Zomertochtje
poëzie
Mooi weer! was de kreet, en de blozende morgen
Beloofde ons een pralende, stralende dag;
Het tochtje ving aan met een dankbare lach;
De vogelen zongen: verban uwe zorgen!
De bloemen verkondden: geniet uwe jeugd!
Gods vriendlijke hemel: ik gun u de vreugd!
En ’t opene hart hield geen smartje verborgen:
Een jonkheid van weelde, van liefde…