Alle inzendingen over bergen OR dalen OR afstand

de stem komt uit de wolken hier beneden is het niet serafijnen dalen af langs blauwe bergen fonteinen van licht een vergezicht voor een donker land opgesloten en dicht…

‘s Nachts als het stil is is de stilte het luidst Spoken in de stilte Stilte in de duisternis deze voorbij Bergen, dalen, pieken , de luwte Daar waar ik ben Met zonder jou is waar ik zijn wil…

bovenop de berg zo sober en koud lag onveranderlijk eeuwenlang de sneeuw zo stil en oud ze kon het niet langer lijden en ging zachtjes heel zachtjes verglijden vormde zichzelf een sneeuwbal op zoek naar het verlossende alles belovende welvarende dal daar beneden lijkt alles veel beter de bal wordt al rollend groter en groter steeds dichter…

hij heeft bergen beklommen via afwijkende wegen en kronkelpaden heeft rivieren bezwommen daarin bijna bezweken zich onnodig met problemen overladen toch bovengekomen de overkant bereikt zal hij weer afdalen een weg die soms afwijkend lijkt en dreigen te verdwalen maar ook hij zal als een ieder het einde halen ook hij hoopt na de finish…

wat hebben we samen veel bergen en dalen gelopen door sneeuwstormen en smerig weer zo goed ook als bij stralende zon we maakten grapjes en we lachten deelden onze gedachten of niet we vochten met en scholden elkaar tot wij in elkaars armen thuis kwamen we joegen de stuipen op elkaars lijf lachten en haalden herinneringen op tot met onze…

laat mij je dal betreden en ik zal je mijn pieken openbaren laat mij je heuvels zien en ik toon je mijn vals plat laat mij verdwalen in je ogen en je ziet me nooit meer terug ik wil jouw landschap nooit verlaten dus moet jij mij gedogen want het is zoveel mooier dan ik…

zien dat wij niet meer zien de berg is niet aan de top die vinden wij in het dal als we gaan zitten aan zijn granieten voeten en omhoog kijken…

het lichaam is star en ontmoetingsloos, de afstand is van het type antropomorf omkaderd is de glazen zon door eigentijds gesteente, gedrongen tot proporties van gestold pyroklast de kunst is, al eeuwenlang, tot stof neder te dalen zonodig…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Over bergen en door dalen, maar je vliegt nooit alleen. Ook al gaan je vleugels stuk, tegen de harde wind. Ik ben er om je op te vangen, totdat je het geluk weer vindt.…

Het leven is soms een donker diep dal, maar ook hoge bergen met een zonnestraal! Betreft zoveel mensen... met ieder hun eigen wensen van jong tot bejaard. Maar het leven op zich is alleen al goud waard!…

Het leven is een heiblok Het is een rattenval Het jammeren der mensheid Weerklinkt langs berg en dal Zelfs in het woordje 'vrolijk' Bevindt zich al een lijk U zult dus wel begrijpen Waarom ik zo droevig kijk.…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

ik vind niet wat ik zoek zelfs niet in het digitale boek gevangen in het willen onzeker een schaduw in het vrouwelijk wezen hoge bergen diepe dalen een ijsberg onzichtbaar onder het diepe water op zoek naar het stille wonder de liefde…

Was 't ook niet in vroege lentetijd dat Uw hart zich in mijn harte ontsloot; dat van U, o wonderzoete meid, ik de eerste, lange kus genoot; toen weer alles zong dat het lustig klonk en de bronne van de bergen sprong, 't schalde van de hoogt' in de dalen wijd: O!…

Het dal in. Niet eens geprobeerd zich vast te grijpen aan takken of struiken. Niet schrap zich gezet. Hij was moe. Aan haar voet ziet hij tegen haar op als tegen de berg die zij is, de berg die zij was en geweest is en laat zich maar zo. --------------------------- uit: 'In handen', 1997.…

De regen valt in de nacht in het dal, tussen donkere bergen; uw haar en uw handen zijn zacht, maar waar, waar moet ik mij bergen in die laatste verwilderde nacht als de hitte de overmacht zal verkrijgen op al het zijnde en de dood in de vlammen ons wacht.…

(we vatten samen) Hij zal wel niet bedoeld hebben: van 3 tot 4 en van 4 tot 5 Een oude wijsheid van een wijze oude: Er is een bestemde tijd, op geen klok te zien maar aan de eeuwigheid af te lezen: Reizen langs bergen en dalen. Rijzen en dalen.…

Wat is bier zonder alcohol Wat is voetbal zonder bal Wat is uitgaan zonder lol Wat zijn bergen zonder dal Wat is muziek zonder geluid Wat is een week zonder dag Wat is een raam zonder ruit Wat is een grap zonder lach Wat is een belofte zonder trouw Wat is een man zonder een vrouw Wat is uitmaken als je het niet wou Wat ben ik zonder jou…

dit landschap doseren is de muziek van Edvard Grieg bij mondjesmaat ten gehore brengen als bij donderslag het mystiek aanzwellen van onweer over gindse bergen later in het dal weerom het kristalhelder zwijgen de rust vermenigvuldigd in veelvoud…

dit landschap doseren is de muziek van Edvard Grieg bij mondjesmaat ten gehore brengen als bij donderslag het mystiek aanzwellen van onweer over gindse bergen later in het dal weerom het kristalhelder zwijgen... de rust vermenigvuldigd in veelvoud…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Rende door straten verschool mij in stegen vluchtte over pleinen beklom bergen daalde af in dalen wrong door spelonken zocht rust in bossen verpozing aan het water verademing in het veld uiteindelijk vond ik mijn bestemming waar ik nu ben.…

gedichten schrijf ik bij storm en regen bij zonneschijn en als het sneeuwt vooral bij wind tegen gedichten schrijf ik op bergen en in dalen in woestijnen en op zee daar waar ze nog bestaan de eeuwenoude verhalen gedichten schrijf ik overal en altijd en ze nemen mijn gedachten met zich mee…

Als de bergen stof hoger dan wolken blijken, zullen bomen boven toppen van hemelen reiken. Wat kan toch de reden zijn dat het stof zich blijft herhalen als hoogten zijn geëvenaard om uit af te dalen. En zonder vallende vaart geen stenen rollen gaan als lamme bergen steevast op hun eigen plek blijven staan.…

zegt de een en geeuwt daarbij, ‘Niet heel veel raars, gelooft dat vrij; Wat dal, wat berg, de Harts, de Rijn, Wat blauwe lucht en zonneschijn.’ Doch de ander, op wiens blij gezicht Een glans nog van verrukking ligt, Roept! ’Berg! - dal! - o! - de Harts - de Rijn! Zó ’n blauwe lucht! - zó ’n zonneschijn!’…

Watervallen als lang wit haar dalen van jou bergen neer vormen aan je groene voeten blauwe ogen als een meer. De zon strooit goud en diamanten wind beweegt zich met een zucht Ygdrasil weeft tere wolkensluiers als dromenvangers in de lucht.…

maanlicht wiegt hemel open trilt mijn hart vol liefde sterren sterven vol vreugde het heelal is zwanger hoge bergen bewandelen diepe dalen gedragen door zee -het levenslied- kom zing met ons mee…

In de Wilde Kaiser, Tirol: Bergen als spitse kathedralen en in de dorpse dalen fallische kerktorens beide zich richtend op de hoge hemel God erend en groetend en daartussen op smalle en brede paden de wandelende mens: Grüss Gott!…