Het huis is leeg,
Iedereen is weg,
Alleen mijn lege ik
Woont hier nog,
De storm woedt
Om het huis
En in mijn hoofd,
En de angst kruipt
In vlammetjes
Langs mijn benen omhoog,
Dan hoor ik in de gang
Een zacht goedaardig gebrom
En ik realiseer me -
De hond is er ook
De rust keert terug in mij
En de angst slaat dood…
Achttien waren jullie in getal,
Wachtend op het einde -
Achttien levens die zonder reden
Voortijdig verloren zouden gaan
Onvergelijkbaar met de duizend
Doden die ik dagelijks sterf
En evenveel levens die ik dan
Ongebruikt langs me heen zien gaan…
Bang voor gist'ren,
Bang voor vandaag
Bang voor zo meteen,
Bang zoals geeneen
Bang voor morgen,
Bang dat ik het niet meer kan,
Bang voor de angst
Die het leven platlegt
Van een echte man…
Het is een raar gegeven
Maar toen hij zo plotseling stierf
Stopte zij spontaan met leven
Een soort van coma beperkte haar
Uit angst voor wat komen zou
Zo verspilde zij jaar na jaar
Het was een fikse strijd
en het werd haar niet zomaar gegeven
Maar eindelijk na jaren kwam zij weer tot leven..…
Die op de
Onmogelijkste
Plekjes leven,
Zich tussen
Tegels zelfs
Vermaken als waren
Ze in hun eigen huis,
De aardkorst doorboren
Om lucht te geven
Aan groei en bloei -
' k Wilde dat ze
Mijn inktzwarte
Nacht doorboorden
Zodat ik met mijn
Leven verder kon gaan…
Kat je af
Terwijl ik
Zielsveel van
Je hou - laat
Je mijn nagels
Voelen terwijl ik
Je eigenlijk alleen
Maar strelen wil
Bang om je
Te verliezen,
Zoals ik ook
Mijzelf verloren heb…
Steeds meer durf je te groeien
Niet langer verstopt
Niet langer ongezien
Steeds meer kan je hebben
Steeds meer kan je geven
Steeds meer laat je zien
Steeds meer doen wie je bent
Niet alsof, of zoals die ander
je kent
Steeds meer deel je je angsten
Vertel je over je pijn en over
hoe het is om zo gevoelig te zijn
Steeds meer…
Zo noemen
ze het
Piekerstoornis
Piekeren
iedereen
kent het wel
Het heeft
totaal
geen zin
Dat
weet
ik wel
en ik
doe mijn best
het te
accepteren
en het niet
zo serieus
te nemen
En het te
verminderen
maar
op het
moment
ben ik er
zo klaar mee
en kost
het me
zoveel energie
zodat het me
alle plezier
ontneemt
Toch…