Alle inzendingen over bezopen in strandbar

'Een koploper ben ik,' verklaarde hij toen-ie een tweetal ontwaarde, 'maar u - 't is bezopen - laat over zich lopen!' 't Was opzien, dat hij bij hen baarde. 'Ik leef op m'n eigen manier: niet als u, want ik heb veel plezier en ik voel me hier thuis op m'n hoofd,' zei de luis. ' 'k Ben gelukkig geen zebra of pier.'…

Om daar een potje lesbisch te gaan lopen, Alleen al het idee vind ik bezopen.…

Daar bij de deur daar ligt een mat Hij ligt er al lang maar nu is hij het zat Iedereen stopt en veegt zijn voeten op hem af Ja hij is behoorlijk vuil Stop of ik laat je vallen, dan maar een buil Ik laat niet langer over mijn heen lopen Dit is zo langzamerhand echt bezopen En gaan jullie toch het vegen hervatten Dan beloof ik je, dan wordt het…

Nog een bezopen regeltje: 'Het klokje klinkt toch nergens zoals thuis.' Dat 'huisje boompje beestje' wordt een kruis! En 'Eigen haard is goud waard': weg dat tegeltje! Per dag gooi ik nu één zo'n wijsheid stuk. Zo brengen scherven toch nog wat geluk.…

Feestende mensen om me heen kijken me lachend aan, maar blij worden ze pas als ze bezopen naar huis toe gaan. nog een paar uren; voel ik me heel blij, want dan is mijn verjaardag gelukkig weer voorbij.…

Domheid die uit Je dronken ogen Gutst - jij kunt Het ook niet helpen Dat je dom bent, Maar een grote bek Heb je wel, En dronken ben je, Meer dan dat, Lazarus ben je, Waardoor je domheid Tot grote hoogten Stijgt, zo hoog dat Niemand jouw stupiditeit Nog volgen kan - Bezopen ben je, Maar je rijdt wel Mee in de auto…

deze lieve mensen zijn niet anders houden alleen van hetzelfde geslacht dus respect geacht zij hebben het volste recht hand in hand op straat te lopen kritiek hierop is bezopen alles kun jij lezen wat Jezus ons leerde in het Nieuwe Testament opdat jij na de dood niet zult horen Ik weet niet wie jij bent…

tussen beeld en nabootsing in de lijnen der ijdelheid in de sentimentele verbeelding van het bezopen geheugen in die kronkels beweeg ik mij op zoek naar geschikte woorden het is aan mij wanneer ik mij aan een frase waag als een onbevreesd roodborstje dat tegen het raam tikt zo tik ik mijn poëzie in een nest van zinnen van het brein…

tussen beeld en nabootsing in de lijnen der ijdelheid in de sentimentele verbeelding van het bezopen geheugen in die kronkels beweeg ik mij op zoek naar geschikte woorden het is aan mij wanneer ik mij aan een frase waag als een onbevreesd roodborstje dat tegen het raam tikt zo tik ik mijn poëzie in een nest van zinnen van het brein…

Wie is er nou bezopen, Die zwarte sinterklaas Die met helm op de Feestzaal vol kinderen Binnentreedt, of die witte piet Die misschien wel wat meer Acceptatie geniet omdat hij Koste wat kost problemen Voorkomen wil - In ieder geval zijn de kinderen Zoals verwacht de dupe, Want de pepernoten die ze Uiteindelijk krijgen aangeboden…

Pfeijffer, Komrij, Vinkenoog heftig aan het kissebissen vinden zijn werk te luchtig 'n rijmelaar op sinterklaasniveau, niet snobistisch luidruchtig geen homo, stoned, bezopen. Ze moeten zich eens vergeWissen dat hij is gekozen door publiek die het verschil ziet tussen Herman Brood en Anton Pieck.…

Thans ben ik bezopen en aangenaam verdoofd en best contemplatief nu ik blijf sippen van mijn wijn. Het is laat ik moet gaan slapen - van mijn verstand beroofd - denk ik verrek, ik had een hooiwagen kunnen zijn.…

Nog maar net was ik gebaard Of de garantie was verlopen Dus moet ik maar lijdzaam hopen Dat mij ellende blijft bespaard Ik heb het nog wel aangekaart Maar men zei ben jij bezopen Daar staan wij hier niet voor open Al is het je nog zoveel waard Nee garantie op het leven Wordt door ons nooit afgegeven Zelfs niet bij heel hoge nood Hier…

door aanhouden van wind tot golfjes en golven gebracht Samengedromde dennen verdedigen zich uit alle macht tegen het stormlopen Zwarte vogels zetten zich schrap op oude takken ze lijken me bezopen Wennen... zal ik niet aan dit landschap zand schuurt tussen m'n tanden.…

