Alle inzendingen over bloemen OR kennis

We eten allen van de bloem der aarde, een bloem, die ik erg kostbaar noem.…

Geen fantasie, maar naakte feiten. Herkennen wie ons EGO is. Wat is daaraan fout of mis? Ons EGO onder ogen durven zien. Wie kan dat? Wie durft? Ken u zelf.... Dat leerden de oude Grieken ons wijs. Laten we die les opnieuw gaan leren, voordat we ziende blind worden, of gewoon te oud, en veel te grijs.…

Met dat beetje kennis, ja, mede- weten. Wat als dat vervliegt? Nergens heen of ergens, ja, weder- keren. Terug naar hier en nu. Anders nu of, beter, ja, uitge- rijpt. Maar toch dynamisch dus. Zodat wij mensen, immer, ja, onont- koombaar, blijven in het ongewis. Weten is meer dan kennis.…

De rijpe Kennis hoort; De onrijpe neemt het woord.…

kennis van een kostendrager die vriendschap onderhoudt en zijn steentje bijdraagt…

Een mens zonder kennis van verdriet kent de waarde van een glimlach niet.…

Mijn fantasie vult de gaten in mijn kennis: zwarten op het zwart.…

der bloemen -uitspreekt en geen avond zal voorbijgaan zonder het verlangen, jou terug in mijn armen te sluiten.…

Als ik iets bij naam zou willen noemen, Dan zijn het toch wel de prachtige bloemen. Zo zuiver en puur Is alleen de natuur. Ik hoor de bijtjes al zoemen.…

techniek en kennis wandelen nu hand in hand ergens op de maan...…

La dame droeg altijd die bloem. Niet zo netjes naar mijn gevoel. Een witte als ze beschikbaar was en anders een rode. Als je begrijpt wat ik bedoel. Zo leuk, die details, over een bloempje. Gewoon bij mijn zoon in de tuin. Al jaren onopvallend. Maar nu zijn naam is genoemd, blijkt hij heel bekend te zijn. Zelfs wereldberoemd.…

Logisch dat het hem aan tijd en kennis ontbreekt, hij heeft ook al 25 nevenfuncties……

't Is Naarstigheid, die vroege Kennis gaart; Ervaring is 't, die spade Wijsheid baart.…

Je hoort zo vaak weifelend: “Ik weet niet…” Een schreeuw om gevuld te worden Met mijn mening, mijn gedachtengang, Met mijn stroom van informatie – Belezen, overwogen, geanalyseerd, Geordend, bezonken, gekanaliseerd – Ik ben boordevol, ken ook dát gebied. Het moet eruit, mijn drommen en horden Ideeën, mijn mededelingsdrang, Mijn overzicht, orde…

Zogauw de oefening kunst gaat baren kennen zij Engels, Heidegger, Hegel en Kant Daarom vervelen zij hun bezoek al jaren met de Kunst en Kultuur van Triviant…

Ik kotste mijn darmen eruit en mijn maag bleef steken in mijn verkrampte keel, waardoor ik stikte en in die ademloze momentopname lachte ik stervend al mijn kennis weg, niets wetend als een pasgeborene werd ik herboren. Lachte God mee.…

Het feit dat al wat ademt lééft, wil ik van ganser harte geloven. De vraag of God bestaat of niet, kan me helemaal niets schelen. Het feit dat wonderen wel bestáán, wil ik met alle ongelovigen delen. Socrates wist al dat hij niets wist. Verlichte theologen twijfelen nog. Echt, zij hebben nog niets beslist.…

Laat me mijn ding doen Laat me op mijn snufferd gaan Laat me mijn grenzen bewaken Laat me vallen en opstaan Laat mij succes kennen Laat mij mezelf verwennen Laat me in de waan Ik kan het alleen wel aan Bied hulp en ik luister De stem in mijn hoofd bepaald De eigen wijsheid in het duister Heeft tot nu toe alles nog behaald Laat mij…

Als je de ervaring van kennis van alle mannen boven de vijftig zou wegnemen zou de wereld niet meer kunnen draaien.…

Bloemen uit Nederland Daarmee is Rome Uitbundig verfraaid Wachten we nu op het Nederlandstalige Dankwoord, ja dát is waar Pasen om draait –…

Met heel mijn hart met heel mijn hart zal ik leven met je, voor jou en na je. Niet met mijn lichaam noch ziel. Evenmin handschrift noch handen. Het zal de waarheid van mijn hart zijn, dat met jou leeft en voor jou vecht. Ja, lief, alleen ál het leven in het hart, dat ons dóet leven! Voor altijd zéér liefdevol hartelijk.…

Adem die soms Niet eens aan Zichzelf toekomt, Te kort schiet Of overslaat, Krijgt nieuwe Kracht, nieuw Elan dat krachtig Als de branding Aanrolt uit de Volle zaal hier Voor mij, die Mij de energie En meer dan dat Teruggeeft als Ik haar gegeven heb…

Het stond zo geweldig, van begin tot einder zover je zien kon, een kleurenpracht enorm het was zo schitterend en koste veel werk nu zijn ze niet meer dan wat stelen. Het was een prachtig gezicht, zover het oog reikte alle kleuren van de regenboog en meer, een ware lust voor het oog, of beide ogen dan nu is de kleur verdwenen, weg is de pracht…

woorden kunnen bloeien die de schoonste bloem evenaart fluistert zacht vanuit de knop een stem dat bloemen weer zijn te verstaan als onvervalste kleuren opbloeien vanuit de ziel die immer levensvreugde spreekt daarom moet er stilte zijn…

Struiken blazen zacht, bloemen knikken fijn, zullen hun bestemming altijd verstaan: hier blijft Gods schepping eenvoudig en rein.…

die ogen zijn van bedrog, onschuld is onschuldig in het gezicht dat nooit geen kwaad kende doch ergens in de spelonken van het ware besef waar desondanks een te-veel aan sterke drank wordt genomen is er die vrees die het gemis al beelden geeft waar geen octrooi de kennis heeft van het verkrijgen…

Kennis, iemand waaraan jij je bond Er is nog hoop Jij mag mij Ik jou ook Dus laat al je kennis varen Want alleen zo zal het gaan De pijn is te verzachten Alleen ik loop er achteraan Maar wees toch blij Samen, wij…

Zo ver weg en toch zo dichtbij Leeft u in uw wereldje en ik in dat van mij Geen kennis meer van het eigen bewustzijn Maar ondanks alles nog steeds mijn zonneschijn…

Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd Gezocht in het Verre- en Midden Oosten niets van jouw evenbeeld om mij te troosten Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël this must be heaven or this must be…

Nu Maxima de steden en gewesten Bezocht heeft van haar aanstaand koninkrijk Geeft zij vast van haar nieuwe kennis blijk Als men die aanstonds schriftelijk gaat testen. Maar zijn de resultaten toch te pover Dan doet ze heel het rondje nog eens over.…