Elke dag brokkelt er iets af
van de oude tijd. Een mens
zoekt oneindig zijn horizon na
te staren. Op zoek naar de regen-
boog ondergaat zijn ziel de levens-
cyclus van de zee.…
Maar met haar weerstand brokkelt ook haar vesting,
De eerste barsten in het steen.
In het donker zelfs, ziet ze zijn ogen.
Ze voelt zijn warmte en hij kijkt haar aan.
Ze slikt en vechtend tegen het trillen,
Laat ze haar handen over zijn lichaam gaan.…
Patrick Brassens door Kees de jongen 't Hart
...Zomaar een slag, een zomergreep
uit 's lands Groenlinkse Amsterdammer...
...De limes in het noorden
van het Romeinse Rijk
...Een semi-permeabele zone
aan de noordkant van het rijk
...Een halve eeuw geleden nog
de junta in Iberia
en amper vijftig jaren her
was Hellas militaria
Brokkelt…
En in de trillende scheem'ring van het woud
Raakten twaalf kleine ridders telkens 't goud
Dat van de maan door zwarte takken brokkelt,
Eerst zijn het lange snaren, de wind tokkelt
Ze klagelijk, diep in den zomernacht.…