Nooit gesproken woorden op het puntje van mijn tong, die aan jou toebehoren maar die ik steeds verdrong. Woorden zo breekbaar als glas gebroken in mijn mond, die ik je graag nog had willen vertellen, maar waarvoor ik de moed niet vond...…

ik kom hier zo af en toe omdat het hier zo ouderwets is een vervallen kroeg van zijn groezelige soort aan de oude tapkast met marmeren blad drink ik de plaatselijke cognac tussen vissers en armoedzaaiers in de verbeelding van mijn bezopen brein is die vreemde oude vent van een dichter hier ook binnen rechtop achter zijn glas schrijft…

De sleutel tot dit in allerijl in elkaar geTimmerd snelsonnetje ligt ditmaal bij de stemvork van onze klankdichter van de dag, Bart Adjudant ___________________________________ "Het stemvolk twijfelt, maar toch mag ik hopen Dat men mij ziet als leider, niet als wicht Een feeks met smoel, een sfinks zonder gezicht Een Rutte 2.0...zijn ze bezopen…

Het klonk er bezopen. Het dweilorkest ging zich te buiten aan toeters en bellen, (ondoenlijk te tellen) aan drankorgelpijpjes en fluiten. Cognacbellen hoorde men rinkelen door de consumptie die niet was te stuiten. Klaarblijkelijk werd het geen koffieconcert, immer alcohol vulde de maag.…

werkelijkheid vijftig dwaze dromen verderop een volle fles whiskey aangespoeld op het strand hij weet het waarschijnlijk al het is een gevoel diep in zichzelf de oude tekenaar wordt langzaam dronken terwijl de wereld aan zijn voeten ligt hij struikelt over zijn eigen benen totdat hij de laatste droom vergeten is in de oude haven van het bezopen…

hem te ver ik was zijn petekind gevraagd dus met mijn verjaardag wat is nou echt merkwaardig hij plukte in zijn rechteroor dacht met de ogen dicht diep door toen sprak hij heel officieel: ze zijn vaak moeilijk te vertalen niet door een ringetje te halen men schijt in gaten op de deel echter vooral de ellenlange tafelen de nadronk met bezopen…

De Premier probeert zijn huid duur te verkopen met een schot hagel in zijn kont rent hij kakelend in het rond zijn verweer lijkt bezopen Wordt hij misschien steeds banger want zijn neus groeit alsmaar langer Den Haag- 12 januari De commissie Davids heeft zijn rapport op tafel gelegd.…

Er is een zwarte bladzijde over het ruisen van het leven bedoeld om in alle eenzaamheid aan een vreemdeling weg te geven een duistere schaduw van jezelf wanneer je niet meer kunt praten het dolle feestgedruis is afgelopen vergeef jezelf tussen de zondaars je doet wat je niet kunt laten maar je bent lam en straal bezopen keer je…

en dan omdraaien en weglopen en een deuk in de grasmat schoppen IK WIL WEER GRAS het is toch bezopen door dat kutkunstgras gaat voetbal naar de knoppen ik wil weer gras zoals het was…

ambulancehelden dat u allen bent denk je eens in onderandere gediplomeerd agent hun eventuele gezinsleden zitten regelmatig thuis op hen te wachten zij werken overdag 's avonds en diverse nachten stonden paraat om burgerhuizen te beschermen eind van dit afgelopen jaar wij Nederlanders nu schamen ons naar toch bezopen…

Eigenlijk zijn we maar een schijnheilig volk De meesten van ons zijn tegen het koningshuis We zijn tegen de regering waar we onder leven Maar met Koningsnacht en Koningsdag Iedereen gaat naar buiten, iedereen gaat zuipen We gaan allemaal massaal feesten Lang leve de koning waar we niet in geloven We vieren feest we gaan naar de klote we worden bezopen…

‘Ook al staat het heel bezopen, als ik achter zo’n piano zit. Om meer boetes te ontlopen. Verf ik al mijn toetsen wit.’…

Omdat die man geen aandacht hoort te krijgen voor zijn bezopen onverdraagzaamheid, verklaar ik mij bij deze graag bereid om over deze kerel maar te zwijgen. Ik vind dit echt een lumineus idee en zou het gaarne wereldkundig maken op internet, per krant en op tv. Kritiek is goed.…

Ik ben volkomen in de bonen, ik ben compleet in de war, ik ben helemaal de weg kwijt, is te bezopen is te bizar! Ik ben helemaal hotel de botel ik ben knots en een beetje meer, ik ben het gras doorgekropen en nou zie ik het niet weer.…

lieve buschauffeur vanmorgen om 6 uur ging voor jou schuintegenover de bushalte 4 kaarsen aan vertel ons eens ziet iedereen jou met jouw functie echt staan om ons veilig te vervoeren ga jij helemaal hiervoor zitten droevig geheel als er bepaalde mensen zo onterecht op je vitten het is toch bezopen vaak te gierig…

Ze bliezen op trompetten, ’t klonk bezopen, een oorverdovend, hels fortissimo. De stadspoort sloot en ging ook niet meer open. Helaas, ze bleven in de regio, vals blazend op verwerpelijk niveau. Wij haastten ons de vestingmuur te slopen en gaven hen de stad maar gauw cadeau, dan was ‘t lawaai tenminste afgelopen.…