55 resultaten.
Mijn dag en was niet oud genoeg
poëzie
5.0 met 1 stemmen 808 Zo schijn 'k (misschien der vreugd bestemd)
een vrouw, die, vreemder angst beklemd,
oneindig naait haar doden-hemd
steke bij steke.…
maelstroom
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 126 de bodem van de rivier
is bezaaid met lijken
de aarde waarop ik loop
is bezaaid met lijken
de lucht zwevend boven mij
is bezaaid met lijken
beklemd hart
zeer
ademhaling stokt
hallucinant
het verleden,
mijn verleden
komt met mach 9 dichterbij
voorbij, haalt mij in
blaast mij omver
vermorzeld mij
schept een toekomst
die niet de mijne…
VREEDZAME ANGEL
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 509 De man veert eensklaps op, voelt zich beklemd:
een hinderlijk diertje komt opdagen.
De wesp gonst rondom het wakende hoofd,
geeft de bestuurder bange berusting,
die dankzij sprekend verstand langzaam dooft.
Vastbesloten handen zijn sterke leiding
voor het voertuig, dat behouden reis belooft:
mogelijke steek is een zegening.…
'k Hoor, hoe met gouden lijst de schilderij
poëzie
3.0 met 12 stemmen 1.851 .'
Maar 't panorama - ergernis voor wijding
geeft mij zijn sluwe en spokige misleiding:
't liegt mij de straat op, wrev'lig en beklemd,
waar, diep genot om eerlijkheid verscherpend,
rumoerig klikkend, knallend, klinglend, snerpend,
het leven rent en motort, fietst en tramt.…
Oude matroos
gedicht
3.0 met 4 stemmen 2.328 Beklemd ging hij aan land, het was nog vroeg.
Grijs licht hing om de schepen en de kade.
Hij sloeg de oude kerk verwonderd gade,
en ging voor anker in een lage kroeg.
Des middags zwierf hij eenzaam door de stegen
kind'ren speelden met scheepjes in de goot
en vrouwen zongen.…
Sein und Sollen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 83 Het zwoof in klare koepelzalen
In 't vacuüm van Maegdenburger bollen
Beklemd in Sein en losgeraeckt in Sollen
Verblind door primavera's zonnestralen
Ons past verschoning echter niet, Ghislaine
Noch van uw kant en evenmin der mijne
Het was een cul-de-sac, mijn madeleine
Elck speelt zijn rol, u d'uwe, ick de mijne
Ick kus u, leg mijn…
'K hoor, hoe met gouden lijst de schilderij
poëzie
3.0 met 14 stemmen 1.559 Maar 't panorama - ergernis voor wijding
Geeft mij zijn sluwe en spokige misleiding:
'T liegt mij de straat op, wrev'lig en beklemd,
Waar, diep genot om eerlijkheid verscherpend,
Rumoerig klikkend, knallend, kling'lend, snerpend,
Het leven rent en motort, fietst en tramt.…
het verhaal van een vader
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 2.350 ook ik ben vroeger jong geweest, m’n zoon
en schopte tegen keurslijf, tegen wetten
die mij beklemden –bijna als sonnetten-
drang naar vrijheid voerde steeds de boventoon
gezag kon steevast rekenen op hoon
wanneer zo’n ouwe lul mij wou beletten
dan maakte ik met hem de kortste metten
en kreeg die eikel z’n verdiende loon
ik voelde mij een…
Hap slik weg
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 554 prettige belevenis
het is als breed vertakte bomen snoeien die gelijk
weer verder groeien, ruimte nemen
zonder rem en die je dan met taaie twijgen
in een snelle werveling zwierend om je oren slaan
ik krijg het niet gedaan, te lachen in
het even dat dit leven lollig is en ben
als een gevangen vis die verloren rondjes draait
in mijn kom beklemd…
Gemeenteraadsverkiezingen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 186 En als ik straks het stemlokaal, een schoolgebouw,
verlaat in ons vrij land, door geen tiran beklemd,
ben ik, dat weet ik uit ervaring, blij-gestemd!…
zwijgen is te weinig, woorden te veel
hartenkreet
4.0 met 18 stemmen 1.338 vraag ik stil
over wat er is, wat jou zo beklemd,
je lijkt me zo verdrietig gestemd,
stort je hart maar uit, als je dat wil
ik begrijp het niet Oma, mompel je zacht,
mijn meisje, ze ziet het niet meer zitten
ze glipt bij mij vandaan, het is niet wat ze wil
het komt zo plotseling, dit heb ik niet verwacht
het is zijn eerste liefde, zo zuiver…
Uitvaart
poëzie
4.0 met 3 stemmen 605 Mij klopte 't hart beklemd, bij wilde schokken.
- ‘Wat moet’, vroeg ik, ‘dit dodenfeest beduiden?’
En 't koor der klokken bleef eenstemmig klagen,
De maagden weenden met gesluierde ogen
En geen gaf antwoord op mijn bange vragen.…
Eenzaamheid
hartenkreet
3.0 met 41 stemmen 2.656 Snakken naar een zoen
Of iets van genegenheid
Mijn hart is beklemd,
Soms ben ik mijzelf kwijt
Op jouw manier, hou je van mij,
je wilt niemand anders aan je zij.
