niet meer zo gesmeerd.
Kwaaltjes komen om de hoek,
je vitaliteit raakt een beetje zoek.
Je gewrichten zijn wat minder soepel,
niet erg, want door een hoepel,
hoef je niet meer te springen.
Net zoals hangen aan de ringen,
die gymlessen zijn uit een ver verleden,
maar misschien dat in uw geest van heden…
Ik mis je
hartenkreet
4.0 met 20 stemmen 1.220 Ik mis je
het huis en tuin missen je
net als mijn gevoel...aftakeling.
Kijk je van boven toe?
Onderhoud
voor dingen te koop
voor het hart geen oplossing.
Eenzaamheid
geen gedeelde vreugd
over deze vernieuwing.
Ik mis je.
Kijk je van boven toe?…
Dementees
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 96 Wanneer de bunkers die ons omgeven,
aftakelen en worden afgebroken.
Wanneer ons logisch denken zwijgt,
en zuivere gevoelens leren spreken.
Zo worden nieuwe dichters,
die diep in ons verborgen wachten,
onverwacht geboren.…
Marmer aftakeling
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 155 Waar eens overvloed trappen klom
Zich etste in glas-in-lood panelen
Waar haute cuisine door kelen zwom
Men lucht verbouwde tot kastelen
Werd schoonheid in Renoir gekocht
En pleister in bombastisch barok
Met prieel en vroomheid werd gepocht
En schulden rezen tot de nok
Die huisden zijn door de tijd genomen
Met ziel in zalig armoe vergaan…
Sterrengeestdrift
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 89 Morgen worden wij ondergedompeld
in teelaardelijke stoombaden
die de magmadelijke wormen doen krullen
Miljoenpotig zweet breekt uit de poriën
Wakker worden wij verzwolgen
door de coulante wildernis van de aftakeling
Zuur en zwak en lammetjesmak
verdrinken wij in het slijm
sterrengeestdriftig in het nest van incest…
Je wilt vergeten?
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 368 Mooi de zomerweg
En verscholen tussen
Vele bomen
Een verpleeghuis
Woonbestemming voor
Vergeetouderen
Leerplaats voor jonge mensen
In`t smetteloos wit
Confrontaties met aftakeling
Geur van diepe wonden
De dood
Ontroostbare familie
En toch moeten
Goedkoop Jong
In`t smetteloos wit.…
Gedurfd
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 295 Voor onze aftakeling
een teken:
doof de zomer nooit met gebreken.…
MENS DURF TE LEVEN
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 718 voel je warmte
voel je kou
voel je lijf
voel je haat
voel je pijn
voel je aftakeling
voel je einde
dan ook
voel je begin
voel je zin
voel je leven
voel je liefde
voel je doelen
voel je gloeien
voel je voelen
MENS GESTOPT MET ROKEN…
MIJN KRETEN
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 436 Geen lijden en dood,
geen aftakeling, verdriet,
maar echte liefde.
Mijn kreet is simpel,
laten we samen leven
in pure vrede.
Laten we samen
het paradijs beleven
van niet meer alleen.…
DE PRESSIE
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 332 De aftakeling
van lichamen en geesten,
dat is niet leuk hoor.
De blijde boodschappen
verdwijnen in de mist van
weemoed en wanen.
En toch die jubel
om al dat positieve
van leven en dood.
Om al die liefde
die iedereen doet stralen
op hoop van zegen.…
levenscirkel
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 139 en in de laatste avonden
pleegt het oog zichzelf te verraden;
Het zalven, loochenen en het plooien
de wenselijkheden van de onafwendbare aftakeling
de blik definitief naar de geboortegrond in gene zijde vertrokken
en wij mild smalend het wrak te zien van de laatste uren
de herinneringen slechts afgemeten aan de laatste exploten…
De peppels
gedicht
2.0 met 19 stemmen 6.017 In hun windschermen tegen 't noodweer
Vielen kijkgaten voor verspieders;
In hun marskramerskist geen proviand;
Niet langer land van melk en honing.
Het jaagt drukdoend door je bladeren,
Peppels. Wijk niet voor de klompenmakers.
Met groot materieel rukt de nacht uit,
Langs je stammen siddert wind en geest.
------------------
uit: 'Vuur…
De herenfiets spreekt
gedicht
2.0 met 6 stemmen 6.429 'Madame, mijn spaken zijn gekraakt
sinds ik hier sta, mijn zadel raakte
kaal, mijn stuur lijkt nog wel stevig
maar ik sta aan de brug geleund voor eeuwig.
Daarom, Madame, wil ik u vragen
het roesten samen te verdragen
want ook het slot dat in mij knijpt
grijpt ons dan beide tegelijk.
