Alle inzendingen over avondwake

als de merel bij het heengaan van de dag de avondwake fluit word ik stil en de nacht mijn bruid…

met de maan linksachter door de avond heen geen zwarte gaten slecht de zachtbeschenen weg langs bermen knielend gras ik was daar ook en zag de glans van kleine vonken, op een waterrijke sleur vol donkere hiaten die sloot wist enkel wat daar voortbewoog om in mezelf te praten koos ik slechts een taal die er, in diens eenvoud niet…

heden schuiven nachten voor de zon verstijven gordijnen tot mummies bleekt euvel licht tot vale hapering verteren magen het dagelijks brood verwateren straatstenen tot knarsen onder haastige zolen van onbestemde spoed volgzaam zwijgen vogels, zaaien ochtenden in blijvende herinnering en wordt het stil rond de oren…

Praten met mijn vader Luisterend naar zijn zoon In de stilte van de nacht Zo intens en ongewoon Verhalend over dingen Die voor ons bijzonder zijn Zittend bij elkaar Soms rechtlijnig overal tegen Vaak wel op één lijn Pratend met mijn vader Ook al is hij jaren dood Van hem mag ik klein blijven En hij blijft altijd groot…

Op weg naar jouw onbeweeglijk lichaam het contrast van je dynamische karakter dat in serene rust droomde bij de avondwake reik ik mijn armen voor de laatste omhelzing.…