Alle inzendingen over blijf OR leven

Verstrengeld onze handen, gekoesterd, lijf aan lijf bezweren we de angsten: blijf bij me, liefste, blijf!…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Ik kijk in het donker vaak naar boven, pluk mij uit de hemel dan een ster. Wil in mijn diepste graag geloven, maar het lijkt een brug te ver. Voel hem toch altijd branden in mijn hand, kijk nieuwsgierig naar zijn schitterend licht. Droom van dat verre vreemde land, voor mijn ogen verschijnt vaag weer jouw gezicht. De tranen voelen warm…

Blijf - Er is plaats Bij mij Ondenkbaar Jou te verliezen Jij Mijn ziel Mijn zaligheid Mijn hart Voor jou Mijn liefde Voor jou - Blijf - Jij Mijn leven Zonder jou Geen leven Leven In en met de dood…

ik wil een ander leven waarin ik onbevangen aanraak en me blijf inzetten ik heb genoeg van mijn tekortschietende handen mijn zwatelende brein en snedige tong wil ik niet meer ik ben moegeswitcht van: hoe blijf je jong naar hoe blijf je levendig van hoe blijf je levendig naar hoe heb je lief van hoe heb je lief naar…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Heer, vergeef me mijn dorst naar het leven op momenten dat ik meer wilde dan U mij had gegeven.…

GA NU MAAR… Ga nu maar… Ik zal je nooit vergeten Blijf toch hier… Ik hou van je, moet je weten Ga nu maar… Gids de anderen door het leven Blijf toch hier… Ik kan je niets dan liefde geven Ga nu maar… Het is tijd om te bezinnen Blijf toch hier… Wat moet ik zonder jou beginnen?…

Blijf ik een eiland in een zee van woede? Blijf ik een mens met het vermoeden van iets dat altijd licht en schijnt, van leven dat in vorm verdwijnt maar langzaam,zeker heel gestaag zich telkens omdraait met de vraag: Blijf jij mijn eiland in een zee van woede? Blijf jij de mens die me blijft hoeden?…

Ik was er wel wanneer je me miste en je dacht, die komt niet meer ik was er steeds al zag je me niet hoorde je me niet maar miste jou ook evenzeer uit het oog is niet altijd uit het hart dit is niet het einde maar misschien juist een nieuwe start....…

Hij neemt nog een slok wordt licht in zijn hoofd in godsnaam, blijf bij me denkt hij verdoofd Blijf uit liefde vergeet je haat kus me nog één keer voor je me verlaat Ze vergat niet te haten en zonder hem te kussen heeft ze hem verlaten Zijn glas bijgeschonken is hij verdoofd door zijn liefde in whiskey verdronken…

voor willen geven Je kent me niet toch hoor je in mijn leven Het is misschien wel veel wat ik zou willen Alleen voor jou wil ik mijn tijd verspillen…

Ik wil voor altijd bij je zijn Ik wil je warmte voelen Je hart horen slaan Ik wil je nu zien komen en nooit meer weg zien gaan…

Jouw ogen Stralen licht Jouw lach Warmer Dan de zon Samen Een reden Om te leven Ook Als het eens tegenzit Hebben licht en warmte waarde Ben ik aan het eind Der rit Ik blijf toch Het liefst bij jou - Op aarde…

Wat ik je zeggen wil zie je in mijn ogen Kijk maar goed naar mij dan zie je vanzelf wel wat ik bedoel Wat ik van jou wil horen zeg ik niet in woorden Maar wat ik van jou wil weten vraag ik je met mijn mond Wat ik je wil vragen vraag ik je in een kus en met mijn vingertoppen Want wat ik je wil vragen: Blijf alsjeblieft bij mij.…

Ik vraag je:"blijf" want voor alleen zijn zijn we niet geboren…

Het zich terugtrekkend licht duisternis die plots om de hoek komt dalende wind het geluid van zwijgende vogels nog één keer intens de geur van het veld gevolgd door de beklemmende kilte van een dag die toch nog onverwacht sterft.…

ik kan het best alleen het is zo zwaar enkel met mezelf en de steeds terugkerende hoop hij blijft verdwijnen…

Ga niet op reis met je koffers, stiekem gepakt, blijf bij me, ga niet op reis met je dromen bepakt. Ik vraag je blijf bij me tot het einde. Het komt snel genoeg. Ga niet op reis, immers niemand weet waar deze naar toe zal gaan. Blijf hier blijf naast me staan.…

en wat als de lucht die blauwer dan blauw kan zijn blijft en niet weg gaat als de lust die roder dan rood tegen het weten in kan zijn voelt en blijft dan lief, wat dan als het niet waar is…

ik bleef uren aan je denken gewoon omdat het kon met je vingers in mijn haren en mijn gedachten, zwevend aan een ballon herhalingen in het doolhof van bestaan zoekend naar de allemooiste dagen ik vond ze waar ik het niet verwachtte terwijl ik verstrikt was in mijn eigen vragen maar die dingen lijken niet meer belangrijk wanneer mijn adem…

blijf maar thuis fluistert de wind in mijn beide oren vandaag kom ik niet meer langs denk maar aan mensen die je toe behoren ze vertellen over het weer en meer regen, kwellen of de zon en maan die iets over liefde vertellen het eelt op hun ziel de kinderen die bellen mij zal je niet horen vandaag ik word elders verwacht op velden…

Maar ik weet een ding sterker dan het andere, een wens: Blijf bij me...…

Blijf bij diegenen die je een beter mens maken Omdat ze naar je luisteren je begrijpen Een band die nooit verbroken wordt Blijf bij diegene tot het donker is zodat je zelf weer genoeg sterren kan zien…

beetje wanhopig als een mens kan zijn blijf bij mij liefste…

m'n hoofd is ja wat is het wat is m'n hoofd vergeet steeds meer dichtregels die je nog wel wist november altijd is het nu oktober best lekker weer op het terras terwijl de zon zo laag staat en recht in je ogen schijnt als een soort waarheid die je nog even wilt zien zon blijf ga niet weg omarm mij met je stralen…

daar ben ik weer terug van weggeweest daar ben ik weer terug van het donker ik zal blijven hier in deze wereld ik zal blijven bij het licht nooit zal ik gaan komt op hetzelfde neer nooit zal ik gaan ik ben er net ik ben er weer terug van weggeweest ik ben er weer en ik blijf.....…

telkens openvouwt waaruit mijn naam en ikzelf vervreemd gebleven zijn laat de zon weer geboren worden in het januarilicht schreeuw me los, verlos me als een vlinder in haar ongebroken vlucht de wind onvermoeibaar z’n adem verplaatst mij over de toppen van mijn kunnen plaatst waarin de ziel zich ongestoord kon verstoppen ik blijf…

zijn denken is nog lijnrecht maar woorden keurig gewild willekeurig geworden noemt hij slechts, ademt hij uit uit zijn hoofd vol omleidingen ze dansen als ballonnen gewetenloos gevangen gezet in een onbekend land met onbekende wetten buiten bereik van iedere ambassade schreeuwen zijn ogen in een über-menselijke taal BLIJF…