zo dierbaar, deze week
van oude en nieuwe verhalen
verweven door stevige draden
de witte ophaalbrug
wat hebben wij genoten
van bootjes op het Spaarne
slenteren rond de Bavo
broodje gezond bij "Jansje"
stille rust in Teylers Hofje…
dat was vader
zwoegend op het harmonium
zingend met ingehouden stem
en later in de Bavo het weergaloze
orgel zo uitbundig soms
dat het voorgestoelte trilde
en ik trilde mee tot de stilte
vulde het gebouw in zijn geheel
en David op het orgelfront
voor Saul en het kind
tokkelde
een lichte voorjaarsregen.
1 februari 2002
ZONNELEEN…
Ik zie de trots van de Bavo
en over het Spaarne - jawel -
gaat een ontspannen kano
op weg naar de Mooie Nel.
Bij alles wat ik zie in Haarlem
en bij alles wat ik hier voel
herken ik een beetje van jou.…
Jeronimo vertelde mij vandaag hoe hij uren kon
uitkijken over de besneeuwde daken van de stad.
Een staand horloge was voor hem de toren van
de Bavokerk maar hij liet zich niet tot de orde roepen.
De toekomst was een duister gat en wegdromen
verrukkelijker dan studeren.
ontzagwekkend
boven binnenstadsdaken
een zwenkend eskader
duiven:…
een telefoon
de glazen weer gevuld
kijken wij elkaar
met glimmende ogen
naar een volgend verhaal
weer genieten wij
in korte broek
van onbezorgde jeugd
als aan de zahnstraat
naast een ballentent
voor het ouderlijk huis
de kermis schommelt
die ‘s avonds ons
niet slapen laat
opnieuw grasduinen
langs het kerkhof
van de heilige bavo…