bladerstilte
netgedicht
het werd laat
en jij draaide steeds sneller
het verraad, dwars door de cirkel
van papiersnippers
bedekte het sterven
van ontvelde bomen
met woorden, gewurgd door
het zwijgen, losgemaakt
van onschuld
toen ik nog zocht naar de zomer
tussen het gekwetter
van vogels
en de warme ramen
van een voorbije
dag
veroordeel me maar…