4711 resultaten.
Bricks & clicks
snelsonnet
4.0 met 1 stemmen 226 Een koortje zong White Christmas op het plein
Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken
Een handjevol publiek slechts in de zaken
Die in het centrum nog in leven zijn
Maar door de wijken zwermde ondertussen
Een legertje pakketbezorgersbussen…
De stroom van de rivier
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 141 De wereld om me
Heen is soms te
Druk geworden
Zo veel mensen
Die kennelijk
Iets van me willen
Ook al begrijp
Ik zelf eigenlijk
Niet waarom
Besluit om het
Leuke eraan toch
Maar mee te maken,
Mee te gaan met
De stroom van de
Rivier, zonder
Noemenswaardige
Weerstand, en op
Gezette momenten
Even een poosje de
Bergen…
Rosentuin
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 45 onder de grijze slierten
schuift de
zilverblauwe rivier
boven de bergen
schuift het
oog van de zon
de bron
rijzend uit de
zilverblauwe rivier
peinzend rust
mijn oog
op het watervlak
wenend om de
schone lelies die zijn gebroken
om haar witte hart
dat voor de
wereld niet bestaat
ontwaakt, blij ontwaakt
omdat…
rolkei
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 141 als een rots bood ik weerstand
tegen de zuigende branding
op de rand van de leegte
die je in me liet
tot ik kantelde
en in dit dieptepunt
roerloos als een rolkei in een kuil
traagzaam gepolijst wordt
door de tijdloze rivier
verweerd door winterse vrieskou
geblakerd door zomerzon
seizoen na seizoen na seizoen
tot ooit misschien een spelend…
Verheven
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 561 Ik denk rots. Ik voel koude rillingen
tegen mijn klippen botsen. Ik denk
de branding die mijn lippen blust.
- geruisloze omarming tussen twee stranden -
Ik berg het zand en verleid
een albatros tot mij zijn.
Ik ben wit en waak over
het zout dat met je ogen speelt.…
Amor fati *
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 830 *My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it.
-- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…
Het wonder van Salvador
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 172 Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis -
geen médaille bronze, noch médaille d'or
voor de geus van Oranje, geslonken tot muis...
geprezen zij 't wonder van San Salvador.
mei 2015…
Vleugels
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 1.121 Rotsen vormen bergen
Bergen om te beklimmen
Bergen om van af te valllen, vleugels uit te slaan en de wereld te bekijken.
Maar boven op die rots, midden in het meer, zal de basis zijn.
De haven ver van gevaren.
De weg ver van de branden.
Buiten het zicht van Lucifer.
Deze plaats heet Moeder....
Daar gekomen, rust gevonden.…
rembrandtcyclus 9 : anno 1640: aan mijn moeders sterfbed
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 90 Ruw aangezet met bergen
en rivieren op uw handen
die de bijbel
trachten te verwarmen
beweging
eeuwig zwenkend
door de molen
van ons leven
zwaarder
door schaduwen
van het licht
over de knokkels
laat uw ledematen
en uw geest maar rusten
want uw plek
zal onophoudelijk zijn.…
Ik kwam laatst een steen tegen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 97 Ik liep naar de rivier
Die stroomde met gestage vloed
"Waar ga je heen?”
vroeg ik de rivier
“Naar onbekende oorden,”
zei de rivier
“Ga je mee naar de onbestendigheid?”
“Oké,” zei ik en nam een duik…
In jouw ogen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 183 in jouw ogen
zie ik granieten bergen
waarvan lawines dalen
zie ik woeste rivieren
naar hun monding dwalen
zie ik de stormachtige wind
die altijd de juiste richting vindt
naar het dal
en naar de zee
van liefde
voor mij is het zaak
dat ik door het zand
niet verblind raak
ik zie en wacht af…
Waterloper
gedicht
2.0 met 18 stemmen 8.059 rood kleurt de rivier achter mij
ik ben zwaar
maar voeten tasten vederlicht af
de weg naar de bron.
bij een bocht vind ik rust op een rots.
langs mijn linkerbeen snijdt wat voorbijglijdt
en zich verder in de verte kronkelt
geen wier zal hier vertellen wat de bocht
verbergt: (verdrinkingsdood? roeiboot? een vrouw
als een dam?)…
Als de stilte voor een wervelwind
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 178 Soms is er zo'n gevoel
van naderend onheil
niet te definiëren
als de stilte voor
een wervelwind
vluchtend voor
de kou delen we
wollen jassen uit
steken kaarsen aan
alsof we een cycloon
kunnen tegen houden
of een rots kunnen
veranderen in een rivier
met het licht in ons
gezicht onzichtbare
klavieren horen spelen…
Monte Negro
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 67 Donkere wolken in de Balkannacht
Boven op de grote Zwarte Berg
Speelt Sinaasappel met een voetbaldwerg
Het veld is hard, de focus boterzacht
De smaak van sinas wil
niet overtuigen
En citrus valt, loodzwaar en zonder kracht
Voortijdig door de mand;
wie 't laatste lacht
Kan dinsdag na het
eindsignaal pas juichen…
Roep van het hooglied
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 120 Geen bergen te hoog
geen rivieren te diep
geen zee weerhoudt mij
hitte van de woestijn
schrikt mij niet af
polen zal ik overwinnen
door dichte wouden
baan ik mij een weg
over vlakten zal ik ijlen
vliegen als een vogel
door diep blauwe lucht
naar het hart van mijn liefste.…
Waterloop.
