15 resultaten.
Achter gesloten gordijnen
hartenkreet
2.0 met 13 stemmen 1.298 Daar dansen in eenzaamheid
Warme herinneringen
Tussen tranen en een glimlach
Wakkert kaarslicht schaduwen
Melodieën van de tijd van weleer
Het alleen van nu
Zoveel ramen met gesloten gordijnen
Deuren, die niet
Van het nachtslot gingen
De alleen gang
Naar het koude bed
Dat wacht
Waar eens dromen werden bezegeld
In de kast nog steeds…
Afscheid
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 2.292 Mijn geliefde is vervlogen
heel zachtjes uitgeblust
Geen hand meer op de mijne
geen mond die mij nog kust
Geen lachje uit de verte
geen hand meer door mijn haar
Niet samen zitten
en kijken naar elkaar
Er vallen nu geen woorden
er is geen ergernis
Maar ik weet nu uit ervaring
hoe eenzaam alleenzijn is…
Herfstberk
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 801 Je stam een zachte, zoete zuurstok, maar niemand proefde je; behalve ik –
ik heb jouw alleenzijn verbrand in de haard en
samen zitten kijken naar gezelligheid.…
Ik zie het wel
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 618 Ik zie het wel
Hoe jij anderen
Nooit bedriegt maar
Zelf steeds bedrogen wordt
Ik zie het wel
Wat jij steeds
Doet voor hen zonder
Dat zij jou waarderen
Ik weet het wel
Dat jij je groothoudt
Maar ’s nachts in je
Bed stilletjes alleen huilt
Ik zie het wel
Maar ik ben de enige -
Of niet? Wie weet is er
Een engel die je kent en…
Verbond
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 123 regen
Die men niet verdragen kan
Donderslagen
Diepe vragen
Die hoofden
En de geest
Doen verwarren
waarom is ieders
Geest
Op zijn eigen reis
Incompleet
Dat is wreed
Dat explodeert
En bezeert
Mondt uit
In stukgelopen relaties
In hartenzeer
door emotioneel onweer
Door het verlaten van de ander
Die er ooit was
Er voor jou stond
Het alleenzijn…
Coronatijd
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 99 De tijd is nu niet uitverkocht
zij heeft haar waarde verloren
Iedereen is gestationeerd
op zijn eigen eiland
sommigen opgeborgen achter plexiglas
Er zijn mensen die smeken om adem
onze vrijheid is onbewoonbaar verklaard
en telkens plaatsen wij een deksel
op wat weer achter ons ligt
In het vacuüm van ieders alleenzijn
cirkelen wij in…
ik wil je laten weten
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 533 schat
weet je wel
dat
ik deze dagen
zonder jou
in die
verfoeilijke
kou
verlang naar
jou en je sterke
armen
die mij zo
verwarmen
dat het lijkt
of de zon
altijd
schijnt
het vuur
altijd brandt
ik tel de
dagen
en de vragen
die dit
alleenzijn…
de oostenwind
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 820 de oostenwind
wuifde naar mij
in zwoele vlagen
hij vertelde over
het jonge kind
ik had toen nog niet tot
tien geteld, laat staan
dat ik zware stenen
kon dragen
de wind sprak
over die jongen
die slenterend over straat
zocht naar vrienden
tussen die massa;
de zienden
het alleenzijn bleek
al veel eerder geboren
niet wetend dat…
oostenwind
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 538 de oostenwind
wuifde naar mij
in zwoele vlagen
hij vertelde over
het jonge kind
ik had toen nog niet tot
tien geteld, laat staan
dat ik zware stenen
kon dragen
de wind sprak
over die jongen
die slenterend over straat
zocht naar vrienden
tussen die massa;
de zienden
het alleenzijn bleek
al veel eerder geboren
niet wetend dat…
Het droogboeket
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 265 Zolang de nagel niet met lossen dreigt,
bewaart ze, om 't alleenzijn te verjagen,
elk souvenir dat naar gezelschap neigt.
Haar zoon verfoeit de geur van haar verleden:
een beetje duf, het valt niet te vermijden
want elke klokslag breekt een uur uiteen
in stof dat dwarrelt over alles heen.…
jasmiin
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 929 Even, heel even
Vreemd leven
Mochten ze ruiken
Aan de zoet en zwoele bruidsruiker
Voordat de bruidsbloem in een boeket
Weggesmeten en aan de kant werd gezet
Verlepte de jasmijn
Die wondermooie vrouw zong heel fijn
Diep in mij
De sterke zwoele jasmijn verwelkte door verdriet
En verbloemde haar alleenzijn door haar lied
Met een wondermooie…
Alleengelaten
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 374 Dat zou wat zijn,
maar nee, ik was de slappe lul die depressief
te weinig vervulling van jouw verlangens bood,
ik ging in sneltreinvaart naar de gruwelijke pijn
van het saaie, vermorzelende alleenzijn, mijn lief,
ik hoop dat je minzamer bent na mijn vroege dood.…
Zijn foto
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 329 Toch kan ik hem nog steeds niet vergeten
We waren zo lang gelukkig met elkaar
Het alleenzijn valt mij bijzonder zwaar
Men begrijpt dit niet, kan het niet weten.
“De tijd heelt alle wonden”wordt gezegd
Maar toch, voor mij, blijft het gemis
Ik zie dan naar de foto, zijn beeltenis
Wij waren zo enorm aan elkaar gehecht.…
- Vergeef de liefde in mijn ogen -
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 305 Geloof de verborgen pijn in mijn ogen
open, verlicht, liefde..buiten de werkelijkheid
zodat ik haar kan zien,
haar warm in mijn armen kan voelen
vergeven, dat zoveel sterker dan het alleenzijn is
mijn hart dat weet, mijn oordelen
ze hebben mijn herinneringen pijn gedaan
ik herinner de ademloze momenten diep bewogen
terwijl ik 's nachts…
O nachten van gedragene extase
poëzie
3.0 met 5 stemmen 2.076 O nachten van gedragene extase
en diep gedronkene verzadiging,
als elk met zijn geluk te rade ging
en van alleenzijn langzaam wij genazen.…