Het liefst heb ik je puur
Je ruikt heerlijk, erotiserend
Dat kleine vleugje kaneel
Verlies mijn zinnen
lik hard en teder pracht
proef walnootlikeur
Ik bijt je middendoor
bitterkoek, amaretto
Je smelt hemelzacht
Verrukt de papillen
op mijn tong
Ik wil meer, meer
Je doosje leeg
mijn klaargemaakte
romige bonbon…
de amandelen
van amaretto di saronni
nog steeds niet geknipt
gegroet oh schone pauw
wat nieuws uit asia
pardon, ik heet kalkoen
kom uit amerika
leef weggedoken
voor alle smeulwinden open
in honing roken
eerste tranenvlaag
en stemmen worden vaag
muzikaal geklaag
riolering lek -
het boerderijtje drijft weg
op grijs water…
Walsend langs het glas,
Druipend van verlangen,
Amberijzig drijvend in je bedwelmende ogen,
Om dan te verglijden
Langs je zoetgevooisde tong,
Tongstrelende amandellikjes
Proeven zich een kronkelweg
Langs mijn ruggengraat
Naar de fladdervlinders
In mijn buik,
Nog een kusje..…
Zij koos echter voor de biefstuk met
truffelsaus en citrusgarnering en als
begeleidende drank een Tia Maria, een
Baileys, een Cointreau, een Amaretto
di Saronno, een Licor 43, een Famous
Grouse en tenslotte een Jägermeister.…
De mensen schrijven er in krijt:
wafels met amaretto-advocaat.
En dat is ijs, met,
geschreven als een dubbele krul,
wat slagroom.
Hij bestelt een pannenkoek.
Hier niet met spek.
Een zwarte kip intussen
scharrelt om hem heen
met veren als een vacht
van beren
die je vreten kunnen.…
Na een halve fles jenever takel ik een gekoelde
fles Amaretto di Saronno uit de tuinvijver en na
wat coke-snuifjes ga ik op mijn gemak de zoetheid
naar mijn buik verplaatsen, waardoor ik al gauw
buiten westen dreig te komen en mijn helderheid
geheel vertroebeld, waardoor de literatuur geen
boodschap meer aan mij heeft, want ik sla op tilt.…