Alle inzendingen over boom OR ooit

achter en ik ga verder dan samen in het duister om water te dragen naar de dromenoceaan van groot verlangen het concept ligt hier voor handen draagt weemoed naar zijn golvengraf ik heb mijn leven volgeschreven met waterdunne letters op onzichtbaar papier alles wat rest is onzin klaar voor verzending naar nergens in dat eeuwig ooit…

Als ik ooit ga wat ooit zal moeten dan hoop ik ze ooit weer terug te zien te begroeten Opa Moeder en zelfs pa iedereen die ik heb gemist Ook zij die ooit zorgden voor wondjes al onze fouten zijn dan immers weggewist maar alleen dan dan alleen als zij er ook zijn als hun aanwezigheid ook zeker is die van al mijn ooit gewezen hondjes…

Dat wat ontstaat ontstaat, omdat het moet schijnbaar blijkbaar Ooit zullen antwoorden komen zegt een oude wijze man die als wacht de rivier laat stromen Als een kern is ontgaan langs het oog van de mensen zal dit nieuwe ruimte slaan en kan men blijven zoeken naar zelfontwikkeling en nieuwe grenzen Totdat een reis ophoudt en de…

Ze passeert de boom een oude eik met in zijn bast twee namen die van hem en die van haar uit de tijd van ooit toen ze nog in liefde durfde te geloven gaf ze hem een hart…

met mijn voeten in de aarde en mijn armen wijd gespreid voel ik mij een boom van waarde een monument in eeuwigheid met de vogels op mijn handen en hun jongen op mijn kruin groeit er mos tussen mijn tanden ben ik het middelpunt van jouw tuin met mijn vingers kromgetrokken trotseer ik regen, wind en storm blijf ik sterk en onverschrokken…

een mens zingt zijn zwanenzang rochelt, roffelt het golft in hem nog even zich voortslepend hoor, de voeten van de dragers de pendule slaat, luid wat straks voor hem het klokkengelui niet meer telt het rochelt, roffelt golft in hem zijn trommelaar blijft aan zijn zij het doodsfloers hangt reeds voor zijn ogen vingers graaien…

bom, kogel granaat met kennis gemaakt buitenkant glanzend staal binnen satansgeest speelbal van de groten aan de ronde tafel werd besloten in welk land er wordt gespeeld scherven wat overblijft…

Ren niet weg, Ontspan je spieren In armen en benen, Sla niet op de vlucht - Vandaag hoef je geen Kilometers te vreten, Sta stil en kijk Gewoon naar de lucht Waar de zilveren tortel Zich zachtjes wiegt In de kruin van Je eigen dennenboom Zij gaat niet weg Zo lang jij er bent En in stilte naar haar kijkt, Zij gaat niet weg…

ik adem ik leef ik voel ik geef, meer dan ik ooit kan verliezen ik ontkleed waarde van hoe het hoort te zijn word meer dan het lichaam waarin ik woon, meer dan ik ooit kan verliezen wolk sluit om mij heen als warme deken vogel leent mij haar vleugel ik zweef boven bomen terwijl ik voorbij mijn wortels reik, verder dan ik ooit…

Toen jij nog leefde, Was het moeilijk praten Nu zeker: de urne blijft potdoof Wij maken er een kruis over Ooit waren wij vruchten aan dezelfde boom De appels vielen al dan niet ver van de boom Wel zeker: het waren verschillende appels De een aan de grond; de ander verbeten…

Voor jou schrijf ik wel duizend verhaaltjes over bomen, bloemen en niet te vergeten de sterren, want daar zijn er ook wel duizend van in ieder geval meer dan ik ooit tellen kan.…

strijd vergeet de geestelijke klappen de niet doordachte stappen na hevige onenigheid vergeet het achterbakse liegen het veelvuldige bedriegen als de waarheid werd verkracht vergeet de bange ogenblikken als de angst je ging verstikken blinde paniek, telkens weer vergeet om te vergeten dat je beter had kunnen weten want wat ooit…

