Alle inzendingen over armen OR sterven OR liefgehad

laat me niet dromen over ontspoorde letters als het bloed niet sterven wil doorheen al mijn zinnen want onbespreekbaar wacht ik op vleugels en armen vol rood gestold licht omring me niet met dichtbije nachten die het sterven verbergen in het opwaaiend stof want in het schreien en voorbij gaan vallen de letters in mijn…

Ik heb een rivier gevuld met tranen die ik om jouw gelaten heb wanneer mijn sterven met rasse schreden nadert laat mij dan verdrinken in het water van mijn deemoed als jij hier niet meer bij mij wilt zijn dan hoop ik dat ik je in de hemel weer in mijn armen mag sluiten de tijd heelt voor mij geen wonden, slechts het sterven…

Sla de armen ineen en probeer te verklaren waarom je elkaar nooit hebt liefgehad en het geweld met de jaren andere vormen aannam als je toch samenleeft in een stad.…

, ik beroer ze met mijn vingertoppen omdat je me nooit hebt liefgehad…

Je zal weer dromen van de dagen toen we in elkanders ogen zagen, dat we elkaar zo hebben liefgehad.…

ik heb een mens liefgehad een mens met fouten en gebreken die toen ik lief had van geen betekenis leken maar met de jaren groter bleken dan toen ik liefde dacht…

Sla je armen om me heen en hou me vast hou me vast als de tijd het laatste kwartier aangeeft de zon ondergaat en de nacht begint Sla je armen om me heen en hou me vast hou me vast als de tijd zijn laatste adem uitblaast en me meeneemt naar de eeuwigheid Hou me vast…

Ze loopt elke dag voorbij het grijze haar fier opgestoken Ze laat haar hondje uit en spreekt hem zachtjes toe Ze loopt elke dag voorbij in dezelfde verschoten jas een plastic tasje in haar hand Ze spreekt zachtjes in zichzelf Ze loopt elke dag voorbij naar de winkel in de schuur daar wordt haar tas gevuld Ze prevelt zachtjes: dank U wel…

Je armen om me heen Ik denk laat me los Maar voel me tegelijkertijd zo verloren Ik kan niks meer We zitten daar maar Geen idee van tijd Wat we wel weten is.. Dat we elkaar nooit meer loslaten Voor eeuwig bij elkaar We hebben misschien twee harten Maar ze kloppen als één!…

Maar dan denk ik:wat maakt kleding nou uit sommige mensen zijn zelfs te arm voor een beschuit…

Armen vol geluk dat is een kostbaar geschenk houdt het stevig vast.…

Wij sluiten alles hermetisch af om ons te beschermen tegen het gespuis Zij slapen met open ramen en deuren Wij leven met de mobiele telefoon, de PC en de TV Zij zijn verbonden met de hemel, de zon, het water groene velden en de schaduw van de bomen De moraal: zijn zij arm, ver van de bewoonde wereld, of zijn wij het...…

kom in mijn armen en laat me je laatste uur verwarmen en wiegend eindigt hier jouw avontuur nooit meer in mijn armen geen kopjes nooit meer vragend in de keuken geen gesnor de brandstof is op…

Ik gaf aan jou mijn vreugd, mijn leed en mijn schemergouden dromenschat, opdat je later nog zal weten hoe ik je heb liefgehad.…

En alles wat ik heb liefgehad, heb ik nu lief in mijn leven.…

ik heb je het meest schadeloos liefgehad. ----------------------- uit: 'Lijfkreet', 2006.…

Je ligt nog wakker en denkt aan de nacht wat komen gaat is onbekend men noemt het wedergeboorte maar sterven is wat ons wacht al wil je vleugels dromen zachte armen om je heen mijn lief, laat ons nu vrijen onder de zon beminnen niemand kan ons helpen armen reiken niet verder dan om het leven heen in zekere zin sta…

wie laatst overblijft is geamputeerd, mist vooral de lichaamstaal van warme liefde. jlb mannen die durven laten zich niet te vroeg kisten zij dromen verder. jlb je hoofd leegmaken beste voorwaarde om iets nieuws te beginnen. jlb…

de natuur heeft altijd haar wetten : iedereen sterft op een dag . dat kan je niet uit je geheugen zetten maar wat wel altijd zal blijven: mijn glimlach en mijn optimistisch gedrag !…

Jij wilt je God nog danken, prijzen, omdat Hij ook jou heeft liefgehad. Gelukkig mens, jij blijft nog hopen. Jij wilt nog kiezen, hoe je gaat. Je mag een kind nog laten dopen, en kiezen voor vrede, in plaats van haat.…

‘k Geef nu aan jou mijn vreugd, mijn leed en mijn schemergouden dromenschat, opdat je later nog zal weten hoe ik je eens heb liefgehad.…

ik zag mijn vader even zitten in zijn stoel, oud en gesleten zoals hij daar altijd zat ik was het zomaar haast vergeten hoe hij daar altijd heeft gezeten en hoe ik, zonder het te weten hem eindeloos heb liefgehad…

het liefst verslenter ik de zwaarte van de zondag langs waterwegen die mij dragen kunnen als een verstekeling verborgen in hun stroom, tenslotte opgenomen drijven naar bestemmingen waar een ander woord verkondigd waar geluisterd en gefluisterd wordt maar ook intens gevierd en liefgehad met allen die ooit waren en die nú zijn…

En zagen vrouwen, wreed of teer, De dwaze doler menig keer In wilde aanbidding voor hen knielen; Schoon Lief, hoe 'k hen heb liefgehad, Het was úw glans die ik aanbad In aller schone vrouwen zielen. -------------------------------------- * marren, toeven, wachten…

Hij kende de mensen van binnen wist wat er was in ons hart haat en verraad doornen en spijkers – toch, niet te geloven heeft Hij ons liefgehad Hij kende de mensen van binnen achter het masker zo arm lachend uit angst bijtend uit pijn van groter te willen een godje willen en maar mens te zijn Hij kende de mensen van binnen wist dat…

Meer dan dat ik ben een vrouw en heb liefgehad…

na al die jaren na al de vragen zijn het nog steeds de tranen die mij herinneren ik heb je zoveel liefgehad lief, zoveel maar kan de stukjes jij niet meer ontwaren in schimmen van leugens verknipte verhalen van verlangen…

Hij houdt Zwarte Piet in zijn armen op schoot, want die is al kreunend op sterven na dood. Ten grave gedragen door Roetpiet en co. Helaas, speculaas. En nu mijn cadeau!…

Doodgaan doet ieder mens wel een paar keer op een dag, sterven is doodgaan bij het gevoel en stilstaan bij het liefdesverdriet wat je hebt, overgaan doet elk mens maar één keer bij het verlaten van het lichaam en de aarde.…

Zo graag schreef ik iets opbeurends, zo graag schreef ik iets grappigs, lolligs, of gewoon over idiote acties die buiten plaatsvinden. Dat kost me geen moeite. Maar wat boeit het jou wat er allemaal gebeurd buiten, niks toch? Kan 't jou iets schelen dat de zon schijnt? Vast niet. De avond valt, langzaam maar zeker komt er een donkere deken over…