Alle inzendingen over ambrosia

Na lang samen zijn is wat azijn in de relatie gedropen. Druppeltjes zuur doven 't vuur. Ambras onbehouwen beschadigd vertrouwen. Er zijn juwelen die jullie delen durf ze strelen. Als toekomstprijs beloof ik Godenspijs.…

ik zie haar nog binnen komen bescheiden en onopgemerkt toch straalde ze onderhuids zoals de spieren trillen van een paard wachtend op het startsein ik zie haar nog zitten aan de overkant van de tafel herinner me haar chemisier met witte en blauwe biesjes welsprekend sober en elegant ik zag haar lieve sprankelende glimlach ik hoorde…

Hoe heerlijk was elk jaar dat nieuwsbericht Dat het seizoen waarin men hooit voorbij was En dat de lucht voorlopig pollenvrij was Maar dit jaar is dat nieuws nog niet in zicht De hooikoorts suddert in de herfst nog na Het vloeit ons aan door de ambrosia…

Ambrosia, wat mij toch aan komt vloeien Uw volle schedelveld pleegt mij te kwellen Hatsjie, hatsjoe, zo luidt mijn klankgazelle Daar u bij koeler maan blijkt door te bloeien U maakt, als vlaag in najaarswind verscholen De hooikoortstijd als duizendjarig dolen…

Ambrosia wees ons de weg. --------------------------------------------- uit: ''s Zomers stinken alle steden', 1997.…

Cantilene Ambrosia, wat vloeit mij aan?…

niet meer nu van grassen er wordt gesproken van een composiet die mij gister hevig tranen liet komt tot in oktober binnen waaien het stuifmeel van alsem ambrosia groeide eerst alleen bij de indianen nog voor het grote verkassen toen zij nog op hun eigen waren Columbus nog niet uitgevaren over de rand van oceanen zomers fris met plassen…

Want anders word je opgegeten Loop hard en gooi en neem die hindernis Toe, spring alsof de vloer van lava is Verander in die Mexicaanse muis Victorie doet je drinken met de goden Ambrosia die wordt je aangeboden Bij winst dan wacht u lof en feestgedruis!…

dan stofzuigen en dan het stoepje vegen, die plee die kan er ook weer even tegen, intussen nog twee kindjes grootgebracht De snelste huisvrouw van het ondermaanse, die nooit een keertje rust nam of bedaarde, die elk bestaand record eenvoudig doodde Toe, rust nu maar en weet dan, gij Spartaanse, jou wacht na dat gerén op Moeder Aarde, ambrosia…

Ambrosia die wordt je aangeboden, want Ellen is zo snel, geen poezenpis, ik zal eens laten zien hoe snel dat is, dus volg met mij de zakjapanmethode Tik ín: acht, núl, nul, delen door – welnu – een één vijf púnt vijf víér en dat maal drie punt zés en dan de =-knop: hop, hatsie- kiedee, de snelheid in k. m. p. u.!…

onverdroten over van kroos vergeven sloten de schaamte was allang voorbij toen jij mij hees begerig zei boom voort wat sneller graag de pruimen die gaan nu komen die blauwe weet je nog wel slome hangen er te grijp en lekker laag ze had gelijk maar ze waren geel mooi doorrijpt voor maag en darm hollands medicijn voor rijk en arm sapte als ambrosia…