Ooit zal de waarheid toch weleens naar boven komen?…

Al ooit iemand ontmoet met ogen als waterdruppels zo zacht En met woorden die precies zeggen wat je op dat moment van hen verwacht Met een glimlach die je verbaast de hele dag lang Iemand met lieve kuiltjes verborgen in zijn wang Iemand die spreekt van werelden waar je zo graag op reis wil gaan Precies omdat je weet dat die enkel in zijn…

Beminnende gevoelens wederzijds Versmolten samen gelepeld ineen Het tedere tasten naar elkaar Jaren van liefde slapende opeen Versmolten eenheid toen het geheel Nu als wreed ongemeend ervaren Vervreemd aanstarende koude ogen Teder verleden nimmer te verklaren Dan zie ik haar en pijn doorklieft Ervaart weer warmte van weleer Die innige…

Het klopt wat ik nu zeg: Ooit wordt nooit ooit! Heb jij dus even pech, en zeg nooit nooit!…

ooit ligt een haas lam met een stuit resten beentjes mos zacht tellen dagen dubbel een hamer vangt zonder rede loos bloed mooi kreten op vertrekt een laatste stuip met kerstmis voor de deur het klopt kamers vullen geluid…

Ik kan ruiken aan jouw liefde, ooit bestemd voor mij. Ik mocht jouw leven delen maar nu is dat voorbij..........…

of ik het drink en er meer is in de kamer dan jouw aanwezigheid als jij er bent, als ooit behang en kapstok met jouw jas eraan geen verschil maken voor mijn blik, de straat gelaten onder onze voeten ligt, dan vraag ik je om met mij in een kleine kist onder een boom waar wij eerder of te verbranden en te gooien in het water waarop wij eens,…

Ooit ben ik een oud wijf Eentje met een geit Een overwoekerd boomgaard Maar geen zuchtje spijt Ergens in een huisje Met onkruid metershoog Een waslijn voor mijn jurken Een ieder doorziend oog Kijk je door mijn raam Ik zit daar bij het vuur Zwart poezebeest op schoot Jouw foto aan de muur Ooit ben ik een oud wijf Eentje met een geit…

Ik denk dan met een diepe zucht: Ooit zal ik gelukkig zijn…

Ooit zei jij tegen mij, Dat komt later nog wel een keer, Dat kon ik niet geloven, Mijn hart deed toen zo zeer. Naast geluk om dit grote wonder, Ook verdriet in mij; Juist jou kan ik het niet vertellen, Jij bent er niet meer bij. Misschien kan je ons wel zien Vanuit het sterren-rijk. Dan wil ik zo graag zeggen, Pap… je had gelijk!!!…

En dan Ooit...…

Toen jij mij was en ik jou deed, liet liefde zich overhalen.…

kan ik niet Het enige wat ik nog heb zijn mijn gedachten, als je toch eens wist wat daar in om gaat, dan zou je me waarschijnlijk vermoorden Ooit mijn kans op liefde, ooit krijg ik mijn kans Alles is beter dan bij jou te zijn.…

Gelukkig maar Terug jouw lach Wat heb ik dat gemist Jouw sprankelende ogen Jouw stralende gezicht Je maakt voorgoed Jouw laatste reis Weg nu die grimas Je hebt nu weer een beetje terug Van wie jij ooit eens was…

Waar in de verte liefde zoekt, met leven op haar hielen Vol van passie, rauw en puur. Daar kan ik voor mij knielen…

Kun je je afvragen De mooie herinneringen houden we vast Altijd in ons hart nooit vergeten Ik weet dat je op ons wacht waar je ook bent Dag lieve schat, tot ooit…

Herinneringen over de liefde van ooit en de vriendschap van toen heimwee naar hoe het leven kon zijn maar nooit is geworden, droom je tussen de witte lakens van jouw droombed terwijl ik fluister is er werkelijk plaats voor jouw hart, dit is de zielsbodem van jouw levensvreugde deze vriendschap is een droom.…

Het is met dagen niet te tellen, wie meet de lengte van de tijd die telkenmale weer verglijdt en ons voor raadsels stellen, maar keert, wat ooit vergleden is, om welke reden weer, is dat misschien de ommekeer, de terugweg naar het heden.…