Mijn bel begint zelfs te verruwen
laten wij samen zijn…
Ontluistering
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 417 De vrouw ligt op de bank en zegt:
ik ken dit niet
weet niet wat me overkomt
kon toch altijd alles zelf
ging toch iedere dag naar buiten
Kijkt hulpeloos om zich heen
ogen leeg
dan weer helder
Ik ben blij je te zien
mijn broer - mijn zoon - broer
hoe zit het ook alweer
Ja, mijn zoon, mijn zoon
Ik houd zoveel van je…
verzonken dagen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 389 van die dagen uit een grijs verleden
die hem zo nu en dan nog onderhuids
betasten bij vlagen strelen
van die dagen die hem soms nog laten
verwijlen in verloren jaren die zijn
bestaan ooit met fierheid kleedden
van die dagen die stiller en eenzamer
worden, geen uitzicht meer baren
gaandeweg zonder hem verglijden…
Ontbinding in factoren
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 83 zonder verweer
is de mantel afgeworpen
het boek tot papier aangevreten
de verf tot olie verteerd
aarde afgegraven
tot het skelet van een schim
zwarter dan, verlaten van
door aangetast ontwijken
ontdaan in onbedekte termen
zonder weerwoord
hoor ik mijn woorden zeggen
luister naar stil zwijgen
en blijven onbewandelde wegen
onaangeroerd…
Na verloop van tijd
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 88 ja, er is nog ruimte
tussen vloedlijnen en
wassende maan
nog tijd te gaan, stranden
te struinen, te verstuiven
als duinen, totdat we
verliezen in verdwalen
het lichaam mank gaat
we grond en ogen met
sterfhout behangen
wennen aan vocht uit
verse wonden, wennen
aan de bres in de haag
troosten met snoep
dankwoorden spuien…
Verloren dagen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 177 daar staat ze, gebogen als altijd
in haar blauwgeruite schort
en veegt met blote handen
zwarte aarde in de hoop dat
groen opnieuw geboren wordt
ze ziet niet om, graaft dieper
trekt brede voren in het land
plant haar voeten tussen de regels
en poot piepers in het rulle zand
kijk, ik heb ze allemaal op een rijtje
het is de wereld, de wereld…
Laten wij al afscheid nemen
gedicht
3.0 met 16 stemmen 10.572 Laten wij al afscheid nemen,
nu het niet moet,
nu het nog vrolijk kan.
Wij zijn niet donker in ons drinken
deze wijn deugt niet
om wonden mee te wassen,
het zijn geen zorgen
die onze gezangen hebben ingezet.
Houden wij het weerzien warm
en bezoeken wij elkaar
alleen in de herinnering.
Laat ons met honger nog
van tafel gaan, verlaten
vol…
Hel
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 121 k ben mijn eigen rolmodel
want beter is er niet
defecten zijn recent hersteld
thans ben ik een hele piet
gevormd in hemel en ook hel
wordt elk door mij bediend
verlangens in een duister spel
bied ik aan ied’re vriend
maar ook vriendinnen help ik wel
zodat ik allerwegen dank verdien
die zorgen hunnerzijds ervoor dat ik niet aftakel…
RELIGIEUS HUMANISME
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 562 Ik weet nog geen raad
met de aftakeling van
mij en de wereld.
Wat heeft het voor zin
te leven, als het sterven
leven vernietigt.
Alle geloven,
godsdiensten, levensvisies
tobben daar nog mee.
De theologie
poogt oplossing te geven:
het godsbewustzijn.
Een religieus
humanisme geeft een beeld
van soort paradijs.…
geluk overvalt
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 117 geluk overvalt
als een havik
boven de canyon
cirkelt aftakelende
moederbomen
andere bomen
beschermen zolang
ze kunnen
twaalf ransuilen
samen wachten
op de schemer
het dichtgevroren
ijs kreunend kraakt
koperwieken en
ganzen overvliegen
de geur van een
regenbui na een
droge zomerdag
we gebutst en lachend
in een weiland…
het boek Dzyan
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 225 Boeken verzwijgen hun geheimen uit vrees te worden verbrand
Letters rukken zich uit woorden en woorden uit hun verband
Afscheid van de waarheid zoals die geschreven staat
Voltooit de aftakeling van de wereld die haar draagt
Alles evolueert
Tijd en ruimte voelen aan als zachtnatte klei
Schaduwen uit schaduw brengen zeven rassen dichterbij…
ONTMOETING
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 405 Hoe aftakeling
en ondergang der wereld
geluksdeur opent.
Hoe ik mij verhef
boven alle ellende
en met jou geniet.
Hoe ik tenslotte
nu al in hemel kan zijn
van pure liefde.
Hoe de ontmoeting
met eigen diepste wezen
dus god tot stand komt.…
Euthanasie
hartenkreet
4.0 met 17 stemmen 3.176 opgesloten in mijn aftakelende lichaam
moe en verdrietig van mijn eigen lijden
gulle eindigheid in besloten ruimte
verloren vrienden van vroeger
hoop op bevrijding van bezetting
van pijn en verdriet in overvloed
nu wachtend op een stem uit de toekomst
afscheid van achterblijvers in een dode ruimte
mijn kracht is weggeëbd en uitgeput…
Holocaust
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 421 Als ik droom dat ik doodmoe wegzak
in een witte smetteloze wereld, waarin
ik gewichtloos zweef, de eeuwige pijn
in mijn lijf verdwijnt en ik geen zin heb
terug te keren, weet ik zonder verdriet,
dat ik stervende ben en dat het goed is,
mij niets onmenselijks overkomt, geen
lichamelijk aftakelen na vernederende
geestelijke mishandeling…