Alle inzendingen over alomvattend

Wat bleek ik bedrogen te zijn door eigen geest want niet de zwarte trage duisternis leegte vreesde ik maar het uitnodigende alomvattende dansende licht.…

in een klimaat wat omslaat, treft je als een bliksem- inslag als een geliefde je verlaat de kiem van al je rusteloze wensen van vorige levens, wroetende residuen van de vroegste wensen, standhouden met dezelfde koppigheid, waarin illusies zich staande proberen te houden, totdat een geur en gebaar zich aandient, associaties met een alomvattende…

De wind liefkoost de rozenblaadjes zacht de hand strelend door het spinnenhaar scheidend de huid met zijn peinsplooien die zij voortbrengt De streling verveelt nooit mits gedachtenloos smorend de wortels rood verdwijnend trekkebenend in de zee van grijs wijs geslagen onbekommerd alomvattend spat de honingzachte gedachte uiteen Als een…

dacht ik toen hij binnen stapte jong, lang en knap eigenlijk, zou moeten schrijven zoals testamenten geschreven worden voor de laatste maal biechten laatste sprankel van de vrije wil de laatste alomvattende gedachte het laatste oordeel van het geweten en de laatste ronde uit het hart en zintuigen zingen zou moeten iedere dag het…

Meneer de directeur, Je was achter glas één alomvattend oog. We waren bang, we dongen naar je gunst. Wonderen grepen plaats. Een kantje haring op de stoep of tante die aanbelde in ‘t aak'lig zwart en zowaar een handreiking deed. Jouw werk! Op het laatst huisde je aan het eind van de gang en schrok op als ik klopte.…

geniaal blijft eigenlijk vrij normaal immers het geniale element vat per keer slechts 'n fragment weest dus niet bang voor de banaliteit van gebrekkig weten de specialist weet niet wat generaal is de generalist niet wat speciaal is zelfs de encyclopedist die per letter waarheid vist vangt maar fragmentarisch weet dan nog niet…

De manier van zitten en die alomvattende glimlach. Net als roomse tekeningen en beelden van Jezus. Maar dan veel echter. Van de schrijver Hans Werkman, dé biograaf van Willen de Mérode, kreeg ik ooit de bundel 'Lichtgeraakt' van Jaap, en warempel nog aan toe, Hans leek eveneens op mijn vader en Jaap.…

Het is zo, nu ik zover ben gekomen, in jaren althans en dat heet bescheidenheid blijk ik onderdeel van iets dat ik niet kan kennen zo groot en wijds maar het voelt niet aan als mezelf ontkennen Doch een alomvattend plaatje van mijzelf heb ik niet paraat en ook op geen moment feitelijk gekend ik ga wel over van iets naar het onbestemde niets…

Wat draagt men, hellende over 't graf, Hier, hooggetopte duinen af, Daar, bergen op in vlakke heiden, Op dat het alomvattend oog Langs 't eindloos zeeruim weiden moog, En de avondzon te bed geleiden? Uw zon, o stervling, daalt eerlang! Reeds helt zij naar haar ondergang, En de eeuwigheid gaat voor u open.…

Kunst is de alles overstelpende liefde en de alomvattende. Als de zoon van Tobias die ter genezing van zijn vader uittoog naar een ver land, en daar de vis haalde met de kieuwen uit het water: de ogen van zijn vader het licht schonk. Kunst is de liefde in elke daad. Kwintessens. En het volledig liefde zijn.…

Ritmus van mijn Ik, opgelost in het alomvattende ritmus van de elementen. Wandeling, rit door regen, regen, zelf rit door der getijden zegen. Lust van te gaan en de regensruppels sterven te voelen in het koele van mijn regenjas.…