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 120 Hier loopt
het water niet
hier wandelt het
de bergen
in de rug
tong op de schoenen
hier wordt halt gehouden
bij bomen
verdwaald in de stroom
druppelt bij
obstakels
in de rivier gevallen
droogt op
tussen vervreemde stenen
bouwgerei, groene waterminnaars
hier loopt
het water
......niet.…
Mijn liefde is
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 1.733 Als de zon zo helder
als de zeeën zo groot
als een storm zo heftig
als kleurig avondrood
Als sterren die stralen
als de maan in de nacht
als rustgevende muziek
als zwoele wind zo zacht
Als de mooiste rivieren
als glinstering van dauw
als de toppen van de bergen
zo groot is mijn liefde voor jou…
eenzame bloem
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 1.043 op de top van de berg
rivieren tranen
een weg naar het dal
andere bloemen
bloeien weelderig
ik zie ze overal
weides groen geschilderd
op een geknakt blad
waar kleuren ontbreken
langzaam bloei ik weer
het échte leven
heb ik nooit ontweken…
Ommelandse reis
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 110 de berg die ooit zo hoog leek
lijkt te verkleuren terwijl de eens
zo wilde rivier vol tranen
overgaat in 'n kabbelend beekje
sneeuwklokjes steken parmantig
hun nek uit, het lijkt alsof
die schoonheid hem wakker schudt
uit zijn langdurige winterslaap…
Sionsberg
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 49 Daar gaan ze dan zangers
in jubelzang met de levensvorst
diep in de borst
de berg Sion op
waarlangs de zon haar
eerste stralen schiet
rouw verdriet om dood
bij morgenrood in
‘t hemellicht verdrijft
witte klederen en
liefdevolle ogen het
wonder van de rivier…
terug naar huis
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 82 ik rolde mijn rots een
ontheemd leven lang
vergeefs de berg op
de weg terug naar
huis duurt een
benard leven lang
woorden raken zoek
rituelen wiegen noch
sussen me
herhalen niet
wie ik ben ik
werd een kind
van zeven ik
weet wie ik ben
opnieuw geborgen
het duurt een leven…
continuïteit
netgedicht
4.0 met 66 stemmen 474 wat nog ontbreekt is een toekomst
van onbesproken gedrag
alsof niemand het er ooit over heeft gehad;
dat verleden voldoorleefde
zonder trendbreuk, verankerd in rots,
in gesteente van fluwelen bergen
de vraag waar gedachten blijven
als we het denken verleerd zijn
het kennisnemen, zich onthouden van
het voortijdig nalaten
en dit alles…
L'importance
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 931 La fille Flavie s'endormait
plus tard en attendant l'aurore
d'or. Quelques jours après
le facteur local la livrait les fleurs
les plus passionantes de la ville:
un bouquet de mille tulipes roses,
rousses et rouges avec une carte
neuve d'importance d'Antoine:
"Ma réponse, c'est ta lettre douce,
je t'aime."…
Gouden sprint
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 207 priemende dolk in je hartstreek
Op de terugweg naar Londen bleef je
kordaat en gecontroleerd je koers gaan
terwijl je samen met een doordauwrussin
en een aanhaakengelse de kopgroep vormde
De Big Ben hamerde in je sportzetel
en queen Elizabeth knielde voor haar bed
tijdens haar middagdutje
moge de beste winnen
no mather if she is English or…
Goodbye Frank
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 58 liefst
Verdringen wij
Wijnaldum Memphis Malen
De Pay De Roon De Ligt
De Boer De Jong De Vrij
Oranje's roemloos falen
Ongekende averij
Er viel geen winst te halen
Opnieuw waren de Tsjechen
Veel stugger en veel slimmer
Veel snuggerder en beter
Maar hadden door roodLigt
Ietsje meer geluk dan wij
So goodbye Frank
Good luck in China
Or…
Emma Petronella
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 150 Hoe kan je zonder gedachten bij me zijn
onze wellust als een woeste rivier
onze bedding het verstilde landschap
en als je wegebt rode wijn
hoe kan ik je niet voelen
als zwijgen lust oproept
onze lijven in liefde herinneren
de berg is bij ons, wij zijn de berg
we horen in het hemellandschap van dromen
waar niemand praat over het leeftijdsverschil…
Wijsheid
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 730 Sneeuw van de bergen,
smelten van de hellingen,
in een stille beek..
Stroomt snel als water,
rivieren van gedachten
terug naar de zee..
Damp slaat op en neer
de gletsjers van gevoelens
in eigen wijsheid..
Boven is onder
de cirkel warm gesloten
wijsheid zit in ijs..…
deze berg is veel te hoog
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 319 en die berg is mij veel te hoog
de top van deze berg kan ik niet overzien
het is nu geen heuvel
maar dan alleen wat hoger
ik zie geen weg terug meer, bovendien
mijn vrouw kreeg last van te veel hartzeer
last van het leven en houden van
moe van werken zonder baan
last van het dragen van mijn naam
mijn geloof in haar was vast als een rots…
Doods-gebed
poëzie
4.0 met 10 stemmen 1.531 Heer, als ik sterf
op een december-dag;
in het ziek laken dat ruikt,
en mijn gezicht: geel als een raap,
mijn baard verwoest door het zweet,
terwijl mijn hand vol angst in het kussen plukt,
Heer, houd dan voor mij, arm schaap,
houd uw barmhartigheid gereed.
Want gedurig was ik lui en dom,
onkuis, hovaardig en zot,
ik was gulzig aan bier-…
De doods-gedachte
poëzie
3.0 met 22 stemmen 2.814 De doods-gedachte is een bitter kruid
dat in elks leven wast
en in de afzondering wordt geplukt.
De mens steekt het in een knoopsgat van zijn jas.
Of hij rechtop gaat of zijn hoofd bukt
steeds stijgt de wrange geur
en hangt altijd in de aandachtige neus.
Als hij één ogenblik zijn gelaat betast
dan voelt hij het doodshoofd achter zijn vlees…