Alle inzendingen over bezienswaardigheden

Dordrecht, ik heb het zelf gezien, want ik ben er zelf geweest. Overal muren en ramen. Mensen lopen door de straten. Er is een kerk, waarin geloof werd scherpgesteld. En al die huizen! Naar verluidt trekken jongens zich er af en staan er meisjes naakt onder de douche. Is het leven daar net zo als elders – vuil dat de lichamen van mens en…

Wat valt te bezien kan men niet resoluut leiden in het kiezen onder daadkracht naar enuntiatief welzijn; ook bezienswaardige zaken kunnen liefde niet verleiden, wat zelf in te vullen vormt het welzijn pas fijn.…

Twee dorpen, even mooi en bezienswaardig, in Brabant, daar wordt druk gediscussieerd, wie er centraler is gesitueerd. Het twistpunt woekert voort en wordt onaardig. Maar Knapen kwam onlangs met het bericht, dat ook díe waarheid in het midden ligt.…

In de vlindertuin van het dierenpark ontpopte zich een opvallend paringsfeit: Een manvrouwvlinder als bezienswaardigheid, de Drentse oppasser ontlokkend: “Knap wark!” Links een zwarte man, rechts een k(l)eurige vrouw, worstelend met de vraag: “Hoe doen we het nou?”…

ik kom kijken: Wat zijn de bezienswaardigheden? Nemen we een gids? Ik groet jou Zon ik zoek het pittoreske fotografeer mijn medereizigers op de plaatsen wij zijn pelgrims ik sta in de rij ik woon niet meer echt niet meer in een landschap met bomen ik koop een souvenir. ------------------------------ uit: 'Op het oog', 2005.…

Een dag was geen dag De nacht was er altijd Het is de reis Zegt iemand Een reis naar niets Een reis zonder monumenten Geen bezienswaardigheden Geen attracties Zo leeg ook mijn hoofd Een schaduw op haar gezicht dat ik niet zie Het werpt de grauwsluier van mij af Toont alle schoonheid die innerlijk verdampt was Ik kan ze nu aanschouwen…

Van omgelogen dromen geen museum maken en een ander middelpunt aannemen dan de verwarmde holte van de eigen hand het prentenboek van kinderlijke teleurstelling verbranden de spiegel uit zijn recht ontzetten van de eerste bezienswaardigheid de afgepaste vakken van de tijd niet meer te buiten willen gaan het ruiterstandbeeld van het zelfbedrog…

(1887-1972) Eén moet de allereerste wezen Heb ik ooit bij mezelf gedacht Ik ben door ouders grootgebracht Die groei, geloof en kennis prezen De kinderkerk eenmaal ontrezen Sleepte ik bevoegdheid in de wacht Waarna ik vurig heb getracht Het evangelie voor te lezen Uit wat Het Boek der Boeken heet Ik was een bezienswaardigheid Kreeg dikwijls…

Door de smak brak hij zijn rug, maar hij leefde nog, echter niet voor lang, want de Hoekse kerels sloegen hem tot moes en nu staat hij voor altijd fier en versteend in het saaie winkelcentrum, als een toeristische bezienswaardigheid naast zijn ondergang, die kerktoren.…

Daarachter staat de rest van 't dorp, bezienswaardigheden, een houten leemgebouw, langst de versleten trap. Een rode auto wacht om de hoek geparkeerd, voor de gazettenwinkel, waar ik met rasse schreden loop..ietsjes te rap voor enkele omstaanders.…

en naamloos nog Laat ze toch verschijnen en verdwijnen vluchtig zoals wij Vroeg in de morgen rekt zich loom een vrouw in nevelen Pas op met liefde die valkuil diep in het bos je boort je vast Zacht geplas van riemen de oever is nog ver In de vlucht vangt een zwaluwpaar elkaar geen vliegen af Tussen honderd stalletjes één bezienswaardigheid…

Of hangen ze slechts als bezienswaardigheid aan de muur als een ooit geschoten beer in verschrompelde vellen ach zelfs daarvan zie ik er geen enkele meer * *helaas ik schijn weer niet te hebben opgelet en ben er op geattendeerd dat er nog net eentje is opgesloten - ene Harvey Weinstein.…