Alle inzendingen over bekoren OR bleek OR treurig

Ruil nooit uw zachte kleur, bekorelijke Blonden!…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

Met de dansende kou in haar zachte ogen lacht ze naar het ijs dat alleen met haar onverstoorbare liefde bevriezen wil…

als scholiere liefelijk springerig een hinde nu een vrouw getroffen door het mateloze licht "ik wil de wind de golfslag samen met het witte licht vanavond over zee ik bel dolfijnen en wij spelen en verdwijnen" zij vergt dat ik haar stroeve nek masseer mijn hand maakt los en ik karteer verborgen samenhangen haar zwijgen sla ik op of is…

Het is weer even wennen De aandacht die je schenkt Bestookt door jouw smsjes Met liefde naar me wenkt Het is weer even wennen Nu jij me steeds wil horen Zacht stemgeluid koestert Mijn lach je blijft bekoren Het is weer even wennen Nu je gevoelens verweken Heimwee naar mijn passie Je weerloos hart bezweken Het is weer even wennen…

Schakerende velden met rijst in het licht die verzachten in de wuivende pracht van de palmen karbouwen die ploegen in eerzame plicht een gestalte die waadt tussen rijpende halmen De scheefstaande hutten aan tropische lanen en een vrouw met een glimlachje op een balkon haar kindje dat kraait naar de kleurrijke hanen de gezichten die stralen…

groene vlakken, tint op tint een werveling door goudgele halmen braakliggende grond voren met hier en daar een kronkel witte of paarse bloei - een aardappelveld het platteland, door geen kunstwerk te evenaren…

Elke dag een verloren dag Als 'k jou niet heb gezien Steeds opnieuw Dat verlangen naar Elke avond echt dat gemis Als 'k jou niet kan voelen Steeds opnieuw Hevig zuchten naar Elke nacht weer kom jij voorbij Helaas slechts in mijn droom Steeds opnieuw Blijf ik begeren…

aan de oever bij het meertje waar koele westenwinden ritselden door wilgen zou je me thuis kunnen brengen jij met je hoed tussen je vingers die de stralen uit je ogen wreef jij betoverend in het avondrood en dan met mij naar het verborgene blijven luisteren, lachen, vredig zeggen dat ik zweverig ben in de bekoring…

En de uiterst bekoorlijke blondines met groene, ja zeer groene ogen het kortst van al: korter nog dan een gedicht, korter dan de snelheid van het licht in hun groene, ja zeer groene ogen. --------------------------------- uit: 'Bandloze gedichten', 1996.…

Een alt en een bas in een koor Zij mochten graag urenlang jammen Hun sound was een lust voor het oor Zij hadden geweldige stemmen Een koor met een alt en een bas Plots bleek de geliefdheid te stremmen De roem was zo breekbaar als glas En moest wel tot treurigheid stemmen De bas in het koor werd toen alt Falset in een groepje te Emmen Zo…

mijn hemel kust bewogen wolkjes wanneer ik droevig naar de regen staar mijn hemel verzacht de dwaze wind wanneer ik kwijnend in de stormen rondwaar mijn hemel verbergt donkere schimmen wanneer ik stervend door de schaduwen glijd mijn hemel weerkaatst het rustige blauw wanneer ik bleek langs de oevers verdwijn…

koud spillebeenden voeten over de striemen van gezwollen tepels naar de kille handen waarin ik heb gewoond met een handgebaar en enkel ogen schopten schoenen naar zeepbellen; leeg geblazen op ongehoorde windvlagen woorden werden gescalpeerd en tranen beschilderd met oorlogskleuren die in langgerekte jaren het knikken deden beven…

en bracht het emotievolle rust ergens was ik blij dat na de regen zomaar ineens de zon scheen alles bleek zo afgestemd.…

Er hangt een treurige geur in de gangen van het tehuis somberheid daalt op mij neer al brengt 't interieur wat kleur. Ik ruik een treurige geur op een reünie geur van vergankelijkheid weemoed en nostalgie. Ik proef de treurige geur bij een ter nagedachtenis ruik en proef herinnering van dát wat niet meer is.…

Hoe kan de lente dan bekoren? Hoe kan je juichen en dansen? Laat me even treurig zijn, even of ook wat langer misschien. Treuren is hard werken. En kinderen dan? Die gaan hun eigen wegen; ze moeten wel, hun toekomst moet nog beginnen en ze moeten fouten maken, dwaze dingen doen. http://www.youtube.com/watch?…

ze leek wel uit een sprookje weggelopen een blonde en bekoorlijke prinses dus prompt vergat ik elke wijze les daar ging de pijlenkoker weer eens open en Amor bleek een ware Wilhelm Tell haar hart werd door zijn eerste pijl gevonden vervolgens vonden wij elkanders monden een kus zo warm als zand in de Sahel dat kussen had ik beter kunnen…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Beetje beperkte Sinterklaas dit jaar, Wel scheelt mij dat behoorlijk in contanten En met drie ‘klanten’ weten wij van wanten, We zijn, vermoed ik, daarom heel snel klaar. Kan ik daarna nog snel de boom versieren, Er valt dit jaar altijd wel iets te vieren....…

en treurig heb bevonden, nu mocht ik het sprenkelen in het ronde rijkelijk om in de dodenkluis en ijl gerucht van een mompelwoord van mensen, die gaan onder het raam, daar wordt gesproken met uw naam en "zij is dood, ze is dood" gehoord.…

Kan ik je bekoren kan ik je donkerrood zwarter nog dan rood rond op rond morellenrood kan ik je kan ik je bekoren…

Soms voel ik mij zo leeggehaald, zo uitgestrooid en weggegeven... De akkers liggen maagdelijk - geen spoor meer van het leven dat eens in al zijn weelde blonk terwijl de zon scheen in de morgen. Ook nu blinkt licht, al is het vaal, gekleurd door 't brandglas van de zorgen. Mijn gang vertraagt, de uren wegen al is mijn hart nog onderweg…

het leven is een treurig gebeuren, het zal je maar overkomen.…

'K ben al met al een treurig mechaniekje dat alleen maar één dansje kent, één trieste melodie 'K draai zinloos in 't rond tot het muziekje stopt. Zak reut'lend door de knie. Waar is 't meisje dat mij opwond? Ach, de veer verroestte. En het meisje speelt niet meer.…

De regen maakt grauwe strepen in de gladgrauw geslepen lucht - de gordijnen hangen treurig, de dag lange.…

Al kon dit 'r niet erg bekoren, 't ging verder toch wel naar behoren, want even erna werd ze 'n trotse mama, toen een drol van een kind werd geboren.…

Tussen mij en het boek komt gerezen De bekoring van je gelaat. O mijn hart, met dat wilde gehamer, Dat mijn leven te pletter slaat! O alom, in de sombere kamer, De bekoring van je gelaat! O uit meelij, om mij te genezen Zeg een woord zodat ik je haat, Zo dat ik niet langer zal vrezen De bekoring van je gelaat. 1919…