de oude hoeve wordt met stempels gestut
de linker zijkant is door lucht vervangen
een gapende muil heette ooit voordeur
vensterglas door tijd gebroken
onbenut, hier woont vergankelijkheid
boerenland vol leven, vee, boterbloemen
in de slootkant een verlaten nest
in de vensterbank landt de oude fazant
luid krijsend om zijn broodheer…
De Bijbel en Bach
een onlosmakelijke eenheid
klinkt als Cohen en Co
een volle economische eenheid
van een niet uit te putten bron
de bronnen in de Bijbel en muziek
maar ook en vooral
de bron van inkomsten, omzet
voor Bach en zijn grote gezin
elke zondag een nieuwe cantate
voor de Here God en Jezus Christus
maar vooral voor de broodheer…
waarheid
Hoe jij de sluimering
onder je fiere borstkas lispelt
met wat samengeraapte gebaren
en elk verzet uit mijn gezicht valt
Hoe wij het noodzakelijke spreken
in het ongezegde alles wat ons bindt
als een wig uit elkaar drijft
en ons sluiten als een gladde kei
voor altijd een geheel
jij bent ik
zoals ik mezelf niet kan zien
mijn oude broodheer…
Mijn broodheer noemt mij - hij is nooit abuis -
'De Mondriaan van haard en tafellinnen.'
Ik had maar weinig schik in zijn fauteuils.
Zijn staande schemerlamp werd neonbuis.
Ik ben tenslotte bezemkunstenaar.
Ik gaf zijn bed mee aan een scharrelaar -
Zijn dikke, donzen dekens ook.…
kom ik een berg tegemoet
van jij bent pokdalig
en ieder komt maar net
boven de ander uit
er wordt gemeten
met halve bollen van koppen
wat jij zegt wat ik zeg en jij en jij en jij
ieder loopt over met honing op de tong
en soms komt men weg met het plagiƫren
van zichzelf
al was het maar wat zogafscheiding
uit de zolen
van onze oudste broodheren…
Hij verwart zijn kruis
met dat van zijn broodheer,
een bergrede-nering.
Woorden en daden
vallen niet samen
binnen die gewaden,
amen.
Dat kan ik beamen
beademen...
en weer verhardt
een niet verouderd segment
tastbaar in mijn hart.
Wat wilde ik leren,
wat heb ik geleerd:
er is geen gerechtigheid,
alleen slechtigheid.…
Hoedoodendandaarnamaals
En al lang sinds 2009
op www.gedichten.nl
Maar als de dood dreigt
Van een familielid
Dan wordt ik toch stil en verdrietig
Ook met name om de achterblijvers
De partner, het kind
Ik was bij hen zondagmiddag op bezoek
Aansluitend de Westerkerk
Een vaste burcht aan de rand van de Jordaan
Voor de 586ste Cantatedienst
BWV 80 van Broodheer…
voor de vrede
de winnaar krijgt de dochter van Donnechad
dat die dochter Isolde is,
blijft voor Tristan verborgen achter een rad
Tristan neemt deel en wint en vraagt zich af
wie is dat toch achter dat gespint
Isolde lacht hem toe vanachter haar veil
maar niet voor lang
want helaas brengt de strijd Tristan geen heil
die heil is voor zijn broodheer…