Alle inzendingen over boezem OR liefde OR romp

verlangend staren holle ogen de oertijd in waar monden vertwijfelend murmelen en laten zo het troebele water spreken leg je hoofd neer op het eiland van verbeelding luister naar de hartenklop in mijn boezem en laat je woorden tot leven komen in de glans van het bestaan laat het vuur zwepen over het land giet de bliksem in een ton en laat…

als ik zou zwijgen zinnen tegen mijn boezem houdt wanneer het aanvalt in brandend verlangen dat meer bemint dan ogen al wat mooi is zou je dan luisteren als jij bij me bent als de nacht zwijgt zonder rede zouden we liefde kunnen rekken naar waarheid bemind om meer lief te hebben dan ben ik sprakeloos als jij bij me bent dat zou…

soms klopt de gelaagdheid van mijn lichaam niet het schuurt dan knarst en jammert vraagt om rust zelfs mijn hoofd lijkt omgekeerd op mijn romp te protesteren ik zit dan stil tot ik in één vloei…

Ik zeg u, wat mij zo aan Kerstmis stoort, -’t is wel niet veel maar toch moet u het weten, al is ’t alleen maar dat ik word gehoord- is dat er zo godsgruwelijk wordt gegeten. Iets extra’s met die dagen, nou akkoord, maar wat er niet naar binnen wordt gesmeten, is wat mij met de kerst toch danig stoort en dat mag u van mijn part best wel weten…

Ik zeg u wat mij aan McDonald's stoort, -’t is wel niet veel maar toch moet u het weten al is ’t alleen maar dat ik word gehoord- is dat er zo godsgruwelijk wordt gevreten. Iets extra’s af en toe, nou ja, akkoord, maar wat daar niet naar binnen wordt gesmeten, is wat mij aan McDonald's danig stoort en dat mag u van mijn part best wel weten…

Terwijl ik in de spiegel kijk Zie ik meer dan mijzelf alleen, Spiegel die voor mij meer is dan Weerkaatsing van de werkelijkheid, Wat ik zie is mijn geheugen Dat ik zo graag eens had opgeschoond, De totale waarheid die, beschenen door Onverdraaglijk licht, af en toe Te veel voor mij is - Niet te verdragen weerglans van De herinnering…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Er wordt geen slag meer om de arm gehouden De wet wordt niet met voeten meer getreden En ook de gouden handdruk wordt vermeden Door hen die ellebogenwerk vertrouwden Het voetvolk zegt verbaasd: ´Nou breekt mijn klomp, Het kabinet is nog alleen een romp´…

Kers en pruim in bloei Bloesem laat boezem vloeien vol met levensvreugd…

mijn boezem jaagt... Laat af, Of zoveel schoonheid wordt me een straf. Waartoe die dartle toverpracht? Of eerde ik niet genoeg uw macht? Beheerst gij niet genoeg mijn zinnen? Och, spaar die praal, mijn liefde een hoon: Gij maakt wellicht u meerder schoon, Maar nimmer kan ik u meerder minnen.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

ach ik zag Greetje zingen ach ik zag je boezem springen het spinnewiel met charme draaien ik wilde in je haren graaien je ogen bloeiden als het vlas ik droomde dat ik je minnaar was je haar zo mooi getooid als morgen- en als avondrood ik verga aan je gezang ik verdrink in hoge tonen je keel is puur kristal kon ik in je boezem wonen.…

Uit onderzoek naar onze lichaamsbouw Bleek dat ons volk weer flink is aangekomen. Zo is de borstomvang zelfs toegenomen Van onze doorsnee Nederlandse vrouw. Derhalve zingen wij: Hup, Holland, hup, Wij gaan alsnog voor de Europa-cup!…

Dat iemand een klein meisje kan vermoorden En dan het lichaampje in stukken snijdt En ook het hoofdje van het rompje scheidt Is zelfs in een gedicht te gek voor woorden. Maar triester dan dit alles is beslist Dat er geen mens is die het meisje mist.…

Maar waarom maakt ie dan Kim Wall van kant, Om ook nog eens haar hoofd en romp te scheiden? Bewezen heeft dit monster, dit Gespenst, Dat genialiteit aan gekte grenst.…

hoe joeg mijn boezem nu! 'k Fluisterde; gij zijt mijn meisje! en zij lispte: 'k ben voor u!!... 'k Zeeg, door blijdschap overwonnen, op heur' zachte boezem neêr. Eindlijk gaf een teder kusje mij het eerste leven weer! Nu werd ik bewust der vreugde, die mijn boezem overwon. 'k Riep nu: ja! gij zijt mijn meisje!…

Mag ik je even aanraken in erotisch landschap waar liefde haar zomer heeft mijn gevoel naar heimwee zoekt een roeiboot hebben we gehuurd met losse centen om de rivier af te dwalen en op zoek te gaan naar fruit omdat de nacht haar eigen bloemen heeft en haar boezem en meloenen ik mag je even maar je komt niet naderbij van aanraken…

en zo kwam het dan dat de mens overbleef ondraaglijk alleen met zijn romp over de verschroeide verlaten aarde schoof. hoe klopte hij aan bij vermorzelde deuren verdwenen sprakeloze goden glansloze stenen en zo kwam het dan dat de mens met wat overbleef ondraaglijk alleen over de verlatenheid schoof…

Het onbevattelijke is vlees geworden, een loodzwaar heimwee om de laatste zucht; zijn romp ligt als een rouwklacht op de aarde, zijn voeten smeken rampspoed van de lucht; hij werd om zijn mysterie afgeslacht, zijn silhouet komt nooit meer tot bedaren; het leven is een daverende klucht. ----------------------------- uit: 'Weerribben',…

Met mijne jeugd zijn eveneens verdwenen De zangen van het zoetste minverlangen; De liefde ging daarom van mij niet henen: Zij blijft mij aan de warme boezem prangen.…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Dronken fotonen lessen hun dorst aan de boezem van de nacht. Dansen met het licht uit. Twijfel afgeworpen als ballast. De kern van hun bestaan zijn zij immers zelf.…

Geen liefde is de eerste min gelijk, Geen dieper hartenwond, Dan als, ná 't eerste liefdeblijk, Men ontrouw ondervond. - Al toon ik soms een blij gezicht, En opgeruimde zin, In 't binnenst van mijn boezem ligt Altijd nog de eerste min.…

Het stormt in mijn ziel De wind huilt Mijn romp schuurt Het zout maakt rauw de huid Regen klettert in mijn hoofd Striemende gedachten En het hart klampt zich wanhopig vast Voor de volgende golf Mijn olielamp knarst en flikkert Maar blijft zichtbaar In de donkerste uren…

Laat me hier zitten, naast dit klein bed, met een bloederig gat in mijn romp, met zwerende vingertoppen. Laat me hier zitten, starend naar het licht dat roze door de oorschelp van mijn zoontje schijnt.…

Eindelijk weer verliefd, heerlijk Mijn vriendin vraagt honderduit om mijn roze weg te filteren en hem kritisch te vergelijken met de man van mijn dromen maar ik laat haar de nuchtere en saaie gewoonheid Liever wil ik lieve fluister en verstolen kussen mij openvouwen om te geuren mij uitrekken naar zijn ogen en me nestelen in de wind…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…