Alle inzendingen over algemeen overige

hemeltergend ochtendlied herspeel nog even jouw refrein laat wroeging achterwege als een speelse harlekijn blijf niet langer zwanenzang de dood treurt wel een leven hemeltergend ochtendlied bespeel mij nog heel even…

Het is een algemeen beproefd model bij overheid, NAM, KLM en Shell.…

Zwarte broddellap Vastgezet op alle vier de hoeken Iemand Liet de grote steek Vallen die ruimte Laat voor een scherm Dat ontbreekt Niet diegene die Er bloemen op borduurde In wit, diepblauw en geel Ook niet de mieren Die snelle stekentellers Zelfs niet de grote juwelier Die zijn druppelstenen vasthaakt In de draden Losjes, edelglanzend…

Verstilling ik wil verstilling en bedachtzame, langzame bewegingen fluwelen voetstappen zacht als een zomerbries ogen vol verwondering en het ontluiken van verlangens aan de oever van de zilveren rivier en de bomen, ach ja, de bomen trouwhartige wachters waaronder ik mag schuilen onder een groene keizerskroon luister ik naar hun…

Ouderen geloven alles, mensen van middelbare leeftijd wantrouwen alles, jongeren weten alles.…

Voornaam en bruin zie ik haar lopen, breeduit gevuld m'n raam voorbij. Na alle slavernij van vroeger vrij was zij gelukkig naar het scheen. Nog zweeft een wereld om haar heen van katoenplantages uit het Zuiden, van Oh My Old Kentucky Home met zomers uit een verre droom. De negerhut, die van Oom Tom, is altijd nog haar huis en haard, haar…

Lieve overheid dank voor het nationale vuurwerk nu nog werk lieve overheid vurig werk alstublieft…

gradaties daartussen, daarboven, daaronder, daarin in jezelf, in je brein ligt je eigen remedie voor rouw die met kop en schouders uitsteekt boven alle vormen, remedies van algemene rouw maar die bestaan niet echt jij wel!…

Niet één wordt er als terrorist geboren, Die worden door de overheid gemaakt. Het falen van de overheden leidt Tot burgerlijke ongehoorzaamheid.…

We gaan er wat aan doen Want met 10% besmet Zijn we tot onze spijt Nog heel ver weg Van groepsimmuniteit Zoek een drukke winkelstraat Sproei aerosolen goed gericht Organiseer een zangfeest Doe ramen, deuren dicht Knuffel je medemens Betaal enkel nog contant Was je handen zelden Doe het voor je land Intensiveer je contacten Na een…

Is er eigenlijk een alternatief Of moet het altijd pervasief*. Wil je steeds het naadje weten Of alles voor zoete koek opeten, Aan jou het initiatief. Soms valt er over te praten Om de kerk in het midden te laten.…

Gemeengoed is niet algemeen maar goed, dat is van iedereen.…

De langdradigheid van een algemeen gedicht heeft een haiku niet…

De nieuwste rage, lik-op-stuk-beleid, gericht op hufters en op asocialen die flinke boetes moeten gaan betalen, is weer een melkkoe voor de overheid. De overheid piest zelf óók naast de pot maar blijft juridisch lekker buiten schot.…

De overheid wil dat nu strenger controleren. Vaak doet men zich onterecht voor als gehandicapt. De profiteur van de verzorgingsstaat Speelt jarenlang de rol van invalide. Waar overheden misbruik streng verbieden, Bestrijdt men nu met man en macht dit kwaad.…

Onze doelen zijn vaak nobel en heel sereen; voeren strijd voor vriendschap in solisme met het oog op het algemeen.…

Overheid laat zich gelden Henk Krol moet 't vergelden!…

bewegingloos naar vlakke zijde kartelt de abstractie ronding weg buigt zij in kil gevormde schaduw zijn onbehouwen wachten naar vorming toe…

Je reist met je ogen: Als een eeuwig stille film trekt leven zich aan je voorbij. Je gaat en staat waar de wind waait en ontwapent waar je kan, gewapend tot de tand met de hunkering sloten naar levens te openen, zonder sleutels. Met simpele gebaren, woorden, een blik. Wanneer je me ziet draag ik altijd die koffer vol gezichten;…

kapsel jouw onzichtbaar zijn in ranke sluiersteen als het verlies naar eigenheid die niemand raken kan verberg in lachende angst jouw schaamtegelaat vol droefenis cocoon er hoop vergevingsvol buigzaam naar fatsoenlijkheid…

waar molens dwalen in het duistere labyrint van opperste gerechtigheid de oneer gaat schuilen in die prangende vraag van het schuldig waarom zoekt Justitia haar blind vertrouwen in het weken en wegen naar eerherstel velt zij oordeel in bewezen feiten zij hoort de partijen luister ernaar…

breidel jouw pen geen kunstgevoel maar leef in de uiting van wat moet ontstaan raak er de hand die schepping weerstaat het lot achterna bekroning zucht bedwing dan obsessie weerstaanbare drang tast naar de grenzen van eigenheid waar letters gebeiteld als zegeschreeuw het dichten tot kunst hebben verweven…

hoe het kan dat jij zonder een woord mij in jouw schaduw zet me doet luisteren naar de melodie van het blad dat net genoeg wind vangt om ruisend te zijn ja, ik wil hier wel zitten het geruis opluisteren…

vervaarlijk met je tanden bloot lip gekruld door woest gegrom bijtensklaar en harenrecht die aanloop netjes uitgemeten mist de sprong haar degelijkheid kant nog wal de ijle lucht loop je schop na schop jankend weg die laatste net onder je kont…

Vanonder zijn geslepen hoedje glinsteren ogen en druppels droppen het zakje pinda's gebrand in de schoot van de bikinidame. Voor een habbekrats zelf geroosterd. Vanmiddag vaart hij over naar Saint-Tropez. Zo zwaar vandaag! Zowaar vandaag zie ik hoe hij in de spikke Mercedes stapt iets verderop achter struiken verborgen.…

Beschermende duisterheid verhult elke onvolkomenheid. Verwelkom iedere nacht met al mijn toverkracht, en heb alles, iedereen in mijn macht. Dan na talloze mooie dromen laat ik de zon weer opkomen.…

Tussen het woelige mensendeinen Glijdt mijn schaduw sereen mee Lijkt soms alsof hij wil verdwijnen Maar komt dan weer heel gedwee Hij voegt zich naast mijn persoon Om bij mijn voeten aan te sluiten Gedraagt zich als een zotte clown En is dan echt niet meer te stuiten Kronkelend en buigend over muren Buitelend over straat en stoeprand…

uit dromen weer tussen de lakens vallen en nog slaapdronken merken het is niets en toch die onrust in mijn hand op zoek naar schrammen letsels tere plekken er is niets de sprong dan in een scharreldag kip zonder kop - niet meer weten wat ik dringend moet vergeten niets…

wormen en spinnen geroosterd als trofee bij gebrek aan scalpels een regendans dooft het vuur want niemand vindt het belangrijk dat berkenbast altijd brandt we wisten al lang van het lijk op nummer drie de brievenbus bleef open…

“verse uilen!” roept de torenvalk grijze muizen vale ratten reppen zich de draaitrap af de klok slaat een vleermuis naar mijn ketel ik roer en roer tot het schuimt spat en spettert er zweeft een rode bus door mijn behang met een kwaakchauffeur de piepconducteur knipt het kaartje van glimworm fleur ik stap maar eens op in weinig…