Alle inzendingen over boosheid OR verdriet OR jammer toch

ik zoek in de onrust en in de boosheid ik zoek in het verdriet en in de pijn ik zoek in het verleden en in het nu ik zoek… ik zoek een antwoord…

Gekleurde tijden Vandaag razen de wolken Mijn tranen uit over het land Waar mijn emoties zich Een weg proberen in te slaan Morgen voert de wind Mijn kwaadheid over Zee met een grote herrie Van teleurstelling In de toekomst straalt De zon mijn lach Over iedereen die Zich ongelukkig voelt…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

In een adem noemen, een vrouwtje van 83 in elkaar rammen, hoe heldhaftig idioot! Je zou je oma moeten nemen! Twee ezels stonden in een wei, zusjes ook nog, een imbeciel kwam erbij en mishandelde ze zo erg, dat een van de twee moest worden afgemaakt. In een adem: ezels mishandelen, oude dames in mekaar rammen, wat een helden! Nee, dan…

Ik proef de tranen, de boosheid, machteloosheid, vanwaar dit verdriet. Ik voel de pijn, eenzaam, alleen op de wereld, waarom kan ik het niet vinden... Ik heb gegraven in hoofd en hart gezocht wat het zou zijn... Ik weet het niet..…

Boosheid, Is als een leeuw, Loerend over de savannes, Niet te stoppen, Boosheid.…

Met boosheid val je misschien op maar maakt doorgaans weinig tot geen indruk!…

Geert Wilders, juist, die politiek gestoorde -gebukt gaand onder boosheid en verdriet- die laat het eerdaags niet bij enkel woorden, nee hij stelt daden rond de Zwarte Piet.…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

Het is koud en dat doet 'm verdriet. Hij is verre van blij en ontmoedigd zegt hij: 'Jammer, zomeren wil het nog niet.'…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

Je zag het niet Je voelde het niet Je merkte het niet Je hoorde het niet Je proefde het niet, …het verschil. Oh, wat erg!…

van mijn kalenderjaar rest na een verschrikkeld jaar slechts een sterfdag een dag dat minuten opgaan in het nu dat ik je opbel om je weer eens te zien toen je zichtbaar laat was voor je pianoles om leven zijn geluid en inhoud weer te geven botsend jammer dat haar adem verkeert in mijn doodse stilte…

Je hebt mij doodleuk uit ons verhaal geschreven Ik mag het dus met terugwerkende kracht niet mee beleven alsof je een foto in tweeën scheurt en mijn helft gewoon even wegpleurt Het is maar goed dat ik niet jouw fijne gevoel heb gelukkig maar, anders had het me misschien wel pijn gedaan.…

Jammer he?…

de miezerige zomeravond leent zich niet om overnacht het uit te zingen zoals de fado het verdriet het lukt me, jammerlijk genoeg, ook niet de honger uit mijn lijf te schreeuwen wanneer iedereen als jij, nog meegeniet dit wordt dus weer opnieuw een mager liefdeslied…

Je ging ervan uit dat Had wel verwacht Wist niet wat Dacht … Was nooit jouw bedoeling Voelde je er ook niet prettig bij Wilde juist verzoening Wou juist niet mij … Zo jammer dat Je een andere indruk wekt Want écht schat Heel veel respect Slachtoffer van dit leven Overkomt het je allemaal Vooroordelen blijven aan je kleven Een jammerlijk…

verdrietig sprekend met diepzinnige woorden vechtend tegen de boosheid voorzichtig zoekend tussen bedreigende verhalen wachtend op de eerlijkheid eindeloos vluchtend naar veilige plekken aanvaardend van de waarheid hoopvol ontmoetend voorbij alle grenzen klievend door de eenzaamheid…

Ik praat niet met je Wat kinderachtig Zeg jij en doet wat laconiek Maar ondertussen Vind je dit prachtig En ik, ik voel me ziek Je bent er niet om mij te steunen Ik ben er om voor jou te zijn Ik gaf je ruimte om te leunen Waar kan ik terecht met pijn? Je ziet niet eens de imperfectheid Die de relatie staande houdt Wat dagelijks tot niets…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

nu naar Boosheid Die plots een toontje lager zong.…

Iedere keer als ik het land betreed valt het hek met een klap in mijn nek onderstreept eigenlijk de misère een verdwaalde zachte sneeuwvlok glijdt mijn visjack binnen en oja, de kometen komen hot hot een snelle steen wat licht misschien zo gaat het gewoon en misschien weer zo een oorlog die krijsend najaagt wat geluk en dan tot oorlog sterft…

Hoe kun je iemand vergeten waar je zielsveel van houdt mijn tranen smaken zo bitter mijn tranen smaken zo zout In je ogen kon ik het zien jouw hart lag niet bij mij ondanks dat je naast me zat was je weg en niet dichtbij Dat ik je zo zou verliezen had ik me niet gerealiseerd boosheid en een diep verdriet hebben mijn hart écht bezeerd…

Het donkere water weerspiegelt wolkenflarden in spiegelbeeld met pistool nog richtingloos onbewogen in haar ene hand Onvervulde verlangens zweven tussen willen en kunnen wachtend om zich te uiten in boosheid of verdriet Tot het langzaam wordt gericht een knal in echo’s weerkaatst spiegelbeeld verrimpeld achterlatend opgelucht op weg…

Zoveel beelden In mijn geheugen Bewaard Die mij tot Op vandaag het Voortgaan nog Bemoeilijken Beelden vol Boosheid, pijn, Verdriet die de Vrije stroom van Gedachten in mij Blokkeren - Wellicht is het Verstandig al deze Slechte herinneringen Nader te ontleden Om te zien wat Ze echt waard zijn - Of ze het waard…