Toch, kun je niet geven, waar ik naar verlang.
De vraag, of je echt van mij houdt, maakt me bang.…
Aan mijn geboorte-plekje
poëzie
3.0 met 3 stemmen 652 Maar onrustig jaagt mij ’t hart;
‘k Word beklemd van heimwee-smart,
Van verlangens boezempijn,
Als ik ver van u moet zijn.
Heilige geboortegrond!
Tot mijn laatste levensstond
Hang ik aan u, als een kind,
Dat zijn moeder teer bemint.…
Voorstelbaarheid ?
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 36 Het voelde weerloos hoewel geen gevaar dreigde,
beklemd in onszelf ondanks de mildheid van de natuur
die teer maar ook vol maagdelijk vuur met haar aan
mijn denkbeeldige hand raakten we verder afgedwaald.…
Op het verongelukken van doctor Roscius *
poëzie
3.0 met 15 stemmen 4.704 Zijn bruid t’omhelzen in een beemd, bezaaid met rozen,
Of in het zachte dons, is geen bewijs van trouw;
Maar springende in een meer, waar ’t water stremt van kou
En op de lippen vriest, zich te verroekelozen,
Dat ’s van twee uitersten het uiterste gekozen:
Gelijk mijn Roscius, beklemd van druk en rouw,
In d’armen houdt gevat zijn…
Ze zag alleen maar bomen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 96 ze droomde
liep in een bos
ze zag alleen maar bomen
er was geen zon, geen licht
geen lucht, geen wolken
alleen maar bomen
de sfeer was dreigend
duisternis overal
ze was alleen met angst
voelde zich
opgesloten, beklemd
zag geen verleden
geen toekomst, geen heden
ze zag alleen maar bomen
toen was daar
die open vlakte
zo vrij en…
amos monachos (tweede versie)
netgedicht
1.0 met 6 stemmen 1.340 het ware het goede het schone
moest in alle eenzaamheid
te vinden zijn
hij vond
met stomheid geslagen
op de koude steen een hert
en na lang zoeken
een beklemd konijn wiens gillen
over zee verdwenen was
binnen in zijn kluis
las hij boek na boek
maar geen licht ging hem op
geen vriend verscheen
in het voorbijgaan blinkende…
Verlangen naar eeuwigheid
poëzie
4.0 met 2 stemmen 312 Wat wrede stem dan, die ons riep,
Om luttel vreugd te smaken,
Gekocht voor moeite en bange strijd,
Beklemd in eng begrip van tijd?
o Eeuwigheid! gij zijt de ree,
Zo lang gezocht op ’s levens zee,
In zo veel wilde baren!
Ontsteek uw baken op de kust!
Gods lichtend Woord doe ons gerust
En juichend binnen varen!…
Stabat Mater
poëzie
3.0 met 16 stemmen 4.632 wie zou zich niet bedroeven,
Zag hij 't hart beklemd van schroeven,
Om de Zoon, die 'r onder lag?
Zij zag Jezus pijn en stramen
Lijden, om ons al te zamen,
En hem sterven met geschal,
Toen die Waarde en Uitverkozen
Treurig, als een troosteloze,
Zijne geest aan God beval.…
Herinnering.
poëzie
4.0 met 2 stemmen 1.031 Een kleine vrees beklemde ons dan,
Hoe wij het rechte spoor half tastend zouden vinden;
Doch liefde gaf ons moed, en licht en vrolijkheid,
En bracht ons veilig aan de woning mijner vrinden.…
In het gevang.
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 776 Alleen voelde hij zich beklemd achter stangen.
Hij kwam niet meer achter stang.
Het lukte niet en het mocht niet.
Zijn vrouw had inmiddels een ander.
Dat leven kon hij niet zien.
Onmogelijk zien.
Dat leven mocht hij niet zien.
Daarvoor zat hij in het gevang.
En achter de tralies zag hij na jaren zijn vrouw.…
In de wrede zomer
poëzie
3.0 met 13 stemmen 4.385 Hun bloeiende landen liggen geslagen,
En Holland leeft beklemd, met strijd bedreigd,
Het woest geweld versmoort al smartlijk klagen
En bedwingt de harten, dat elk man lijdt en zwijgt.…
Aan het kasteel van Antwerpen
poëzie
4.0 met 1 stemmen 657 Of heeft u 't oorlogslot bestemd,
Om door een muur van staal beklemd,
En door een meir van vuur ombruist,
En door een kogelbui vergruisd,
Te dulden, dat der Franken staal,
Oud-Hollands kroost in zegepraal,
Als rijpe koren maait op 't land,
En op uw trans zijn vendels plant;
Vereend met Londens waterstag
En Brabands onberoemde vlag…
Oude Piggelmee
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 1.033 riep beklemd het ventje
"Och! mijn vrouw heeft nu geen tijd
Om haar huisje schoon te houden
Zegt ze, en.... ze vraagt een meid."
49.
't Vischje gaf niet daad'lijk antwoord,
't Was als of het even dacht,
Maar toen klonk wéér 't stemgeluidje:
"Dwerg dat heb ik wel verwacht."
50.…